جنگ جهانی دوم

(۱۷ رجب ۱۳۵۸ هـ ق – ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ م.)

امپراطور آلمان «ویلهلم» در دیدارش با سلطان عبدالحمید دوم- امپراطور عثمانی در سال ۱۳۱۴ هـ در شهر دمشق، اعلام کرد که «سیصد ملیون مسلمان جهان می‌توانند بر دوستی آلمان، اعتماد داشته باشند.» با این اعلام، آلمان از خطوط قرمز اروپا عبور کرد و از دایره نزاع دائمی با اسلام و امپراطوری عثمانی خارج شد. متعاقب آن قدرتهای اروپایی متفقا تصمیم گرفتند این عضو منحرف را که باشدیدترین دشمن اروپا یعنی امپراطوری عثمانی، هم پیمان شده تنبیه نمایند. به زودی هم این کار را کردند. با پایان یافتن جنگ جهانی اول حدود ۲۵۰۰۰ مایل مربع که جمعیتی حدود ۷ ملیون نفر را در خود جای می‌داد از خاک آلمان جدا کرده و به دیگر کشورهای اروپایی ضمیمه کردند. چنانکه مناطق آلزاس و لرن را به فرانسه دادند. منطقه آلمانی نشین «سودت» را به چک اسلواکی دادند و لهستان هم بندر دانزیگ آلمان را تصاحب کرد. این تغییرات و اتفاقات به موجب قرار داد ورسای در سال ۱۹۱۹ م. حاصل شد که پس از پایان جنگ جهانی اول در کاخ ورسای پاریس تشکیل شده بود. نماینده آلمان هنگام امضای این قرارداد گفته بود. «۲۰ سال دیگر دوباره همدیگر را خواهیم دید.»

دیگر نتیجه تأسف بار جنگ اول جهانی آن بود که امپراطوری عثمانی در سال ۱۳۴۲ و برای همیشه از نقشه جهان حذف شد و از دل آن یک کشور سکولار و ناسیونالیست بنام «ترکیه» زاده شد. از آن پس، مسلمانان در عرصه بین المللی وزنه قابل اعتنایی نبودند. آلمانها هم از نتایج جنگ احساس حقارت و سرشکستگی می‌کردند و در اندیشه احیای مجدد قدرت خود بودند. آن‌ها به دنبال شخصیتی بودند که آب رفته را به جوی باز آورد. به زودی صحنه سیاسی آلمان شاهد ظهور فردی بسیار نژاد پرست و خطرناک بود. آن فرد «آدولف هیتلر» بود که در جنگ جهانی اول درجه گروهبانی داشت. او دیده بود که چگونه امپراطوری آلمان در جنگ شکست خورده و تحقیر شده بود. پس از پایان جنگ وی به حزب نازی (حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان) پیوست که ادعای احیای امپراطوری و سیع آلمان با تکیه بر برتری نژاد ژرمن (آریا) را داشت. هیتلر مردی بود با عزم و اراده آهنین لذا در انتخابات پارلمانی سال ۱۹۳۳ به پیروزی رسید و صدر اعظم آلمان شد.

این اتفاقات خبر از تغییر مسیر حوادث اروپا می‌داد. زیرا به زودی هیتلر پیمان ورسای را لغو کرد و خواستار مناطقی شد که از آلمان گرفته بودند.

در نخستین گام برای ایجاد شکاف در صف متحدان اروپایی، با انگلیس یک معاهده دریایی امضا کرد و معاهده دیگری در خصوص عدم تجاوز با شوروی و لهستان به امضا رساند، منطقه سودت را از چک و اسلواکی پس گرفت.سپس ناحیه «رنانی» در مرز آلمان و فرانسه را اشغال نمودو در سال ۱۹۳۹ از لهستان خواست که بندر «دانزیگ» را به آلمان واگذار کند. لهستان امتناع کرد و این بهانه ای شد برای هیتلر که در ۱۷ رجب ۱۳۵۶ اول سپتامبر ۱۹۳۹ با یک حمله برق آسا، ظرف ۲۴ ساعت خاک لهستان را اشغال کند.

کشورهای متحد از آلمان خواستند که از لهستان عقب نشینی کند ولی با رد درخواست آن‌ها جنگ دوم جهانی شعله ور شد. بسیاری گمان می‌کنند که آن جنگ فقط در اروپا بوده و دخلی به مسلمانان نداشته لذا مسلمانان در اثر آن آسیب ندیده‌اند. ولی هرگز چنان نیست بلکه بر عکس مسلمانان که در اصل هیچ کاره بودند ولی نخستین قربانیان این جنگ بودند. با شروع جنگ، مسلمانان به قربانیان جبهه مقدم تبدیل شدند. چنانکه در جنگ‌ها به پیش انداخته و به خط مقدم اعزام می‌شدند. زیرا در آن هنگام بسیاری از کشورهای اسلامی مستعمره اروپائیان بودند و آن‌ها مسلمانان را از این کشورها به جنگ اعزام می‌کردند. چنانکه انگلیسی‌ها، گردانهای متشکل از مسلمانان هندی را در خط مقدم جنگ فرارمی دادند و فرانسوی‌ها مسلمانان مراکش و غرب و مرکز آفریقا رادر جبهه مقدم به جنگ وا می‌داشتند بعلاوه خود سرزمینهای اسلامی نیز جولانگاه نبرد بین طرفین درگیر در جنگ شد. کشورهای شمال آفریقا از جمله مصر و لیبی و تونس، صحنه شدیدترین و هولناک ترین نبردها بین آلمان و متفقین بود که در اثر آن خون هزاران مسلمان بی‌گناه به زمین ریخته شد و خسارتهای شدیدی به کشورهای آن‌ها وارد آمد و منابع و ثروتهای آن‌ها غارت شد. و دارائی‌های آن‌ها برای جنگی که هیچ دخلی به آن‌ها نداشت هزینه شد در اثر این جنگ، بیکاری و فقر و رکود اقتصادی برای سالهای طولانی، کشورهای اسلامی را اسیر خود کرد. دردناک تر از این حوادث، اتفاقاتی بود که پس از جنگ برای مسلمانان اروپا بخصوص مسلمانان منطقه قفقاز افتاد. رهبر ستمگر و کمونیست شوری؛استالین مسلمانان قفقاز را به همکاری با آلمانها متهم کرد و با قساوت تمام آن‌ها را قتل عام کرد. و یازده ملیون نفر از آن‌ها را به منطقه دور افتاده سیبری در شمال شوروی و نقاط دیگر تبعید کرد که در اثر این جابجایی بسیاری از آن‌ها از بین رفتند. دولت کمونیست چین هم، همین رفتار را با مسلمانان چین تکرار کرد. خلاصه کلام آنکه این جنگ رنجی وصف ناشدنی برای تمام بشریت و خاصه برای مسلمانان بود و تعداد کشته شدگان به ۵۴ ملیون نفر رسید که تقریبا نصف آن‌ها از مسلمانان بودند.

مترجم: ابو یحیی

مصدر: سایت نواراسلام

IslamTape.Com