زندگانی خلفای راشدین

عقیدة ۱۳- سبَّ صحابه، مهاجرین و انصار مخالفت صریح با قرآن است

بدگفتن صحابةکرام و بویژه مهاجرین و انصار و گمان بد نسبت به آنان داشتن، مخالفت صریح با قرآن مجید و طغیان آشکار به دین الهی محسوب می‌شود. و اندیشة کفر برای این قبیل افراد وجود دارد.

کسانی که نسبت به صحابة کرام، مهاجرین و انصار، بدگویی و اهانت و سبّ می‌کنند و هجرت و نصرت را وجه فضیلت قرار نمی‌دهند، این عمل آنان، مخالفت آشکار با قرآن مجید است [۲۴]. و این نتیجه را در بر دارد که قرآن مجید و نبوّت آنحضرتجو دلایل نبوّت، مشکوک قرار گیرند [۲۵]. و بسیاری از علما چنین کسانی را تکفیر نموده‌اند. ولی مسلک اهل سنّت این است، تا هنگامی که انکار صریح نسبت به یکی از ضروریات دین ثابت نباشد، به هیچیک از کلمه‌گویان، نباید کافر گفت. امام اعظم ابوحنیفه/می‌فرمایند: «لَا نُكَفِّرُ أَحَداً منْ أَهْلِ الْقِبْلَةِ» [۲۶]. یعنی هیچیک از اهل قبله را کافر نمی‌دانیم.

لذا عقاید سیزده‌گانة مذکور، برای اهل سنّت از اهّم ضروریات و مأخذ بیشتر آن‌ها قرآن مجید است. خداوند متعال همة ما را بر این عقاید پاک، و اساسی استقامت عنایت فرمایند. «آمین»

[۲۴] به رسالة تفسیر آیات مدح مهاجرین ملاحظه فرمایید که مشتمل بر تفسیر ده آیة قرآنی است. از آن معلوم می‌گردد که قرآن مجید با چه صراحت، انواع فضایل عظیم الشأن را نسبت به مهاجرین و انصار قائل است. [۲۵] صحابة کرام و بویژه مهاجرین و انصار گواه بر این‌اند که قرآن مجید کتاب الله است و همچنین بر نبوّت و دلایل نبوت آنحضرت و پیروان حضرت محمّدجدر جلوی تمام جهانیان، شهادت دادند که قرآن مجید همان کتابی است که آنحضرتجآن را کتاب الله فرموده و ما اعلان نبوّت او را با گوش‌های خودمان شنیدیم و معجزات و دلایل نبوّت او را با چشم خود دیدیم. بدیهی است که هرگاه گواه عینی واقعه مورد جرح و نقد قرار گیرد، خود آن واقعه و موضوع نیز مشکوک خواهد شد. [۲۶] مقصود از اهل قبله این نسیت که رخ به طرف کعبه کرده، نماز بخوانند یا کعبه را قبله بدانند، زیرا این عمل در میان کفار مکّه هم وجود داشت، بلکه مقصود از اهل قبله، این است که تمام ضروریات دینی پیروان این قبله را بپذیرند. همانطوری که علامه ملاعلی قاری در شرح «فقه اکبر» فرموده است.