مطالعه ای در معارف اسلامی

۱- احادیث نبوی شریف:

۱- عن أبي سعيد الخدريسقال: قال رسول الله ج:«لا تسبوا أصحابي، فو الذي نفسي بيده لو أن أحدكم أنفق مثل أحد ذهباً ما أدرك مد أحدهم و لا نصيفه»رواه مسلم.

از ابو سعید الخدریسروایت شده که آنحضرت جفرمود:

«یاران من را دشنام ندهید، قسم بذاتی که جانم بید او است اگر یکی از شمایان به اندازۀ کوه احد از طلا در راه خدا خرچ کنید به قدر مد (تقریباً سه کیلو) یکی از ایشان نمی‌شود وحتی نصف این اندازه هم نمی‌گردد».

۲- عن أبي سعيد الخدريسقال: قال رسول الله ج: «يأتي على الناس زمان فيغزو فئام من الناس فيقولون: فيكم من صاحب رسول الله؟ فيقولون لهم: نعم، فيفتح لهم ثم يأتي على الناس زمان فيغزو فئام من الناس فيقال: فيكم من صاحب أصحاب رسول الله؟ فيقولون: نعم، فيفتح لهم، ثم يأتي على الناس زمان فيغزو فئام من الناس فيقال: فيكم من صاحب من صاحب رسول الله؟ فيقولون: نعم، فيفتح لهم» رواه البخاری.

از ابو سعید الخدریسروایت شده که آنحضرت جفرمود:

«زمانی بر مردم می‌آید که دستۀ از ایشان در جهاد شرکت می‌کنند، برای شان می‌گویند: آیا در میان شما از یاران رسول خدا کسی می‌باشد؟ ایشان در جواب می‌گویند: بلی هست، برای شان فتح و گشایش پیدا می‌شود. سپس برای مردم زمانی می‌آید که دستۀ از ایشان در جهاد شرکت می‌کنند، برای شان گفته می‌شود: آیا در میان شما کسی هست که با یاران رسول خدا یار باشد؟ آن‌ها می‌گویند: بلی هست، برای شان فتح و گشایش حاصل می‌شود، سپس برای مردم زمانی می‌آید که دستۀ از ایشان در جهاد شرکت می‌کنند برای شان گفته می‌شود: ایا در میان شما کسی هست که با یار یاران رسول خدا یار باشد؟ ایشان می‌گویند: بلی هست، برای شان فتح وگشایش پیدا می‌شود».

۳- عن عمران ابن حصينسقال: قال رسول الله ج:

«خير أمتي قرني، ثم الذين يلونهم، ثم الذين يلونهم» رواه البخاری ومسلم.

از عمران پسر حصینسروایت شده که گفت: رسول الله جفرمود:

«بهترین امت من کسانی‌اند که با من هم قرن‌اند، سپس بهترین شان کسانی‌اند که با ایشان نزدیک‌اند، سپس بهترین شان کسانی‌اند که با ایشان نزدیک اند».

احادیث فوق الذکر خیر وبهتری را برای یاران رسول خدا جثابت می‌گرداند. ایشان کسانی‌اند که با رسول خدا هم قرن بوده‌اند. و ایشان از تابعین و اتباع تابعین برتری و فضل دارند ولو که تابعین هر قدر اعمال خیر و نیکو انجام دهند. بناء فضیلت صحابه بر سائر مردم ظاهر وآشکارا است.

۴- عن أبي بردة عن أبيهسقال: صلينا المغرب مع رسول الله جثم قلنا: لو جلسنا حتى نصلي معه العشاء، قال: فجلسنا. فخرج علينا فقال: مازلتم ههنا؟ قلنا: يا رسول الله صلينا المغرب معك ثم قلنا: نجلس حتى نصلي معك العشاء، قال: أحسنتم أو أصبتم، قال: فرفع رأسه إلى السماء وكان كثيراً مما يرفع رأسه إلى السماء فقال: النجوم أمنة للسماء فإذا ذهبت النجوم أتى السماء ما توعد، وأنا أمنة لأصحابي فإذا ذهبت أتى أصحابي ما يوعدون، وأصحابي أمنة لأمتي فإذا ذهب أصحابي أتى أمتي ما يوعدون» رواه مسلم.

ابو برده از پدر خودسروایت می‌کند که پدرش گفت: نماز شام را همراه با آنحضرت جاداء نمودیم، سپس با خود گفتیم اگر در مسجد بنشینیم تا نماز خفتن را نیز همراه آنحضرت جاداء نماییم. گفت: نشستیم آنحضرت وارد مسجد گردید فرمود: تا بحال شما اینجا می‌باشید؟ گفتیم: ای رسول خدا نماز شام را همراه شما اداء نمودیم سپس با خود گفتیم: در مسجد می‌نشینیم تا نماز خفتن را نیز با شما اداء نمائیم. آنحضرت جفرمود: کار نیکی کردید و یا فرمود: به حق رسیدید. سپس آنحضرت جسر مبارک خویش را به سمت آسمان بلند نمود وآنحضرت بسا اوقات سر خویش را بسمت آسمان بلند می‌نمود. فرمود: ستاره‌ها امین آسمان‌اند، زمانی که ستاره‌ها بروند به آسمان چیز‌های که وعده داده شده است می‌رسد، ومن امین یاران خویش می‌باشم و زمانی که من بروم به یارن من چیزهای که وعده داده شده است می‌رسد. ویاران من امین امت من می‌باشند و زمانی که یاران من بروند به امت من چیزهای که وعده داده شده است می‌رسد».