نایبند
در بدن انسان یک پلیس راهنمایی و رانندگی هست که از زمان شکل گرفتن انسان در رحم مادر تا روز مرگش کار میکند، نه در کارش ذرهای سستی پیش میآید ونه از کار کردن خسته و ناخرسند میشود، شب و روز در بیداری و خواب انسان کار میکند. این پلیس همان نایبند است. مسیر هوا از بینی به ریهها از طریق نای و مسیر غذا از دهان به معده از طریق مری است و این دو راه در یک تنگهی کوچک که گلو باشد به هم میرسند.
این جاست که نایبند وارد عمل میشود و کار بسیار بااهمیتی در زندگی انسان انجام میدهد. اگر نصف لیوانی آب اشتباهی وارد نای بشود و به ریهها برسد، انسان بیدرنگ خفه میشود؛ زیرا سلولهای اصیل مغز اگرتنها پنج دقیقه اکسیژن به آنها نرسد، میمیرد، و این سرپوش چاک صورت اگر فراموش کند راه نای را ببندد و مسیر مری را باز نکند؛ این فراموشیش به قیمت جان انسان تمام میشود. پس چطور میشود اگر غذا از نای پایین برود؟ دراین صورت مجرای ریهها خراب شود و انسان خیلی زود در اثر خفگی میمیرد.
این عضو کوچک که هنگام غذا خوردن مسیر مری و هنگام نفس کشیدن مجرای ریه را باز میکند، شب و روز سرگرم کار خویش است، آن گاه که انسان خوابیده، او کار میکند. ممکن است بگویید: شبها که غذا نمیخوریم، اما همین بزاق که در دهان جمع میشود، چگونه درحالی که خوابیدید، بدون این که احساس کنید، میبلعید؟ کیست که به این عضو دستور داده، بدون این که شخص در جریان باشد، راه مری را بگشاید تا بزاق گردآمده به معده فرو رود؛ سپس آن مسیر را بگیرد تا عمل نفس کشیدن به خوبی و سلامتی ادامه یابد؟
به خاطر اهمیت کار نای و به خاطر این که دستگاهی سرنوشتساز است که اگر چند دقیقه بند بیاید انسان میمیرد، خداوند منان بر ما منت نهاده و آن را مجهز به ریشههای لرزانی کرده است که همیشه به سمت بالا در حرکت است؛ لذا هر چیزی – هر چیز اندکی – وارد آن بشود توسط این تارها به سمت بالا سوق داده میشود تا در حنجره در قالب خلط یا هر چیز دیگر جمع شود. کیست که قصبهی شش را با این تارهای متحرک آراسته است؟ لازم به ذکر است که سیگار کشیدن این تارهای تنفسی را ضعیف میکند و ریه را به خاطر سستی این تارهایی که به سمت بالا درحرکتند، در معرض ابتلا به التهابهای عفونی قرار میدهد.
مری نیز مجهز به یک سری عضلههای گرد است که پی در پی در انقباض و انبساط است، به طوری که اگر کسی را وارونه کنید و لقمهای غذا به او بدهید، یا آبی به او بنوشانید، آب و غذا در خلاف جهت نیروی جاذبهی زمین به سمت بالا میرود. این تنها از سایهی وجود این عضلههای دایرهای است که همیشه در نوسان است. پس کیست که این رشتههای متحرک را در قصبهی شش جای داده؟ و چه کسی مری را مجهز به این عضلههای دایرهای کرده است که همه چیز را بیتوجه به حالت ایستادن انسان بهسوی معده میبرد؟ بیگمان خدای سبحان این کار را کرده است ... .
﴿وَفِي خَلۡقِكُمۡ وَمَا يَبُثُّ مِن دَآبَّةٍ ءَايَٰتٞ لِّقَوۡمٖ يُوقِنُونَ٤﴾[الجاثیة: ۴].
«در آفرینش شما و حیوانات پراکنده شده بر روی زمین، برای گروه ایمانداران نشانههایی هست بیشمار».
نیز فرمود:
﴿سَنُرِيهِمۡ ءَايَٰتِنَا فِي ٱلۡأٓفَاقِ وَفِيٓ أَنفُسِهِمۡ﴾[فصلت: ۵۳].
«نشانههای خود در سراسر هستی و نیز در وجود خود انسانها را به آنها نشان میدهیم».
﴿وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ٢١﴾[الذاریات: ۲۱].
«در درون خودتان نیز بس نشانه هست، اگر ببینید».
آن چه بیان گشت نشانهای که هیچ نیازی به کتاب و مجله و میکروسکوپ ندارد، هرکس میتواند در آن بیندیشد.