اوصاف آنحضرت ج:
آنحضرت جبهترین انسان‌ها از نظر آفرینش و اخلاق بودند. کسی مانند اشان را از حیث قیافه و چهره و از نگاه خلق خوش نه در گذشته دیده است، ونه هم در آینده خواهد دید. قد مبارک شان نه بسیار دراز ونه هم کوتاه بوده است. سر مبارک شان کلان بوده، و ریش انبوه داشتند، کف‌های دست و قدم‌های شان پهن بود، چهرء مبارک شان سفید و مایل به سرخی بود، ودر رفتار خویش نهایت تمکین و وقار داشتند گویا ایشان به سمت بلندی حرکت می‌کردند. سفیدی چشم‌های شان بی‌نهایت سفید، وسیاهی چشم‌های شان بی‌نهایت سیاه بود، موی‌های رهایی داشتند. دارای رخسارۀ نرم و ملایمی بودند، وگردن شان مانند صراحی نقره‌ای بود، عرقهای رخسارۀ شان مانند لؤلؤ خوشبو و معطر بود، میان هردو شانۀ مبارک شان مهر نبوت بود، وآن عبارت از یک توتۀ گوشتی بود که در اطراف وی موی‌های مقبولی بر آمده بود. آنحضرت جبی‌نهایت حیاء داشتند، متواضع و فروتن بودند، نفع شان به همۀ مردم می‌رسید.
کسی که ایشان را در اول بار می‌دید خوف وهیبت شان در دلش می‌افتاد. اما زمانی که همراه ایشان می‌نشست ایشان را نهایت دوست می‌داشت. ام المؤمنین بی‌بی عائشه صدیقهلاز خلق خوش آنحضرت جچنین تمثیل می‌کنند: «خلق آنحضرتجقرآن عظیم الشأن بود».