شگفتیهای خداوند در بدن انسان

زخم تخت

بعضی از پزشکان می‌گویند، زخم تخت از آن بیماریهای سختی است که بیماران در بیمارستانها از آن رنج می‌برند، کسانی که ناچارند مدت درازی به خاطر ناراحتیهایی مانند شکستگی لگن خاصره، شکستگی ستون فقرات، فلجی و حالتهای بیهوشی درازمدت که لازم است بیمار روزها و ماهها بر روی تخت دراز بکشد، باعث زخم تخت می‌شود.

بار اضافی که این بستری شدن به دنبال دارد بیماری خطرناکی به نام زخم تخت است؛ بدین صورت که گوشت و پوست و بافت از داخل زیر فشار استخوان و از خارج زیر فشار سطح غضروفی قرار می‌گیرد که از روان شدن بافت‌ها جلوگیری می‌کند، و در نتیجه این بافت‌ها از کار می‌افتد و زخمهایی بسیار سخت در اطرافش به وجود می‌آید.

پزشکان برای چاره‌جویی به هر کسی که مجبور است مدت زیادی بر تخت دراز بکشد، سفارش می‌کنند که هر دو ساعت از این پهلو به آن پهلو شود؛ زیرا چنان چه بیشتر از دوازده ساعت بر یک پهلو و به یک حالت بماند، زخمهایی بر روی پوست ایجاد می‌شود و بافتهای زیر پوست اندک اندک می‌میرد، لذا تنها راه پیشگیری از این زخمها غلتیدن بیمار به طور متناوب است.

آن چه باعث تعجب است این که خداوند بزرگ یاران غار را سیصد و نه سال در غار نگه داشت، بدون این که زخمی در بدنشان ایجاد شود:

﴿وَنُقَلِّبُهُمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَذَاتَ ٱلشِّمَالِ﴾[الکهف: ۱۸].

«فرمود آنها را به پهلوی راست و چپ می‌گردانیم».

چون اگر این گرداندن نبود پوستهایشان زخم برمی‌داشت و بافت‌ها از کار می‌افتاد و بالأخره می‌مردند، اینها اشاره‌هایی قرآنی‌اند به این که بدن خوب نیست در یک حالت باقی بماند. دانشمندان و پزشکان معتقدند که بخش‌هایی از بدن که بیشتر در معرض این بیماری خطرناک (زخم تخت) قرار می‌گیرد، قسمت باسن، کفل، استخوانهای شانه و قوزک پا است که جاهای استخوان‌دار بدن است. به خاطر این که استخوان بر مکان سخت و سفت تخت فشار وارد می‌کند و در نتیجه گوشت کوفته می‌شود وکار روان شدن خون به خوبی انجام نمی‌گیرد، که در اثر آن بافت از کار می‌‌افتد و سیاه می‌شود و در پوست زخم پدیدار می‌گردد.

بی‌گمان آنانی که روزهای طولانی پیش از مرگ بر تخت بستری شده‌اند، مشاهده شده که گوشتشان تکه تکه می‌افتد، به خاطر این خداوند فرمود:

﴿وَنُقَلِّبُهُمۡ ذَاتَ ٱلۡيَمِينِ وَذَاتَ ٱلشِّمَالِ﴾

«آنها را به پهلوی راست و چپ می‌گردانیم تا مشکلی برایشان پیش نیاید».

این سخن پروردگار است وگرنه چگونه انسان می‌تواند سیصد و نه سال در یک جا بماند و پوست یا بافتهای بدنش زخم برندارد، و از کار نیفتد؟ اشاره و حکمت عجیب در این کار هست، دانشمندان شخص خوابیده‌ای را زیرنظر گرفتند و متوجه شدند که در یک شب، بدون این که خود بداند سی و شش بار حالتش را عوض می‌کند، تا بافتهایش زیرفشار استخوان از یک طرف و تخت خواب از طرف دیگر له نشود. این در حالتهای عادی؛ اما در موارد بیماری مانند به گچ بستن پشت و لگن خاصره که بیمار خود نمی‌تواند حالتش را تغییر دهد، باید کسان دیگری او را بگردانند تا به این بیماری دچار نشود. این کلام و پیام پروردگار جهانیان است.