۱۰- سنتهای فطری
عن عائشةلقالت: قال رسول الله ج: «عشر من الفطرة: قص الشارب، وإعفاء اللحية، والسواك، واستنشاق الماء، وقص الأظفار، وغسل البراجم، ونتف الإبط، وحلق العانة، وانتقاص الماء» يعني الاستنجاء، قال الراوي: "ونسيت العاشرة إلا أن تكون المضمضة" رواه مسلم.
از بیبی عائشهلروایت شده که:
آنحضرت جفرمودند: «ده چیز از فطرت است: کوتاه نمودن سبیل (بروت)، نگاه داشتن ریش، مسواک نمودن، استنشاق کردن، کوتاه نمودن ناخنها، مفاصل وانگشتان را پاک ونظیف کردن، موی زیر بغل را کندن، موی زیر ناف را تراشیدن، استنجاء به آب کردن، راوی حدیث گفت: دهمی را فراموش نمودم وفکر میکنم که عبارت از مضمضه نمودن به آب باشد».
فطرت عبارت از سرشتی است که خداوند بندگان خویش را به آن آفریده است، و ایشان را بدان سرشت به نحوهای آفریده است که به امور خیر و ایثار در راه خدا محبت داشته، واز شر و فساد متنفر میباشند، ایشان را بگونۀ پاک وخالی از انحراف آفریده است که استعداد قبول نمودن هر نوع خیری را دارند، و به خداوند اخلاص داشته و به او تقرب میورزند،