تجلی حکمت در فلسفه پزشکی احکام

۳-۱- احکام پس از مرگ

پس از خروج روح و قطعی شدن مرگ لازم است که چشم‌های مرده را بست و با قراردادن پارچه‌ای زیر چانه و گره زدن آن در بالای سر مرده، دهان او را بست.

مفاصل جسد اعم از آرنج، زانو و مفاصل کوچک انگشتان را باید به آرامی طوری حرکت داد که صاف و راست قرار گیرند. لازم است روی شکم مرده شیء سنگینی ـ به وزن یک آجر ـ قرار داد، تا موجب خروج هوای جمع شده در آن شود.

بستن چشم و چانه مرده و نرم نمودن مفاصلش مربوط به پدیده‌ی سختی جسد (rigidity) است که بر اثر فعل و انفعالات شیمیایی در نسوج عضلاتی و از بین رفتن ادنوزین تری فسفات (A.T.P) [۱۱۴]و تبدیل آن به ادنوزین دی فسفات (A.D.P) [۱۱۵]رخ می‌دهد؛ زمان لازم برای شروع تغییرات بافتی دو تا چهار ساعت است و ابتدا از عضلات صورت شروع می‌شود و سپس در مدت ۱۲ ساعت به تدریج به کف پاها می‌رسد [گودرزی، فرامرز؛ ۱۳۷۴؛ ص ۱۰۸].

سختی نعشی توأم با شل شدن عضلات اسفنکترها گاهی موجب خروج جنین از رحم مادران باردار و یا ترشح منی و سایر مواد دفعی به خارج می‌گردد [همان منبع؛ ص ۱۰۹]؛ بنابراین، قراردادن شییء سنگین از طرفی باعث خروج مواد زاید قبل از غسل شده و از طرف دیگر از ورود هوا به درون جسد تا حدود زیادی جلوگیری می‌کند.

[۱۱۴] adenosine tri phosphate [۱۱۵] adenosine d۱ phosphate