چه زمانی نباید تقیه کرد؟
س۱۲٩- نزد علمای شیعه چه وقت نباید تقیه کرد؟
ج- به اعتقاد علمای شیعه مدامی که شیعه در سرزمین مسلمین است باید تقیه کند، بنابراین علمای شیعه دارالاسلام را دارالتقیه می نامند؟ و روایت کرده اند: «تقیه کردن در دارالتّقیه واجب است» [۶۲۶].
همچنین دارالاسلام را دولت باطل می نامند. روایت کرده اند: «هرکس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، در دولت باطل جز با تقیه سخن نگوید» [۶۲٧].
و همچنین دارالاسلام را دولت ظالمان می نامند. و روایت کرده اند: «تقیه در دولت ظالمان فریضه ای واجب بر ما است، و هر کس آن را ترک کند قطعاً با دین امامیه مخالفت نموده و از آن جدا شده است» [۶۲۸]. و واجب کرده اند که با تقیه با اهل سنّت رفتار کنند، همانگونه که شیخ عاملی یک باب را در کتابش به عنوان قرار دادده: «باب واجب بودن معاشرت با تقیه با اهل سنّت» [۶۲٩].
تناقض:
روایت کرده اند: «هرکس قبل از ظهور قائم ما تقیه را ترک کند از ما نیست» [۶۳۰]، چرا؟
شیخ معاصر شیعه محمّد باقر صدر (متوفای ۱۴۰۰) به این پرسش اینگونه پاسخ می‌دهد: «از آنجا که ترک تقیه سبب می شود تا فرایند بوجود آمدن تعداد کافی از افراد مخلص و ناب (که یکی از شرایط ظهور امام است) به کندی پیش رود» [۶۳۱].
س ۱۳۰- چرا بعضی از شیعیان را می بینیم که پشت سر ائمه مسجدالحرام و مسجد النبی نماز می خوانند؟
ج- علمای شیعه این روایت را صادر کرده اند که: «هر کس در صف اول با آن‌ها (اهل سنّت) نماز بخواند گویا با پیامبرصدر صف اول نماز خوانده است» [۶۳۲].
خمینی در توضیح آن نوشته: «تردیدی نیست که نماز با پیامبرصصحیح و دارای فضیلت است، همچنین نماز پشت سر اهل سنّت در حالت تقیه چنین است» [۶۳۳].
و روایت کرده اند: «هر کس پشت سر منافقین از روی تقیه نماز بخواند؛ مانند کسی است که پشت سر ائمه نماز خوانده است» [۶۳۴].
س ۱۳۱- آیا هنوز تقیه نقش خطرناک خود را در مذهب شیعه ایفا می کند؟
ج- بله هنوز هم تقیه در جوانب متعدد نقش خطرناک خود را بازی می کند، از آن جمله:
اوّل: دعوت‌گران و شیعه های زندیق برای تفرقه افکنی و دامن زدن به اختلاف میان امّت اسلامی از عقیده تقیه سوء استفاده می کنند، چون تعدادی احادیث و روایات صحیح ائمه را رد می کنند به بهانه اینکه با هدف و آرمان آن‌ها موافق و سازگار نیست؛ و ادعا می کنند چون این روایات مطابق با عقیده و روایات اهل سنّت است، پس ائمه بعنوان تقیه چنین گفته‌اند؟
به عنوان مثال در مورد احادیثی که در ستایش صحابهش از ائمه نقل شده اند می‌گویند: این‌ها را از روی تقیه گفته‌اند! و می گویند پیامبرصبه خاطر تقیه دو دخترش را به ازدواج عثمان بن عفان و ابی العاص بن الربیع در آورد است، و علیس تقیه کرد و دخترش را به عقد عمر بن خطابس در آورد [۶۳۵].
دوّم: علمایشان اعتقاد به تقیه را وسیله ای برای برون رفت از چالش و معضل اختلافات و تناقضاتی قرار داده اند که در روایات و احادیث‌شان وجود دارد، زیرا پدیده تناقض روایات و احادیث آن‌ها بزرگ‌ترین دلیل است بر اینکه این روایات از منبع وحی نیامده‌اند، زیرا : ﴿أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ ٱلۡقُرۡءَانَۚ وَلَوۡ كَانَ مِنۡ عِندِ غَيۡرِ ٱللَّهِ لَوَجَدُواْ فِيهِ ٱخۡتِلَٰفٗا كَثِيرٗا٨٢﴾[النساء: ۸۲].
«اگر (قرآن) از سوی غیرخدا آمده بود در آن تناقضات و اختلافات فراوانی پیدا می‌کردند».
عالم و شیخ شیعه هاشم بحرانی از حیرت و اضطراب موجود در روایات ائمه پرده برداشته که شیعه از آن رنج می برد و سرگشته و حیرانند که کدام روایت را قبول کنند، یا توقف نمایند، یا به پیروان‌شان مخیّر کنند، و با این روایات متناقض و متضاد چه کار کنند، پس تقیه را راه حل تناقض و حیرت قرار داده است، همانگونه که هاشم بحرانی می گوید: «احکام از شائبه شک و تردید خالی نیستند، چون دلایل و نشانه‌ها متعارض و متضاد می‌باشند» [۶۳۶].
[۶۲۶] جامع الاخبار، ص ۲۱۰، بحارالانوار ٧۵ / ۴۱۱ . [۶۲٧] جامع الاخبار، ص ۲۱۰، بحارالانوار ٧۵ / ۴۱۲ . [۶۲۸] بحارالانوار ٧۵ / ۴۱۲ . [۶۲٩] وسائل الشیعه ۱۱ / ۴٧۰ . [۶۳۰] اعلام الوری طبرسی، ص ۴۰۸، اکمال الدین، ص ۲۱۰، وسائل الشیعه ۱۱ / ۴۶۵، ن ک اصول کافی ۱ / ۲۱٧ . [۶۳۱] تاریخ الغیبة الکبری محمد باقر صدر، ص ۳۵۳ . [۶۳۲] بحار الانوار ٧۵ / ۴۲۱ . [۶۳۳] رسائل فی التقیه، ص ۱۰۸ . [۶۳۴] جامع الاخبار، ص ۲۱۰، و از طرفی می‌گویند بستن دست‌ها در نماز از مبطلات نماز است مگر آنکه از روی تقیه باشد (تحریر الوسیله ۱ / ۲۸۰ خمینی) . [۶۳۵] فروع الکافی در حاشیه مرآة العقول ۲ / ۱۰ . [۶۳۶] دره النجفیه بحرانی، ص ۶۱.