حق تشریع از دیدگاه شیعه برای کیست؟
س۴۳- آیا به اعتقاد بزرگان شیعه جز خداوند متعال کسی حق تشریع و حلال کردن و حرام کردن دارد؟.
ج- بله، علمای شیعه ادعای می کنند که اباجعفر(که از این افتراء مبراست)گفته: «چون (همه امور شرع) به ما واگذار شده، هر چه ما (ائمه)حلال کنیم حلال است و هر چه را حرام اعلام کنیم حرام است [۲۱۴]. امام هر چه را بخواهد حرام می کند و هر چه را بخواهد حلال می‌نماید».
و روایت کرده‌اند که امام رضا گفته است: «مردم از نظر فرمانبری و اطاعت بنده و بردگان ما هستند» [۲۱۵].
ضربه کمر شکن:
خداوند متعال می‌فرماید:
﴿ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُوٓاْ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗاۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ سُبۡحَٰنَهُۥ عَمَّا يُشۡرِكُونَ٣١﴾[التوبة: ۳۱].
یعنی: «یهودیان و ترسایان علاوه از خدا، علماء دینی و پارسایان خود را هم به خدائی پذیرفته‌اند (چرا که علماء و پارسایان، حلال خدا را حرام ، و حرام خدا را حلال می‌کنند ، و خودسرانه قانونگذاری می‌نمایند، و دیگران هم از ایشان فرمان می‌برند و سخنان آنان را دین می‌دانند و کورکورانه به دنبالشان روان می‌گردند. ترسایان افزون بر آن) مسیح پسر مریم را نیز خدا می‌شمارند.بدیشان جز این دستور داده نشده است که : تنها خدای یگانه را بپرستند و بس . جز خدا معبودی نیست و او پاک و منزّه از شرک ورزی و چیزهائی است که ایشان آن‌ها را انباز قرار می‌دهند».
ابو عبدالله/ می گوید: «سوگند به خدا که علماء و دیرنشینان آن‌ها را به عبادت خویشتن فرا نخواندند، و اگر فرا می خواندند آن‌ها اجابت نمی کردند، بلکه حرام را برایشان حلال کردند و حلال را برایشان حرام نمودند، و بدون اینکه خود بفهمند به پرستش آن‌ها پرداختند» [۲۱۶].
[۲۱۴] الاختصاص ص۳۳۰ للمفید، بحار الأنوار ج۲۵/۳۳۴ ح۱۲ (فصلٌ فی بیان التفویض ومعانیه). [۲۱۵] الامالی مفید ص ۴۸ و بحار الانوار ج ۲۵ / ۲٧٩. [۲۱۶] اصول کافی ج ۱ / ۵۳ .