۴- آفرینش:
بر بندۀ مسلمان لازم است که اقرار نماید بر اینکه خداوند آفریدگار همۀ کائنات و موجودات است چنانچه خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَخَلَقَ كُلَّ شَيۡءٖ فَقَدَّرَهُۥ تَقۡدِيرٗا٢﴾[الفرقان: ۲].
ترجمه: «خداوند هر چیز را آفرید و آن را دقیقاً اندازه گیری کرد».
ایمان به قضا و قدر خیر و شر آن در زندگی بندۀ مسلمان اثر مثبت می‌گذارد او در تمام کار‌های خود اعتمادش را به خداوند مستحکم می‌گرداند، و بر او تعالی توکل و تفویض امرش را می‌نماید. وبه یقین کامل می‌داند چیزی که بوی نرسیده است نمی‌رسد و آنچه که باید بوی برسد حتماً رسیدنی است. او تنها اسباب را مؤثر در امور نمی‌داند بلکه از اسباب کار می‌گیرد اما توکل خود را در رسیدن به مرام خویش به خداوند می‌نماید.
همچنین ایمان داشتن به قضاء و قدر برای بندۀ مؤمن آرامش خاطر ایجاد می‌کند، سکون و اطمئنان برایش پیدا می‌شود، از چیزی که بوی رسیده است راضی و خوشنود می‌گردد، در گذشته خویش محزون و اندوهگین نمی‌گردد و به آیندۀ خود اطمئنان پیدا می‌کند. زیرا او به یقین می‌داند که هر چیز به قضاء و قدر خداوند تعلق دارد چنانچه آنحضرت جمی‌فرماید: «عجباً لأمر المؤمن إن أمره كله له خير: إن أصابته سراء شكر فكان خيراً له، و إن أصابته ضراء صبر فكان خيراً له».
«امر بندۀ مؤمن شگفت آور است، و همۀ امرش بخیر او است، اگر برایش خوشی‌ای برسد شکر می‌کند واین بخیر او است، و اگر برایش بدی‌ای برسد صبر می‌کند و این بخیر او است».
ای برادر مسلمان! بر تو است که به چیزهای که خداوندأبرایت از خیر و شر مقدر نموده است راضی باشی تا در دنیا به راحت زندگی کنی، و در آخرت به جنت پروردگار خویش داخل گردی و بر تو است که خداوند متعال خود را در هر حال حمد و ستایش نمایی، و از اسباب و وسائل کار بگیری و غفلت و تنبلی را ترک دهی.
####