الف- مفهوم لغوى:
آیه به آیات جمع بسته شده، در لغت به معانى زیر آمده است:
۱- معجزه: مثلا در آیۀ: ﴿سَلۡ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ كَمۡ ءَاتَيۡنَٰهُم مِّنۡ ءَايَةِۢ بَيِّنَةٖۗ﴾[البقرة: ۲۱۱]. "از بنى اسرائیل بپرس که چه معجزههاى روشن فرستادیمشان".
۲- نشان وعلامت: مثال آن در آیۀ: ﴿إِنَّ ءَايَةَ مُلۡكِهِۦٓ أَن يَأۡتِيَكُمُ ٱلتَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٞ مِّن رَّبِّكُمۡ﴾[البقرة: ۲۴۸]. "نشان پادشاهى وى این است که تابوت آید به شما و در آن آرامشى است از پروردگار به شما".
۳- عبرت: درآیۀ: ﴿إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ﴾[البقرة: ۲۴۸] "همانا که دراین تعبیرعبرتى است".
۴- شگفت: مثلاً در آیۀ: ﴿وَجَعَلۡنَا ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَأُمَّهُۥٓ ءَايَةٗ﴾[المؤمنون: ۵۰] "و پسر مریم ومادرش را شگفت جهان کردیم".
۵- برهان ودلیل: ﴿وَمِنۡ ءَايَٰتِهِۦ خَلۡقُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفُ أَلۡسِنَتِكُمۡ وَأَلۡوَٰنِكُمۡۚ﴾[الروم: ۲۲]
"از براهین او (وجود و توانائى و یگانگى خداوند). آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبانهاى شما وگوناگونى رنگهاى شما است".
۶- جماعت: چنانکه گفتهاند: "خرج القوم بآيتهم"یعنى قوم با جماعتش بیرون رفت. [۱۲۸]
[۱۲۸] زرقانى،مناهل العرفان ج۱ص۳۳۸-۳۳۹،تاریخ قرآن ۵۴۹-۵۵۰.