مطالعه ای در معارف اسلامی

تعریف قرآن کریم:

قرآنکریم کلام خداوند است که بر آنحضرت جبواسطۀ جبرئیل÷نازل گردیده است، تلاوت آن عبادت بوده، و الفاظ آن به تواتر ثابت گردیده، و معجزه آسا است که از سورۀ فاتحه آغاز، و به سورۀ الناس ختم گردیده، و در مصاحف جمع شده است. قرآن مجید کلام خداوند است مخلوق نیست. امت اسلامی به قرآن مجید زیاد احترام و تعظیم می‌نمایند، زیرا قرآنکریم کلام پروردگار شان است و در آن هدایت، رهنمایی، نور و برکت است.

قرآن کریم انسان‌ها را از تاریکی نجات داده و به طرف روشنایی سوق می‌دهد، امت اسلامی در هر عصر و زمان به حفظ، تلاوت، فرا گرفتن و تعلیم دادن و عمل نمودن به قرآن مجید سعی و جدیت نموده‌اند. خداوند حفظ قرآنکریم را بعهده گرفته است، چنانچه خداوند متعال می‌فرماید: ﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ٩﴾[الحجر:۹].

ترجمه: «ما همانا قرآن را نازل کردیم و ما واقعاً آن را نگهبانیم».

بر امت اسلامی لازم است که به آیات قرآن عظیم تدبر نمایند و معانی آن‌ها را درک کنند، چنانچه خداوند جل جلاله می‌فرماید: ﴿أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ أَمۡ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقۡفَالُهَآ٢٤﴾[محمد: ۲۴].

ترجمه: «پس آیا در قرآن فکر نمی‌کنند؟ یا بر دل‌های ایشان قفل‌های نهاده شده است».

باید مسلمانان مانند یاران پیامبر اسلام جبا قرآن زندگی کنند، یاران آنحضرت جزمانی ده آیت از قرآنکریم را فرا می‌گرفتند تا آن‌ها را حفظ نمی‌نمودند وبه آن عمل نمیکردند به فرا گرفتن آیات بعدی شروع نمی‌نمودند. قرآن کتاب عظیم خداوند است، چنانچه خداوندأمی‌فرماید: ﴿لَوۡ أَنزَلۡنَا هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ عَلَىٰ جَبَلٖ لَّرَأَيۡتَهُۥ خَٰشِعٗا مُّتَصَدِّعٗا مِّنۡ خَشۡيَةِ ٱللَّهِۚ﴾[الحشر: ۲۱].

ترجمه: «اگر این قرآن را به کوهی نازل می‌کردیم، بیگمان آن را از ترس خدا در تضرع و پاره پاره شده می‌دیدی».

خداوند حفظ قرآن مجید را بر امت اسلامی سهل و آسان ساخته است چنانچه می‌فرماید: ﴿وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ١٧﴾[القمر: ۱۷].

ترجمه: «ما در واقع قرآن را بمنظور پند گرفتن آسان ساختیم پس آیا پند پذیری هست؟».

حافظان قرآن کریم و کسانی که قرآنکریم را حمل می‌نمایند اهل الله و بندگان خاص خدا گفته می‌شوند، چنانچه آنحضرت جمی‌فرمایند: «أهل القرآن أهل الله وخاصته»(اهل قرآن اهل الله و بندگان خاص خدایند».

و خداوند مزد بزرگی بر تلاوت کنندۀ قرآن و حافظ آن مرتب نموده است، چنانچه آنحضرت جمی‌فرمایند: «من قرأ حرفاً من كتاب الله فله حسنة، و الحسنة بعشر أمثالها، لا أقول آلم حرف ولكن (ألف) حرف و(لام) حرف و (ميم) حرف»سنن ترمذی و دارمی.

آنحضرت جمی‌فرمایند: «کسی که حرفی از کتاب خدا (قرآن) را بخواند برایش به آن (یک حرف) یک حسنه داده می‌شود، و حسنه به ده چند است، من نمی‌گویم که آلم یک حرف است بلکه الف یک حرف و لام یک حرف و میم حرف دیگری است» یعنی تلاوت آلم سی حسنه دارد.

امت اسلامی باید آمادگی کامل برای کتاب پروردگار خویش که بمثابۀ قانون و دستور العمل برای شان گفته می‌شود بگیرند تا بدین وسیله عزت دنیوی وشرف اخروی را کمائی کنند.

####