الف- حکمت تجزیۀ قرآن به سورهها:
تجزیۀ قرآن به سورهها فواید و حکمتهائی دارد از آنجمله: آسان کردن کار بر مردم وتشویق آنان بر یاد گرفتن، آموختن وحفظ کردنش میباشد؛ زیرا اگر چون یک حلقه تنها میبود، نه حلقههای بهم پیوسته، حفظ وفهمش دشوار میگشت. اما بدینسانی که هست، همه میتوانند که در این دریای بیکران خروشان و پرنعمت فرو روند و از مواهب بیکران آن بهره مند گردند.
و نیز بر موضوع سخن ومحورکلام دلالت میکند؛ چه در هر سورهای موضوع روشنی است که از آن گفتگو میکند مانند سورۀ بقره، سورۀ یوسف، سورۀ نمل و....
وهر سورهای، هر قدر که هم کوتاه باشد چون سورۀ کوثر، خود درکمال اعجاز قرار گرفته است.
زمخشری صاحب کشاف میگوید: چون به انواع و اصناف تقسیم گردد نیکوتر وجلیلتر از آن است که در یک باب تنها قرارگیرد. از آنجمله اینکه چون قاری وخوانندهای سوره یا بابی ازکتاب را بپایان برده ودیگری را آغاز کند شادمانتر وخرسندتر میگردد وبر تحصیل بقیۀ آن بیشتر بر انگیخته میشود.
و یا همچون مسافری است که فرسنگها راه میپیماید....و بهر فرسنگی نفسی تازه میسازد و نشاطی نو برای راه مییابد...بدین جهت قرآن به اجزاء تقسیم شده است. [۱۵۶]
[۱۵۶] مناهل العرفان ج۱ص۳۵۱، البرهان ج۱ص۲۶۴ اتقان ج۱ص۲۲۴.