تعریف بدعت:
بدعت از نظر لغت بدو معنی است:
۱- اختراع جدیدی که سابقۀ نداشته باشد چنانچه خداوند متعال می‌فرماید: ﴿قُلۡ مَا كُنتُ بِدۡعٗا مِّنَ ٱلرُّسُلِ﴾[الأحقاف: ۹].
ترجمه: «بگو: من اول فردی از پیامبران نیستم».
۲- خستگی و ماندگی، مثل این گفته «أبدعت الإبل» اشتر خسته گردید.
و بدعت در اصطلاح: اختیار نمودن راه و روش جدیدی است در دین که در ظاهر امر به مسائل شرعی همرنگی دارد، و شخصی که آن را انجام می‌دهد قصدش از انجام دادن آن تقرب جستن به خداوند است مگر برای انجام این عملش دلیل شرعی صحیحی ندارد.