ثبات سلولهای مغز
ثبات شخصیت انسان نعمتی است که با هیچ قیمتی برابری نکند، و کم‌تر کسی متوجه آن می‌شود. بدین معنی که سلولهای بدن، سلولهای بزرگ، بافتها، عضله‌ها و سیستم‌ها و حتی مو و هر گونه سلولی که در بدن هست هر پنج تا هفت سال تعویض می‌شود. بنابراین تو هفت سال بعد انسان دیگری هستی که حتی یک سلول قدیمی هم در بدنت نیست؛ استخوانهایت عوض می‌شود، پوستت عوض می‌شود، موهایت عوض می‌شود، و کم عمرترین سلول بدن سلول درون معده و روده‌ها است، مویچه‌ها هر چهل و هشت ساعت تغییر می‌کند، یعنی در هر چهل و هشت ساعت مویچه‌های جدیدی پدید می‌آید. با دوام‌ترین این سلولها پنج یا هفت سال عمر می‌کند. این یعنی انسان بنابر قول مشهور هر هفت سال یک بار دستخوش تغییر و تبدیل ریشه‌ای می‌شود و اگر مغزش تغییر کند، تخصصش را فراموش می‌کند، شغل، آشنایان، فرزندان، مهارتها، خاطرات و منبع درآمدش را فراموش می‌کند و نمی‌داند همسرش کیست و فرزندانش چه کسانی هستند. از این رو بنابر یک حکمت بسیار به جا و اندیشمندانه سلولهای مغز تغییر نمی‌کند؛ چراکه اگر تغییر و تبدیلی در آن روی دهد، مصیبت بزرگی خواهد بود، و انسان در آن هنگام می‌گوید: من که پزشک بودم، پس چرا تخصصم را از دست داده‌ام، من مهندس بودم، سخنران بودم، بازرگان بودم! در صورت وقوع هرگونه تغییری در مغز شخصیت انسان از بین می‌رود. پس باید بدانیم که در بدن انسان نعمتهایی هست بی‌شمار و بی‌پایان و ما از آن بی‌خبریم. خداوند فرمود:
﴿وَكَأَيِّن مِّنۡ ءَايَةٖ فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ يَمُرُّونَ عَلَيۡهَا وَهُمۡ عَنۡهَا مُعۡرِضُونَ١٠٥﴾[یوسف: ۱۰۵].
«چه بسیار نشانه‌هایی که در زمین و آسمان‌ها هست و انسان بی‌توجه از کنار آن می‌گذرد و نمی‌بیند».
و نیز فرمود:
﴿وَمَا يُؤۡمِنُ أَكۡثَرُهُم بِٱللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشۡرِكُونَ١٠٦﴾[یوسف: ۱۰۶].
«بیشترشان به خدا باور ندارند و مشرکند».