۲- بدعت اضافی (یعنی نسبتی):
و آن عبارت از بدعتی است که از یک نگاه مشروعیت‌اش ثابت بوده و از جانبی مشروعیت ندارد، مانند: استغفار نمودن (یعنی استغفر الله) گفتن بعد از ادای نماز‌های فرائض به هیئت اجتماعی و آواز بلند، استغفار نمودن به ذات خود سنت بوده اما به هیئت اجتماعی به آواز بلند بدعت است.