امیرالمؤمنین حضرت عمر فاروق اعظمس
نام آنحضرت عمر، لقب فاروق و کنیه‌اش ابوحفص است. نسب وی و نسب پیامبر اکرمجدر نیای نهم به کعب می‌رسد [۵۰].
«کعب» دو پسر داشت، یکی به نام «مره» که پیامبر اکرمجاز نسل وی و دیگری «عدی» که حضرت عمرساز نسل وی می‌باشند. در سال سیزدهم بعد از عام الفیل متولد شد. سن ایشان نیز ۶۳ سال بود. در سال ششم بعثت در سن ۲۷ سالگی مشرّف به اسلام گردید. پیش از او ۴۰ مرد و ۱۱ زن مشرّف به اسلام شده بودند. رنگش سفید مایل به سرخی، امّا بر اثر قحط‌سالی و تناول غذاهای نامناسب، آثار سیاهی بر چهرة انورش پدیدار گشته بود. چهره‌ای کم‌گوشت و صورتی لاغر داشت. قد مبارکش بلند بود به طوری که هرگاه در میان مردم می‌ایستاد از همه بلندتر به نظر می‌رسید. به طوری که گویا بر مرکبی سوار است. بسیار شجاع، دلیر و نیرومند بود. همان شکوه و هیبتی که پیش از اسلام داشت، پس از اسلام نیز از آن برخوردار بود. دین اسلام با مسلمان‌شدن او بسیار تقویت شد. در زمان آنحضرتجبه عنوان وزیر ایشان، تعیین و حضرت ابوبکرسدر زمان خلافت خود با حفظ این منصب، عهدة قضاء را نیز به او تفویض نمود. و سرانجام، به جانشینی ابوبکرسبرگزیده شد.
خدماتی که در زمان خلافت خویش برای اسلام انجام داد و توسعه و فتوحات ارزشمندی که نصیب اسلام گشت، در طول تاریخ نمی‌توان چنان نمونه‌ای یافت.
ده سال و شش ماه و پنچ روز، منبر خلافت را زینت بخشید و سرانجام، هنگام نماز فجر، به دست ابولؤلؤ، بردة مجوسی ایرانی، در محراب مسجد النبی ضربت خورد و در یکم ماه محرّم سال ۲۴ هـ جام شهادت را نوشید و دار فانی را وداع گفت. در روضة اطهر و در کنار مقبره حضرت ابوبکر صدّیقسمدفون گردید و اقبال مسلمین همراه با رحلت ایشان از دنیا رخت بربست. ازدواج‌های متعدّدی کرده بود، امّا هنگام خلافت فقط یک همسر داشت که نسبت به او بسیار مهر می‌ورزید. ولی از بیم این که مبادا نسبت به موضوعی در پرونده‌ای سفارش کند و وی را از مسیر عدالت فاروقی بلغزاند او را طلاق داد.
سپس در سال هفدهم هـ با حضرت ام‌کلثوم، دختر حضرت علیسکه از بطن فاطمه زهرا متولّد گشته بود، ازدواج نمود و برخلاف روش معمول، چهل هزار درهم مهریه او را تعیین نمود. فرزندان ایشان عبارتند از: ام المؤمنین حضرت حفصهبهمسر پیامبر اکرمج، عبدالله، عبیدالله، عاصم، ابو شحمه یعنی عبدالرحمن مجیر.
[۵۰] لقب و کنیت وی، هردو عطیة پیامبر اکرم می‌باشند (طبقات ابن سعد/۳).