ج- شناسایى آیه:
تشخیص اینکه: کلام و کلمات یک سوره ازکجا تا کجا یک آیه است، این امر کار شارع حکیم است، قیاس و رأى را در ین باره مجالى نیست. [۱۳۰]
مثلاً (المص) و (یـــس) هر کدام یک آیه به شمار آمدهاند، در صورتیکه نظایر آنها (المر) و (طس) هیچکدام آیه به شمار نیامدهاند. (حم عسق) دو آیه شمرده شده و نظیر آن (کهیعص) یک آیه محسوب میگردد.
در صورتیکه اگر مبناى کار قیاس و رأى میبود، بىگفتگو حکم دو مورد همانند را مانند هم مىنهادند وتقسیم آیات چنین گونه پیش نمىآمد. [۱۳۱]
و همچنان روایتهاى صحیح مانند: خواندن پیامبر جدر نماز صبح از شصت تا صد آیه واینکه شخصى در نماز شب ده آیه بخواند، از غافلین محسوب نمیشود واگر پنجاه آیه بخواند از جملۀ حافطین و صد آیه بخواند از قانتین شمرده مىشود و... نیز دلیل بر اینست که آیههاى قرآنى و تعداد آنها در زمان پیامبر جطبعاً- از جانب شارع- تعیین و مشخص شده بود. [۱۳۲]
[۱۳۰] اتقان ج۱ص۲۲۶، مناهل العرفان ج۱ص۳۴۰. [۱۳۱] مناهل العرفان ج۱ص۳۴۰. [۱۳۲] اتقان ج۱ص۲۲۶، مناهل العرفان ج۱ص ۳۴۰- ۳۴۱.