۳-۷- احکام قَسْم
حداقل نوبت قَسْم یک شب و حداکثر آن سه شب است و بیشتر از آن جایز نیست. هم‌چنین جمع نمودن بین دو هوو در یک مسکن مشترک بدون رضایت آن‌ها حرام است.
نوبت قسم برای عروس باکره بدون جبران برای سایر هووها، هفت شب و برای بیوه، سه شب است.
***
رعایت حقوق زوجات و تقسیم اوقات زوج، به خصوص شب تا آنجا مورد تأکید شارع است که بخشی از فقه اسلامی را به خود اختصاص داده است. قرار دادن شب به عنوان اصل و رکن قسم در افراد عادی که در روزها کار می‌کنند و شب را استراحت می‌نمایند؛ یکی از نکات مهم در تأمین سلامت روانی همسران است؛ زیرا وحشت و هراس تنهایی در شب بیشتر است و خداوند شب را زمان استراحت و آرامش قرار داده است. حداکثر اختیار مشخص برای تقسیم زمان بودن با یکی از همسران سه شب است و بیشتر از آن جایز نیست؛ زیرا ممکن است برای همسران دیگر مشکلاتی روحی یا جسمی رخ دهد و مرد از آن بی‌اطلاع باشد.
زندگی دو هوو در یک مسکن مشترک بدون شک مشکلاتی را به دنبال خواهد داشت زیرا تجربه‌های متعدد در میان تمامی ملل، بروز اختلافات در میان هووهایی را که در یک مسکن زندگی می‌کنند، نشان می‌دهد؛ اما در صورت رضایت آنان و وجود روابط صمیمی بین آنان این احتمال منتفی است.
اختصاص هفت شب بدون جبران برای نوعروس‌های باکره برای آشنایی به اخلاق و رفتار شوهر و ایجاد آرامش روانی و لذت جنسی در آنان است؛ زیرا اولین تماس جنسی با دختران باکره همواره با درد ازاله‌ی بکارت همراه است و به تدریج در آمیزش‌های بعدی، لذت جنسی به طور کامل ارضا می‌شود، اما در بیوه زنان که تجربه‌ی کافی در مسایل جنسی دارند و مشکل جسمی نیز ندارند، این مدت سه شب تعیین شده است تا برای همسران دیگر مشکلات زیادی به وجود نیاید.