۲- ارکان اسلام
عن أبي هريرةسقال: «أتى أعرابي النبي ج، فقال: دلني على عمل إذا عملته دخلت الجنة. قال: تعبد الله ولا تشرك به شيئاً، وتقيم الصلاة المكتوبة، وتؤدي الزكاة المفروضة، وتصوم رمضان. قال: والذي نفسي بيده، لا أزيد على هذا شيئاً ولا أنقص منه. فلما ولّى، قال النبي ج: من سره أن ينظر إلى رجل من أهل الجنة فلينظر إلى هذا» متفق علیه.
از ابو هریرهسروایت شده که:
«اعرابی خدمت پیامبر جآمد وگفت: ای رسول خدا مرا به عملی رهنمایی کن که چون آن را انجام دهم به بهشت داخل گردم. آنحضرت فرمود: خدای را عبادت کن وبه وی چیزی را شریک نیاور، ونماز‌های فریضه را بر پا دار، وزکات فرض شده را اداء نمای، وماه رمضان را روزه بگیر. اعرابی گفت: قسم به ذاتی که جانم به ید او است بر این چیزها نه می‌افزایم واز آن‌ها چیزی را هم کم نمی‌کنم، وچون رفت آنحضرت جفرمود: آنکه خوشش می‌آید که به مردی از اهل بهشت ببیند باید بسوی این مرد بنگرد».
احادیث زیادی در بارۀ این فرائض از پیامبر اسلام جروایت شده است، بنحوی که مفهوم ومعانی این احادیث با هم متفق ویا قریب‌اند و همه بیانگر این امر‌اند که اگر کسی فرائض خداوند را خواه فرائض مشترک باشد و یا فرائض مخصوص به بعضی از اشخاص با اسباب و وسائل که با وی واجب گردیده است اداء کند و از محرمات اجتناب ورزد مستحق بهشت می‌گردد و از آتش دوزخ نجات می‌یابد و کسانی که این فرائض را انجام می‌دهند مستحق آن می‌گردند که ایشان را مؤمن و مسلمان نامند. و آن‌ها از جملۀ بندگان متقی و رستگار بوده و در صراط مستقیم خداوند‌اند.