آرزوی فرشتههای آسمان
از ابی عبدالله روایت کرده‌اند که گفت: «چیزی در آسمان‌ها و زمین نیست مگر اینکه آن‌ها از خداوند می‌خواهند به آن‌ها اجازه داده شود قبر حسین را زیارت کنند، بنابراین گروهی فرود می آیند و گروهی بالا می روند» [۲٩۵].
*- به اعتقاد علمای شیعه ملائکه به مسئله ولایت ائمه مکلّف هستند، ولی (در عین حال) می-گویند: از ملائکه جز گروه مقربین و نزدیگان بارگاه الهی کسی ولایت را نپذیرفت، و خداوند هر فردی از ملائکه را که مخالفت کند عذاب می دهد، حتی یکی از فرشتگان وقتی ولایت امیرالمؤمنین را نپذیرفت مجازات گردید، و بالش شکسته شد، و بهبود نیافت تا زمانی که رفت و خود را به گهواره حسینس مالید» [۲٩۶].
خرافات سرای شیعه از ابا عبدالله(حاشا ازابا عبدالله) روایت کرده گفته: «ولایت امیرالمؤمنین را بر فرشتگان پیشنهاد کرد همه پذیرفتند جز یک فرشته به نام فطرس که از قبول کردن سرپیچی کرد، پس خدا بالش را شکست! وبیچاره بهبود نیافت جز زمانی که گهواره حسین را لمس کرد و در آن غلطید! (به دروغ شیعه)رسول خداصگفت به پرهای آن فرشته نگاه انداختم که خون از آن می چکید، تا جایی که بال دیگرش هم آغشته به خون شد، و همراه جبرئیل بسوی آسمان صعود کرد و در جای خود قرار گرفت» [۲٩٧].
*- حیات فرشتگان وابسته به ائمه است، بنابراین: «فرشتگان آب و غذایی ندارند جز درود فرستادن و دعا کردن برای امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و دوستدارانش، و طلب آمرزش کردن برای شیعیان گناه کار او، و ملائکه قبل از تسبیح ائمه و تسبیح شیعیان ما و به پاکی یاد کردن ائمه و شیعیان ما تسبیحی را نمی شناختند» [۲٩۸].
*- خداوند ملائکه را جز به خاطر این شرافت داده است که ولایت علی را پذیرفته‌اند، [۲٩٩]پس روایت کرده‌اند که رسول خداص(حاشا ازاو) گفت: «آیا فرشتگان جز بوسیله دوست داشتن علی و پذیرش ولایت آن‌ها شرف و مقام یافته‌اند؟زیرا هرکس دوستدار علی باشد و قلبش از آلودگی غش و دغلی و خیانت و نجاست گناه پاک شده باشد، از بهترین فرشتگان هم برتر است».
*- وقتی فرشتگان با هم درگیر شدند، جبرئیل نزد علی فرود می‌آید تا به آسمان صعود کند و میان فرشتگان صلح برقرار کند»! [۳۰۰].
*- وقتی شیعه ای با دوست شیعه اش به خلوت نشیند، فرشتگان حافظ او می گویند: «دور شویم، آن‌ها راز می دارند و خداوند آن‌ها را پوشانده است» [۳۰۱].
[۲٩۵] ـ تهذیب الاحکام، ج ۲ / ۱۶ . [۲٩۶] ـ بحارالانوار، ج ۲۶ / ۳۴۱، بصائر الدرجات الکبری صفار، ص ۲۰ . [۲٩٧]بصائر الدرجات الکبرى ص۸۸ ح٧ (باب ما خصَّ الله به الأئمة). [۲٩۸] ـ بحارالانوار، ج ۲۶ / ۳۴۴ – ۳۴٩، جامع الاخبار ابن بابویه ، ص ٩ . [۲٩٩] ـ تفسیر حسن عسکری، ص ۱۵۳ . [۳۰۰] وسائل الشیعة ج۱۲/۲۲٩ ح۲ (باب تحریم حجب الشیعة) . [۳۰۱] ـ وسائل الشیعه ، ج ۸ / ۵۶۳ – ۵۶۴ .