بخش چهارم: تقسیمات دیگر آيههای قرآنی
الف- شناخت آیههای سفری و حضری
دانشمندان علوم قرآنی بالاترین درجۀ تحقیق وتدقیق، کاوش و پژوهش را درنظر گرفتهاند، گستردهترین تفصیلات و کو چکترین جزئیات از نظر تیز بینشان دور نمانده است، علاوه بر تقسیم سورهها و آیهها به مکی و مدنی، تقسیمات وجزئیات دیگری که در ارتباط با این موضوع است، نیز به عمل آمده است که نمونههای آن شناخت آیات حضری و سفری است.
نزول بیشتر آیات در حضر بود که از آن تعبیر به "حضری" میشود، ولی تلاش، کوشش ورفت وآمد پیغمبر اکرم جدر راه تبلیغ آیین اسلام لازماش این بوده است که گاه در حال سفر نیز به آن حضرت وحی نازل گردد، تا قوت قلبی برای او باشد و او را در جهاد با کفار پابرجای ترگرداند، درحدیث صحیح از عمرسدر مورد آیۀ سوم سورۀ مایده چنین نقل است: "إنما نزلت عشية عرفة، يوم الجمعة عام حجة الوداع". [۱۰۸]
"شامگاه عرفه، روز جمعه در حجة الوداع نازل گردید".
و هم چنان آیات نخستین سورۀ انفال درجنگ بدر، بدنبال پایان پذیرفتن جنگ بدر نازل گردید. [۱۰۹]
[۱۰۸] صحیح البخارى با شرح فتح البارى ج ۸ص ۱۱۹. [۱۰۹] همان مأخذ ج۸ ص ۱۵۶، صحیح مسلم ج ۳ ص ۱۳۶۷.
ب- شناخت آیاتیکه شب یا روز نازل شده
بیشتر آیات قرآن در وقت روز نازل شده است. [۱۱۰]ولی پارۀ از آیهها در شب نزول یافته است؛ بنابراین علما توجه خود را معطوف این نکته گردانیدهاند تا پیگیری کنند که نزول کدام یک از آیات و سورههای قرآن از این قاعده مستثنا هستند. [۱۱۱]
سیوطی از موارد آیات و سورههائی که هنگام شب نازل شده، جمعا ۱۴ مورد آن را با روایات ذکر کرده است (۱۲۰: ۸۳-۸۷). از آن جمله به نقل روایات صحیح آن میپردازیم:
۱- آیۀ ۱۱۸ سورۀ توبه: ﴿وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ﴾[التوبة: ۱۱۸] درخانۀام سلمه دو سوم شب گذشته بود، و ساعت پس از نیمۀ شب بر پیامبر جنازل گردید. [۱۱۲]
۲- سورۀ فتح:
در صحیح البخاری ضمن حدیثی از پیامبر جچنین آمده است:
"لقد أنزل عليّ الليلة سورة لهي أحب إلي مما طلعت عليه الشمس، ثم قرأ: إنا فتحنا لك فتحاً مبينا". [۱۱۳]
"امشب برمن سورهای نازل شده که از تمام چیزهائی که خورشید بر آنها میتابد خوشایندتر است، سپس ﴿إِنَّا فَتَحۡنَا﴾را تلاوت نمود".
۳- اواخر سورۀ آل عمران:
ابن حبان در صحیح خود باسند حسن [۱۱۴]از عایشهلا نقل کرده است که: بلال به خدمت پیامبر اکرم جآمد، تا اذان صبح بگوید، سپس دید که پیامبر جدر حالت گریان است، پرسید: باعث گریۀ شما چیست؟ فرمود: چه چیز مانع گریهام شود، و حال آنکه امشب این آیه برمن فرود آمد: ﴿إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ١٩٠﴾[آل عمران: ۱۹۰].
سپس فرمود: وای برکسیکه این آیه را بخواند و نیاندیشد". [۱۱۵]
***
[۱۱۰] البرهان ج۱ص۱۹، ۸اتقان ج۱ص۸۳. [۱۱۱] مباحثى در علوم قرآن ص۲۵۹. [۱۱۲] صحیح البخارى با فتح البارى ج۸ ص۱۹۳، صحیح مسلم ج۴ ص ،۲۱۲. [۱۱۳] صحیح البخارى باشرح فتح البارى ج ۸ ص ۴۴۶. [۱۱۴] موسوعة التفسیرالصحیح ج ۱ ص ۴۹۲. [۱۱۵] ابن حبان، الإحسان ج ۲ ص ۳۲۹.
ج- آیات تابستانی و زمستانی
گاه نزول وحی در سرمای سخت زمستان و زمانی درگرمای طاقت شکن تابستان عربستان بود، یاران گرامی پیامبر جاز این سرما وگرما به هنگام نزول سخن گفتهاند:
مثال آیات تابستانی:
۱- آیۀ کلاله: واحدی در اسباب النـزول خود میگوید: خداوند در بارۀ"کلاله" دو آیه نازل فرموده است: یکی از آنها را در زمستان که در اول سورۀ نساء (آیۀ: ۱۲) میباشد و دیگری در تابستان که در آخر این سوره (آیۀ: ۱۶۸) میباشد. [۱۱۶]
امام مسلم ازعمر بن خطابسروایت نموده است: " ما را جعت رسول الله جفي شيء ما راجعته في الكلالة، وما أغلط في شيئ ما أغلط لي فيه، حتی طعن في صدري، وقال: ياعمر، ألا تكفيك آية الصيف التي في آخر سورة النساء". [۱۱۷]
"در هیچ موردی مانند موضوع کلاله به پیامبر جمراجعه نکردم و پیامبر جهیچگاه مانند این موضوع بامن به تندی سخن نگفت حتی اینکه انگشتانش را به سینهام زد و فرمود: ای عمر، برای تو آیۀ تابستانی که در آخر سورۀ نساء است، بسنده نیست؟ "
۲- آیات مربوط به غزوۀ تبوک:
آیاتی که متعلق به غزوۀ تبوک است - آیات سورۀ توبه- نیز از این فسم است؛ زیرا نزول این آیات در شدت گرمای تابستان بود، در آیۀ ۸۱ این سوره چنین آمده است: ﴿وَقَالُواْ لَا تَنفِرُواْ فِي ٱلۡحَرِّۗ قُلۡ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرّٗاۚ لَّوۡ كَانُواْ يَفۡقَهُونَ٨١﴾[التوبة: ۸۱]
"منافقان میگویند: در این هوای سوزان به جنگ نروید، بگو: آتش دوزخ سوزانتر است".
مثال آیات زمستانی:
از مثالهای آیات زمستانی آیات: ۱۰ – ۲۶ سورۀ نور است که طبق روایات صحیح از عاشیه این آیات در یک روز سرد زمستانی نازل شد. [۱۱۸]
و نیز نزول آیۀ ۹ سورۀ احزاب در سرمای زمستان بود، چنانکه در حدیث حذیفه آمده: "در شب جنگ خندق مردم همه از اطراف رسول خدا جپراگنده شدند، بجز دوازده نفر.
پیامبر جحذیفه را مخاطب قرار داده فرمود: برخیز، سری بر اردوی دشمن بزن وخبری از آنجا برای ما بیاور. حذیفه گفت: یارسول الله، قسم به آنکه تو را بحق مبعوث گردانیده است، ازجایم برنخاستم مگر ازحیا و شدت سرما...". [۱۱۹]
[۱۱۶] واحدی، اسباب النزول ص ۱۲۴. [۱۱۷] صحیح مسلم ج۱ص۱۲۳۶. [۱۱۸] صحیح البخارى با فتح البارى ج۸ ص۳۰۶-۳۰۹. [۱۱۹] صحیح مسلم ح۳ص۱۴۱۴.
د- آیات فراشی و نومی
گاهی نزول وحی وقتی بود که پیامبر اکرم جدر بسترخواب بود، از جمله آیاتیکه در رخت خواب نازل شده آیۀ: ﴿وَٱللَّهُ يَعۡصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِۗ﴾[المائدة: ۶۷] را شمردهاند.
در این مورد اما م ترمذی از عاشیهلبا سند حسن [۱۲۰]چنین روایت نموده است: "كان النبي جيُحرَس حتى نزلت هذه الآية:﴿وَٱللَّهُ يَعۡصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِۗ﴾ [۱۲۱]
"تا زمان نـزول این آیه: ﴿وَٱللَّهُ يَعۡصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِۗ﴾پیامبر جحراست میشد".
منظور از حراست در این روایت پاسداری در شب است، چنانکه در روایت بخاری با صراحت چنین آمده است که پیامبر جآرزوی پاسداری را در شب نموده فرمود: " ليت رجلاً صالحاً يحرسني الليلة...". [۱۲۲]
وآیۀ ۱۱۸سورۀ توبه: ﴿وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ﴾[التوبة: ۱۱۸] نیز در حالی نازل شد که دو سوم شب گذشته بود، پیامبر جدر خانۀ ام المؤمنین ام سلمه بود. [۱۲۳]
زمانی هم بود که - طبق تعبیر برخی از علما- وحی در خواب بر پیامبر جفرود میآمد و مثال آیاتی که در خواب نازل شده، از جمله: سورۀ "الکوثر" را ذکرکردهاند؛ بدلیل روایتی که امام مسلم از انس نقل کرده که گفت: در اثنای که پیامبر جمیان ما بود، او را چرتی در ربود، سپس باتبسم سربرداشت، گفتیم: یا رسول الله، چه چیزی شما را به خنده آورد؟ فرمود:
«هم اکنون سورهای بر من نازل شد» آنگاه سوره را چنین خواند ﴿إِنَّآ أَعۡطَيۡنَٰكَ ٱلۡكَوۡثَرَ١ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ٢ إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلۡأَبۡتَرُ٣﴾[الكوثر: ۱-۳] [۱۲۴]
پارهای از علما از این حدیث چنین فهمیدهاند که این سوره در همان حالت خواب بر آن حضرت جنازل شده وگفتهاند که: قسمتی از وحی در خواب بر او نازل میشد؛ زیرا خواب پیامبران وحی است".
بلکه صحیح آنست که این تعبیر " أغفی إغفاءة " در این حدیث برآن حالتی که به هنگام نزول وحی بر پیغمبراکرم جعارض میشد حمل گردد که آن را (برحاء الوحی). نیز گفته میشود". [۱۲۵]
سیوطی میگوید: آن حالت مخصوص وحی بوده و این چشم برهم نهادن خواب نبود، بلکه همان وضعی بود که به هنگام وحی برآن حضرت جعارض میشد.
[۱۲۰] صحیح الترمذى (۲۴۴۰). [۱۲۱] سنن ترمذى ج ۵ ۲۵۱. [۱۲۲] صحیح البخارى با فتح البارى ج۶ص ۹۵. [۱۲۳] صحیح البخارى با فتح البارى ج ۸ ص۱۹۳، صحیح مسلم ج۴ ص ۲۱۲. [۱۲۴] صحیح مسلم ج۱ص۳۰۰. [۱۲۵] اتقان ج۱ ص ۹۲.
هـ- آیات زمینی و فضائی
مفسر بزرگ و دانشمند علوم قرآن ابوبکر بن العربی از هبة الله (مفسر) چنین نقل کرده است: " قرآن در مکه و مدینه نازل شد، مگر شش آیه که نه در زمین نازل شده و نه در آسمان..." [۱۲۶]
ابن العربی عبارت فوق را توضیح داده میگوید: شاید منظور هبة الله این باشد که این آیات در فضا بین زمین و آسمان نازل شدهاند.
دلیل اینکه دوآیۀ آخرسوره بقره در فضا نازل شده، روایت امام مسلم از عبدالله بن مسعود است که میگوید: "هنگامیکه رسول الله جبه معراج برده شد، به سدرة المنتهی رسید... به رسول الله جسه چیز داده شد: نمازهای پنج گانه، اواخر سورۀ بقره و آمرزش گناهان برای آنعده از امت وی که به خدا شرک نمیورزد ". [۱۲۷]
***
[۱۲۶] همان مأخذ. [۱۲۷] صحیح مسلم ج۱ ص ۱۵۷.
مناقشه
• نزول بیشتر آیات در حضر بود که از آن تعبیر به "حضری" میشود، در سفر نیز به آن حضرت جوحی نازل گردیده است و آن آیات را سفری مینامند، آیۀ سوم سورۀ مایده وهم چنان آیات نخست سورۀ انفال از آیات سفری شمرده میشود.
بیشتر آیات قرآن در وقت روز نازل شده، ولی پارۀ از آیهها در شب نزول یافته است.
گاه نزول وحی در سرمای سخت زمستان و زمانی هم درگرمای طاقت شکن تابستان عربستان بود. مثال آیۀ تابستانی آیۀ کلاله و آیۀ۸۱ سورۀ توبه، وآیۀ ۱۰- ۲۶ سورۀ نور از مثالهای آیههای زمستانی است.
• گاهی نزول وحی وقتی بود که پیامبر اکرم جدر بسترخواب بود، از جمله آیاتیکه در رخت خواب نازل شده آیۀ ۶۷: ﴿وَٱللَّهُ يَعۡصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِۗ﴾[المائدة: ۶۷] را شمردهاند.
دو آیۀ آخرسوره بقره از آیات فضائی به شمار میرود.