وفات عالم ربانی، سفیان ثوری

(شعبان ۱۶۱ هـ)

امام، علامه، شیخ الاسلام، دریای مواج و ربانی این امت، ابوعبدالله سفیان بن سعید بن مسروق ثوری یکی از ائمه اسلامی و زاهدان مسلمین در سال ۹۷ هـ در شهر کوفه به دنیا آمد. در قدرت حافظه یک نابغه بود چنانکه وقتی می‌خواستند فردی دارای حافظه زیاد را مثال بزنند، او را مثال می‌زدند. هر چیزی را که می‌شنید فورا حفظ می‌کرد تا جایی که باردیگر نیاز نداشت به آن مراجعه کند. در زمان خودش بزرگترین حافظ احادیث نبوی جبود. خودش در سرزمینهای اسلامی از بصره تا مکه و از مدینه تا شام و مصر می‌گشت و به هر شهری که داخل می‌شد، طالبان علم و اهل حدیث به دور او جمع می‌شدند و از وی حدیث می‌آموختند و ثوری علاوه بر روایت حدیث، نکات فقهی حدیث را هم به آن‌ها می‌آموخت و به آن‌ها زهد و ورع و تعظیم خدای عزوجل تعلیم می‌داد.

سفیان ثوری جامع علم و تقوا و عبادت و زهد بود و بسیار از خدای عزوجل می‌ترسید. مجلس درس و وعظ او سرشار از ربانیت و یادآوری آخرت بود. و آرامش خاصی بر حاضران نازل می‌شد. از هیچ کس خاصه از فرمانروایان و خلفا چیزی نمی‌پذیرفت. نسبت به نشر علمی که داشت بسیار حساس بود. به آدمهای سفله و پست چیزی نمی‌آموخت. و البته سفیان به غیر عربهایی که به خوبی زبان عربی را نمی‌فهمیدند هم چیزی نمی‌آموخت مبادا که در نقل علم اشتباه کنند. آنقدر با تقوا و زاهد بود که قیمت لباس وی از یک یا دو درهم بیشتر نمی‌شد. و گاهی می‌شد که از شدت نداری، چندین روز می‌گذشت و نمی‌توانست غذایی برای خود تهیه کند.

سفیان ثوری از حریص ترین افراد نسبت به امر به معروف و نهی از منکر بود بویژه از امرا و خلفا هیچ گونه هراسی نداشته و در نصیحت آن‌ها جدی بود. حکایات وی با منصور و مهدی، خلفای عباسی مشهور است. بارها ناچار شده که خود را از آن‌ها مخفی کند و از شهری به شهر دیگر برود زیرا مهدی عباسی می‌خواست به زور او را بر منصب قضاوت بگمارد ولی او از پذیرش مسؤولیتی در دستگاه عباسی اکراه داشت. سبحان الله منصبی به این مهمی به دنبال این عالم می‌دوید ولی خود عالم از وی فرار می‌کرد! برعکس علمای این زمان که برای بدست آوردن یک منصب هر چند حقیر له له می‌زنند. امام سفیان ثوری که رحمت خدا بر او باد در ماه شعبان سال ۱۶۱ هـ در حالی که از مأموران مهدی عباسی مخفی شده بود در شهر بصره وفات یافت. علما و ائمه اسلام در هر زمان و هر مکان از جهان اسلام از ثوری تعریف و تمجید کرده‌اند. بویژه وی را صاحب یک مذهب مستقل دانسته‌اند که پیروان زیادی داشته است. اگر ثوری در سرزمین عراق و مشرق (که علمای بزرگ زیادی داشته) نمی‌بود و در هر نقطه دیگری که می‌بود، مذهب وی ریاست و سیادت می‌یافت.

مترجم: ابو یحیی

مصدر: سایت نواراسلام

IslamTape.Com