۲- دین اسلام دین وسط و اعتدال است:
دین اسلام در همۀ امور خود به میانه روی و اعتدال شهرت دارد، بطور مثال:
در مورد اعتقاد به پیامبران†حد وسط میان یهود جفاگر که عده‌ای از پیامبران†را به قتل رسانده‌اند و میان نصاری گمراه که در مورد حضرت عیسی÷غلو و افراط نموده‌اند بگونه‌ای که آنحضرت را خدا دانسته عبادت می‌نمایند اختیار نموده است. به این معنی که دین اسلام از مقام پیامبران†تعظیم و تجلیل می‌نماید، و مردم را به پیروی از ایشان دعوت می‌کند بدون اینکه کسی را به عبادت پیامبران دستور دهد.
همچنین دین اسلام در مورد روح حد وسط را بر گزیده است. دین اسلام ماده را همه چیز قرار نمی‌دهد بگونه‌ای که روح را فاقد و بی‌محتوی بداند چنانکه ماده پرستان عقیده دارند و نه هم در مسائلی که به روح تعلق دارد غلو و افراط می‌نماید. به این معنی که نیازمندی‌های جسم را نا دیده بگیرد بلکه رعایت حق روح و جسم را هردو می‌نماید.
به همین قسم دین اسلام حد وسط را در مصالح فرد و اجتماع در نظر گرفته است، نه حقوق فرد را فدای مصالح اجتماع می‌گرداند و نه هم در مورد حقوق فرد غلو و افراط می‌کند بگونه‌ای که حقوق اجتماع را ضایع بسازد این‌ها مثال‌های از میانه روی و اعتدال شریعت اسلام بشمار می‌آید که از سائر ادیان فرق دارد، خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَٰكُمۡ أُمَّةٗ وَسَطٗا لِّتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيۡكُمۡ شَهِيدٗاۗ﴾[البقرة: ۱۴۳].
ترجمه: «و بدینگونه شما را امتی میانه ساختیم تا بر مردم گواه باشید و پیامبر بر شما گواه باشد».