قبلۀ عبادت خودِ علی‌محمد است!
در بیان می‌گوید:
«قل إنما القبلة من نظهره متی ينقلب ينقلب [۱۷۶]إلی أن يستقر ثم من قبل مثل من بعد تعلمون».
(بیان عربی، ص ۳۴)
یعنی: «بگو: همانا قبله کسی است که او را ظاهر می‌سازیم، آن کس به هر سو بگردد، قبله هم می‌گردد تا آن که قرار و آرام گیرد (بمیرد)! آنگاه حکم گذشته را مانند حکم آینده بدانید»!
[۱۷۶] «تنقلب» به صیغۀ مؤنث باید گفته شود، زیرا ضمیر مستتر در فعل در اینجا به «القبلة» برمی‌گردد.