بارداری و قطع قاعدگی
اگر حمل با قاعدگی و قاعدگی با حمل به طور قطع همراه و هماهنگ نیستند، پس چرا خداوند دستور داده است که زنان سه پاکی [و یا قاعدگی] را انتظار بکشند، آیا یک پاکی کافی نبود تا زن به حیض افتد، و معلوم شود که حامله نیست؟
جواب منفی است، وجود قاعدگی و انقطاع یک بار آن دلیل بر عدم وجود حمل به شمار نمی‌آید، زیرا حالات نادری هستند که زن به عللی در آغاز حمل، یک بار، دو یا سه بار به قاعدگی دچار می‌گردد، و آیه قرآن هم آمده تا به طور قطعی و بدون ظن و گمان رحم را تبرئه نماید و قرآن می‌فرماید: ﴿وَٱلۡمُطَلَّقَٰتُ يَتَرَبَّصۡنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَٰثَةَ قُرُوٓءٖۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكۡتُمۡنَ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِيٓ أَرۡحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤۡمِنَّ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ﴾[البقرة: ۲۲۸] [۶۴].
به علت اینکه بدانیم که این شریعت از جانب آفریدگار هستی پایه‌گذاری شده است، و بدانیم که حالات نادری را که در تمام زنان می‌یابیم و پزشکان هم به وجود آن یقین دارند - خصوصاً متخصصان بیماری‌های زنان، - این آیه از حالات نادر اهمال ننموده است. لذا رحم جز بعد از سه پاکی بریء از حمل به حساب نمی‌آید، چون بعد از آن از طریق پزشکی آشکار می‌گردد، و از طرف شوهر، و یا مادر و زن هم با چشم دیده می‌شود.
[۶۴] و زنان مطلقه سه پاکی را باید در انتظار باشند، و جایز نیست برای آنان که آنچه خداوند در رحمشان آفریده کتمان نمایند اگر به خداوند و روز قیامت با درد ایمان داشته باشند.