تطبیق علم جنین‌شناسی با حدیث نبوی شریف
علم جدیدی با نام جنین‌شناسی وجود دارد، که درباره شکل‌گیری جنین در رحم مادر صحبت می‌نماید و در سال‌های اخیر پیشرفت چشم‌گیری نموده است، تا اینکه پزشکان و دانشمندان می‌توانند جنین را در رحم در حال رشد و تکامل‌پردازی در هفته سوم، چهارم، پنجم و ششم تصویربرداری نمایند در میان این تصویرها از جنین در رحم مادر در هفته‌های متفاوت ابتدای هفته ششم موردنظر و توجه ما می‌باشد، که چه چیزی را می‌بینیم؟
می‌بینیم که بینی و دهان با هم مخلوط شده و به چشم متصل شده‌اند، دست را مشاهده می‌نماییم که همچون پاروی کوچکی است، و سر به تنه چسبیده است، این تصویر جنین در آغاز هفته ششم می‌باشد، و چون این هفته به پایان رسد سر از تنه جدا گردد، و شکل‌های چشم، گوش، دهان و سیمای دست و پا ظاهر شوند، این شکل‌ها سیمای آخر هفته ششم می‌باشند، و هفته هفت روز است، پس هرگاه هفت را در شش ضرب نماییم حاصلضرب چهل و دو می‌باشد.
از عبدالله بن مسعود نقل است که از پیامبر رسول خدا شنیدم می‌فرمود: هرگاه چهل و دو شب از عمر جنین سپری شود خداوند فرشته‌ای را برای اینکه او را شکل دهد فرستاده و گوش، چشم، پوست، گوشت و استخوان او را خلق نماید سپس فرشته می‌گوید ای پروردگارم دختر یا پسر باشد، خداوند هر چه بخواهد قضا نماید، و فرشته نیز مکتوب و عمل نماید، سپس می‌گوید خدایا! اجل او چگونه باشد؟ پروردگارت هر چه بخواهد می‌گوید و فرشته مکتوب نماید، سپس [فرشته] می‌گوید: خدایا روزی وی چگونه باشد؟ خدای شما هر چه بخواهد، قضاء نماید و فرشته مکتوب می‌نماید سپس فرشته با صحیفه و لوحه‌ای در دست خود بیرون رود و از دستور خداوند ازدیاد و کاهش ننماید. [۵۷]
بنگرید و دقت کنید، که این حدیث چگونه با تصویرهایی که در آخر هفته ششم از جنین تصویربرداری می‌شود، تطبیق و هماهنکی دقیق پیدا کرده است، خداوند می‌فرماید: ﴿وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلۡهَوَىٰٓ٣ إِنۡ هُوَ إِلَّا وَحۡيٞ يُوحَىٰ٤﴾[النجم: ۳-۴].
[۵۷] مسلم (۲۶۴۵)، طبرانی در معجم کبیر (۳۰۴۴)، بیهقی، السنن الکبری (۱۵۲۰۱).