غزوه بدر
غزوة بدر که در ماه رمضان سال دوّم هجری به وقوع پیوست، نخستین پیروزی اسلام است. در این غزوه، برای رسول خداجحجلهای ساختند. یعنی خیمه و سایبانی بنا کردند. حضرت ابوبکر صدّیقسدر زیر این خیمه همراه ایشان بوده و حق پاسداری را کاملاً ادا نمودند. در شب، شمشیر به کف، در چهار جهت خیمه نگهبانی میداد. در پایان آن شبی که صبح فردایش جنگ آغاز شد، آنحضرتجبا نهایت بیقراری شروع به دعاخواندن نمود که:
بار خدایا! و عدة خود را ایفا کن. اگر بندگان فرمانبردار تو اینجا شکست خوردند، پس در روی زمین عبادتت ادا نمیگردد. حضرت ابوبکر صدّیقستاب دیدن این بیقراری را نیاورد. سرانجام، وارد خیمه شده، کنارة چادر آنحضرت را گرفته عرض کردند: «كَفَتْكَ مُنَاشِدتك يا رسول الله»یعنی ای رسول خدا! اینقدر دعا از شما کافی است.
با گفتن ایشان، آنحضرتجسر مبارک را بلند فرمود. جبرئیل امین با وحی الهی فرا رسید: ﴿سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ ٤٥﴾[القمر: ۴۵] «یعنی به زودی کفار شکست خورده میگریزند». حضرت شاه ولی الله محدّث دهلوی مینویسند: «فراست ایمانی ابوبکر صدّیقسرا ملاحظه فرمایید که جبرئیل حامل وحی الهی به سوی آنحضرتجمیشتابد، این امر در قلب مبارک منعکس شده میگویند: اینقدر دعا کافی است و گفتة او صادق آمد».
در این غزوه، جناح راست لشکر تحت فرمان حضرت ابوبکر صدّیقسقرار گرفته بود. فرزند ایشان عبدالرحمن که تا آن زمان مشرّف به اسلام نشده، و همراه کفّار به این جنگ آمده بود جلو آمد، ابوبکر شمشیر کشیده برای کشتن پارة جگر خود جلو رفت، امّا او از ضربة شمشیر نجات یافت [۳۵].
ابوبکر صدّیقسنسبت به قتل اسیران بدر نظر مخالف داشت و پیشنهاد نمود که از آنان فدیه گرفته، آزاد شوند. آنحضرتجبه رأی او عمل فرمود و او را به عیسی÷تشبیه نمود، ولی در نهایت، رأی و نظر عمر فاروقسدر این باره مورد پسند بارگاه الهی قرار گرفت.
[۳۵] الاستیعاب ابن عبدالبر - واقعة دیگری که در این غزوه پیش آمد، این است که حضرت حذیفه در مقابل پدرش عتبه جلو رفت. حقا که تمام اعمال این بزرگواران مصداق ﴿أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلۡكُفَّارِ﴾بوده است.