سورۀ نِساء

۱- ﴿بَثَّ مِنۡهُمَا﴾: از آدم و همسرش با ایجاد نسل، پراکنده ساخت.

۱- ﴿ٱلۡأَرۡحَامَ﴾: از قطع پیوند و محبت خویشاوندان بپرهیزید.

۱- ﴿رَقِيبٗا﴾: آگاه یا مراقب اعمال شماست.

۲- ﴿حُوبٗا كَبِيرٗا﴾: گناهی بزرگ یا ستمی بزرگ است.

۳- ﴿أَلَّا تُقۡسِطُواْ﴾: این‌که عدالت و انصاف نکنید.

۳- ﴿مَا طَابَ لَكُم﴾: آنچه به شما حلال است.

۳- ﴿رُبَٰعَ﴾: چهار زن، زیاد از چهار حرام است.

۳- ﴿أَلَّا تَعۡدِلُواْ﴾: که در نفقه و حقوق دیگر نمی‌توانید عدالت کنید.

۳- ﴿ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَلَّا تَعُولُواْ﴾: این نزدیک‌تر به ترک ستمکاری است یا که زن و فرزندتان زیاد نگردد.

۴- ﴿صَدُقَٰتِهِنَّ﴾: مهر آنها را.

۴- ﴿نِحۡلَةٗ﴾: به عنوان فریضه یا بخشش.

۴- ﴿هَنِيٓ‍ٔٗا مَّرِيٓ‍ٔٗا﴾: حلال و خوشگوار با فرجام نیکو.

۵- ﴿قِيَٰمٗا﴾: مایه آراستگی اسباب زندگانی و خیر و صلاح امور شما.

۶- ﴿وَٱبۡتَلُواْ ٱلۡيَتَٰمَىٰ﴾: یتیمان را قبل از بلوغ بیازمایید، آیا راه استفاده مناسب از اموال خود را می‌دانند.

۶- ﴿ءَانَسۡتُم﴾: دریافتید.

۶- ﴿رُشۡدٗا﴾: راه استفاده درست از اموال خود را.

۶- ﴿بِدَارًا أَن يَكۡبَرُواْ﴾: به شتاب از ترس این‌که بزرگ شوند و به حد رشد برسند.

۶﴿فَلۡيَسۡتَعۡفِفۡ﴾: از خوردن اموال آنها امتناع ورزد.

۶- ﴿حَسِيبٗا﴾: محاسب یا شاهد اعمال شماست.

۷- ﴿مَّفۡرُوضٗا﴾: واجب یا معین و قطعی.

۹- ﴿قَوۡلٗا سَدِيدًا﴾: گفتار خوب یا درست و عادلانه.

۱۰- ﴿سَيَصۡلَوۡنَ سَعِيرٗا﴾: به زودی به آتش شعله‌ور و هول‌ انگیز درآیند.

۱۱- ﴿يُوصِيكُمُ ٱللَّهُ﴾: خدا به شما دستور می‌دهد و معین می‌کند.

۱۱- ﴿فَرِيضَةٗ﴾: بر شما فرض است.

۱۲- ﴿كَلَٰلَةً﴾: متوَفَّای‌که نه فرزند دارد و نه پدر.

۱۳- ﴿حُدُودُ ٱللَّهِ﴾: احکام، شریعت و فرموده خداست.

۱۷- ﴿بِجَهَٰلَةٖ﴾: از روی نادانی، هر نافرمان جاهل است.

۱۹- ﴿كَرۡهٗا﴾: بدون خوشی و رضایت‌شان.

۱۷- ﴿لَا تَعۡضُلُوهُنَّ﴾: به قصد ضرر رساندن به آنها، مانع ازدواج‌شان نشوید.

۱۷- ﴿بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖ﴾: گناه آشکار، ناسازگاری، خوی بد یا زنا.

۲۰- ﴿بُهۡتَٰنٗا﴾: به باطل و ستم.

۲۱﴿أَفۡضَىٰ بَعۡضُكُمۡ...﴾: از یکدیگر کام گرفته‌اید، به مقاربت جنسی یا خلوت صحیح.

۲۱- ﴿مِّيثَٰقًا غَلِيظٗا﴾: عهد استوار.

۲۲- ﴿مَقۡتٗا﴾: نهایت ناسپاسی و پستی است.

۲۳- ﴿رَبَٰٓئِبُكُمُ﴾: دختران همسرتان از شوهر دیگر آنها.

۲۳- ﴿فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكُمۡ﴾: بر شما گناه محسوب نمی‌شود.

۲۳- ﴿حَلَٰٓئِلُ أَبۡنَآئِكُمُ﴾: همسران پسرهاتان.

۲۴- ﴿وَٱلۡمُحۡصَنَٰتُ﴾: زنان شوهردار.

۲۴- ﴿مُّحۡصِنِينَ﴾: پاکدامنان.

۲۴- ﴿غَيۡرَ مُسَٰفِحِينَ﴾: نه به زنا.

۲۴- ﴿أُجُورَهُنَّ﴾: مهر آنها را.

۲۵- ﴿طَوۡلًا﴾: ثروت و توان مالی.

۲۵- ﴿ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ﴾: زنان آزاد.

۲۵- ﴿فَتَيَٰتِكُمُ﴾: کنیزان خود.

۲۵- ﴿مُحۡصَنَٰتٍ﴾: پاکدامنان.

۲۵- ﴿غَيۡرَ مُسَٰفِحَٰتٖ﴾: نه کنیزانی‌که به طور آشکار دست به زنا می‌زنند.

۲۵- ﴿لَا مُتَّخِذَٰتِ أَخۡدَانٖ﴾: نه کنیزانی‌که دوستان نهانی برای زنا می‌گیرند.

۲۵- ﴿خَشِيَ ٱلۡعَنَتَ﴾: از زنا و یا از ملوث شدن به این گناه بترسد.

۲۶- ﴿سُنَنَ﴾: راه‌ها و شیوه‌های.

۲۹- ﴿بِٱلۡبَٰطِلِ﴾: به ناحق و مخالف حکم پروردگار.

۳۰- ﴿نُصۡلِيهِ نَارٗا﴾: او را در دوزخ می‌افکنیم.

۳۱- ﴿سَيِّ‍َٔاتِكُمۡ﴾: گناهان صغیره شما را.

۳۱- ﴿مُّدۡخَلٗا كَرِيمٗا﴾: جای خوب جنت.

۳۳- ﴿جَعَلۡنَا مَوَٰلِيَ مِمَّا تَرَكَ﴾: عصبه و وارثانی قرار دادیم که از اموال متوَفَّا ارث بگیرند.

۳۳- ﴿ٱلَّذِينَ عَقَدَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ﴾: کسانی‌که با آنها عهد بسته‌اید که از هم میراث بگیرید، این به نزد جمهور منسوخ است.

۳۴﴿قَوَّٰمُونَ عَلَى ٱلنِّسَآءِ﴾: مدبر امور و سرپرست زنان هستند مثل حمایت و سرپرستی فرمانروایان مصلح از عامه مردم.

۳۴- ﴿قَٰنِتَٰتٌ﴾: فروتن و فرمانبردار در برابر خدا و شوهر.

۳۴- ﴿حَٰفِظَٰتٞ لِّلۡغَيۡبِ﴾: ناموس و ثروت شوهر را در غیاب او حفظ می‌کنند.

۳۴- ﴿بِمَا حَفِظَ ٱللَّهُ﴾: زنان نیز بالای شوهران خویش حقوقی دارند.

۳۴- ﴿نُشُوزَهُنَّ﴾: ناسازگاری و برتری جویی آنها را.

۳۶- ﴿ٱلۡجَارِ ٱلۡجُنُبِ﴾: همسایه‌ای‌که خویشاوند نزدیک نیست یا منزلش دورتر است.

۳۶- ﴿ٱلصَّاحِبِ بِٱلۡجَنۢبِ﴾: همنشین نیکو.

۳۶- ﴿ٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ﴾: مسافر یا مهمان.

۳۶- ﴿مُخۡتَالٗا﴾: متکبر خود پسند.

۳۶- ﴿فَخُورًا﴾: کسی‌که به هنر و کارهای نیک خود افتخار و تکبر کند.

۳۸- ﴿رِئَآءَ ٱلنَّاسِ﴾: برای این‌که مردم ببینند و بشنوند نه به رضای خدا.

۴۰- ﴿مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ﴾: به وزن کوچک‌ترین مورچه یا گرد و غبار.

۴۲- ﴿لَوۡ تُسَوَّىٰ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضُ﴾: با خاک یکسان می‌بودند و مبعوث نمی‌شدند.

۴۳- ﴿عَابِرِي سَبِيلٍ﴾: مسافرهایی‌که آب نیابند تیمم می‌کنند.

۴۳- ﴿ٱلۡغَآئِطِ﴾: جای قضای حاجت، کنایه از مدفوع است.

۴۳- ﴿لَٰمَسۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ﴾: با آنها مقاربت انجام دهید یا به بدن آنها دست بمالید.

۴۳- ﴿صَعِيدٗا طَيِّبٗا﴾: خاک یا زمین پاک.

۴۶- ﴿يُحَرِّفُونَ ٱلۡكَلِمَ﴾: سخنان را تغییر می‌دهند یا به باطل تأویل می‌کنند.

۴۶- ﴿وَٱسۡمَعۡ غَيۡرَ مُسۡمَعٖ﴾: و بشنو که هیچ نشنویی، یهود به این سخن قصد نفرین او جرا داشت.

۴۶- ﴿رَٰعِنَا﴾: یهود این جمله را به قصد دشنام و کم و کاست نشاندادن پیامبر می‌گفت.

۴۶- ﴿لَيَّۢا بِأَلۡسِنَتِهِمۡ﴾: طوری به زبان می‌آ‌وردند که معنی ناشایست می‌داد.

۴۶- ﴿أَقۡوَمَ﴾: شایسته‌تر و درست‌تر.

۴۷- ﴿نَّطۡمِسَ وُجُوهٗا﴾: آثار چهره‌ها را محو کنیم یا آنها را در گمراهی بگذاریم.

۴۹- ﴿يُزَكُّونَ أَنفُسَهُم﴾: خود را می‌ستایند که از گناه پاکند.

۴۹- ﴿فَتِيلًا﴾: به اندازه رشته نازک روی هسته خرما.

۵۱- ﴿بِٱلۡجِبۡتِ وَٱلطَّٰغُوتِ﴾: به بت و طاغوت، هر چه غیر از خدا مورد پرستش قرار گیرد.

۵۳- ﴿نَقِيرًا﴾: به اندازه فرو رفتگی پشت هسته خرما.

۵۶- ﴿نُصۡلِيهِمۡ نَارٗا﴾: آنها را در آتش هول‌انگیز داخل و بریان می‌کنیم.

۵۶- ﴿نَضِجَتۡ جُلُودُهُم﴾: پوست تن آنها بسوزد و نابود گردد.

۵۷- ﴿ظَلِيلًا﴾: سایه مداوم با هوای متعادل.

۵۸- ﴿تُؤَدُّواْ ٱلۡأَمَٰنَٰتِ﴾: حقوق خدا و بندگان او را ادا کنید.

۵۸- ﴿نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِ﴾: خدا با این چیزها شما را چه نیکو اندرز می‌دهد.

۵۹- ﴿أَحۡسَنُ تَأۡوِيلًا﴾: ‌فرجامش نیکوتر و عاقبتش ستوده‌تر است.

۶۰- ﴿ٱلطَّٰغُوتِ﴾: یهودیی گمراه، کعب بن اشرف.

۶۱- ﴿يَصُدُّونَ عَنكَ﴾: منافقان از آمدن نزد تو اعراض می‌کنند.

۶۵- ﴿شَجَرَ بَيۡنَهُمۡ﴾: در اختلافات خود که حکمش بر آنها پوشیده است.

۶۵- ﴿حَرَجٗا﴾: دلتنگی یا شک.

۶۶- ﴿أَشَدَّ تَثۡبِيتٗا﴾: موجب ثبات و پایداری ایمان آنها می‌شد.

۷۱- ﴿خُذُواْ حِذۡرَكُمۡ﴾: مسلح شوید یا در برابر دشمن بیدار و هوشیار باشید.

۷۱- ﴿فَٱنفِرُواْ ثُبَاتٍ﴾: به صورت گروه‌ها و دسته‌های جداگانه و با ثبات به جهاد حرکت کنید.

۷۲- ﴿لَّيُبَطِّئَنَّ﴾: سستی و تنبلی می‌کند یا روحیه جهاد را ضعیف می‌نماید.

۷۴- ﴿يَشۡرُونَ﴾: می‌فروشند، مؤمنان.

۷۶- ﴿ٱلطَّٰغُوتِ﴾: شیطان، راه آن کفر است.

۷۷- ﴿فَتِيلًا﴾: به اندازه رشته نازک روی هسته خرما.

۷۸- ﴿بُرُوجٖ﴾: پناهگاه‌ها و قلعه‌ها یا قصرها.

۷۸- ﴿مُّشَيَّدَةٖ﴾: محکم یا بسیار بلند.

۸۰- ﴿حَفِيظٗا﴾: حافظ، مراقب اعمال آنها.

۸۱- ﴿بَرَزُواْ﴾: بیرون رفتند.

۸۱- ﴿بَيَّتَ طَآئِفَةٞ﴾: گروهی در جلسات شبانه تصمیم مزورانه می‌‌گیرند.

۸۳- ﴿أَذَاعُواْ بِهِ﴾: آن را فاش و شایع می‌سازند، این کار مایه زیان و فساد است.

۸۳- ﴿يَسۡتَنۢبِطُونَهُ﴾: افشا گران تدبیر و تحلیل آن را به دست می‌آوردند که کدام خبر قابل نشر است یا از راست و دروغ بودن آن آگاه می‌شدند.

۸۴- ﴿بَأۡس﴾: زور و قدرت.

۸۴- ﴿أَشَدُّ بَأۡسٗا﴾: دارای بزرگترین قدرت است.

۸۴- ﴿أَشَدُّ تَنكِيلٗا﴾: عذاب و انتقام او تعالی شدید‌تر است.

۸۵- ﴿كِفۡلٞ مِّنۡهَا﴾: سهمی از آن گناه.

۸۵- ﴿مُّقِيتٗا﴾: توانا یا حافظ است.

۸۶- ﴿حَسِيبًا﴾: محاسب، پاداش دهنده یا شاهد.

۸۸- ﴿أَرۡكَسَهُم﴾: خدای متعال آنها را سرنگون ساخته و به حکم کفر برگردانده است.

۹۰- ﴿حَصِرَتۡ صُدُورُهُمۡ﴾: دلتنگ شده‌اند.

۹۰- ﴿ٱلسَّلَمَ﴾: صلح را.

۹۱- ﴿أُرۡكِسُواْ فِيهَا﴾: به زشت‌ترین حالت در فتنه سرنگون می‌شوند.

۹۱- ﴿ثَقِفۡتُمُوهُمۡ﴾: آنها را یافتید یا بر آنها تسلط پیدا کردید.

۹۴- ﴿ضَرَبۡتُمۡ﴾: سفر کردید.

۹۴- ﴿ٱلسَّلَٰمَ﴾: اظهار اسلام یا سلام مسلمانی.

۹۵- ﴿عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا﴾: غنیمت را که نعمت نابود شدنی است.

۹۵- ﴿غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ﴾: بدون کسانی‌که عذر خاصی، مانع رفتن‌شان به جهاد می‌گردد.

۱۰۰- ﴿مُرَٰغَمٗا﴾: اقامت‌گاهی‌که در آنجا رود.

۱۰۱- ﴿يَفۡتِنَكُمُ﴾: به شما رنج و اندوه برساند.

۱۰۲- ﴿حِذۡرَهُمۡ﴾: خود را از دشمن حفظ نمایند.

۱۰۲- ﴿تَغۡفُلُونَ﴾: غافل شوید.

۱۰۳- ﴿كِتَٰبٗا مَّوۡقُوتٗا﴾: فرض است، اوقات معینی دارد.

۱۰۴- ﴿لَا تَهِنُواْ﴾: سستی و ناتوانی نکنید.

۱۰۵- ﴿خَصِيمٗا﴾: مدافع آنها.

۱۰۷- ﴿يَخۡتَانُونَ أَنفُسَهُمۡ﴾: با ارتکاب گناه به خود خیانت می‌کنند.

۱۰۸- ﴿يُبَيِّتُون﴾: در دل شب توطئه می‌کنند.

۱۰۹- ﴿وَكِيلٗا﴾: حافظ و نجات دهنده از عذاب خدا.

۱۱۲- ﴿بُهۡتَٰنٗا﴾: دروغ بسیار زشت.

۱۱۴- ﴿نَّجۡوَىٰهُمۡ﴾: سخنانی‌که پنهانی و سری به یکدیگر می‌گویند.

۱۱۵- ﴿يُشَاقِقِ ٱلرَّسُولَ﴾: با پیامبر مخالفت می‌کند.

۱۱۵- ﴿نُوَلِّهِۦ مَا تَوَلَّىٰ﴾: او را به روشی‌که اختیار کرده است رها می‌سازیم.

۱۱۵- ﴿نُصۡلِهِۦ جَهَنَّمَ﴾: او را به دوزخ وارد می‌کنیم، در آن جا کباب می‌شود.

۱۱۷- ﴿إِنَٰثٗا﴾: بت‌های را که مانند زنان زینت می‌کنند.

۱۱۷- ﴿شَيۡطَٰنٗا مَّرِيدٗا﴾: شیطان سرکش و عاری از خیر.

۱۱۸- ﴿مَّفۡرُوضٗا﴾: تعداد معینی را به گمراهی و کفر می‌کشانم.

۱۱۹- ﴿فَلَيُبَتِّكُنَّ﴾: تا قطع کنند یا بشکافند.

۱۱۹- ﴿خَلۡقَ ٱللَّهِ﴾: آفرینش خدا را، مراد دین خداست.

۱۲۰- ﴿غُرُورًا﴾: فریب و ناچیز.

۱۲۱- ﴿مَحِيصٗا﴾: جای فرار، پناهگاهی و جای برگشتی.

۱۲۲- ﴿قِيلٗا﴾: سخن.

۱۲۴- ﴿نَقِيرٗا﴾: اندازه فرورفتگی کوچک در پشت هسته خرما.

۱۲۵- ﴿أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ﴾: بدون ریا تسلیم امر خدا شده یا به اخلاص به عبادت خدا روی آورده است.

۱۲۵- ﴿حَنِيفٗا﴾: از باطل روگردان و متمایل به دین حق.

۱۲۷- ﴿بِٱلۡقِسۡطِ﴾: به عدالت در میراث و اموال.

۱۲۸- ﴿بَعۡلِهَا﴾: شوهرش.

۱۲۸- ﴿نُشُوزًا﴾: به ستم از او دوری گزیند.

۱۲۸- ﴿ٱلشُّحَّ﴾: بخل آمیخته به حرص.

۱۲۹- ﴿أَن تَعۡدِلُوا﴾: که در محبت و میل خاطر عدالت کنید.

۱۳۰- ﴿مِّن سَعَتِهِۦ﴾: از فضل و از ثروت بی‌پایانش.

۱۳۲- ﴿وَكِيلًا﴾: آگاه یا مدافع یا برپادارنده جهان است.

۱۳۵- ﴿أَن تَعۡدِلُواْۚ﴾: تا زشتی‌های عدول از حق دامنگیرتان نشود.

۱۳۵- ﴿تَلۡوُۥٓا﴾: در ادای شهادت از حق انحراف نمایید.

۱۳۵- ﴿تُعۡرِضُوا﴾: شخصاً شهادت ادا نکنید.

۱۳۹- ﴿ٱلۡعِزَّةَ﴾: نیروی دفاعی، قدرت و پیروزی.

۱۴۱- ﴿يَتَرَبَّصُونَ بِكُمۡ﴾: مراقب هستند چه حوادثی به شما پیش می‌آید.

۱۴۱- ﴿فَتۡحٞ﴾: پیروزی و غنیمت.

۱۴۱- ﴿أَلَمۡ نَسۡتَحۡوِذۡ عَلَيۡكُمۡ﴾: آیا ما نمی‌توانستیم با مسلمان‌ها همدست شویم و بر شما تسلت یابیم اما ما شما را نجات دادیم.

۱۴۳- ﴿مُّذَبۡذَبِينَ بَيۡنَ ذَٰلِكَ﴾: متردد بین کفر و ایمان.

۱۴۴- ﴿سُلۡطَٰنٗا مُّبِينًا﴾: دلیل آشکار برای تعذیب خود.

۱۴۵- ﴿ٱلدَّرۡكِ ٱلۡأَسۡفَلِ﴾: طبقه‌ای‌که در عمق جهنم است.

۱۵۳- ﴿جَهۡرَةٗ﴾: آشکار به چشم.

۱۵۳- ﴿ٱلصَّٰعِقَةُ﴾: آتش یا آوازی از آسمان.

۱۵۴- ﴿لَا تَعۡدُواْ فِي ٱلسَّبۡتِ﴾: با شکار ماهی در روز شنبه، دست به تجاوز نزنید.

۱۵۴- ﴿مِّيثَٰقًا غَلِيظٗا﴾: عهد و پیمان محکم به اطاعت از خدا.

۱۵۵- ﴿قُلُوبُنَا غُلۡفُۢۚ﴾: دل‌های ما از آفرینش در غلاف و پرده‌اند سخنان تو را نمی‌فهمند.

۱۵۵- ﴿طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَيۡهَا﴾: خدا بر دل‌های آنها مهر زده و از درک حقایق مانع شده است.

۱۵۶- ﴿بُهۡتَٰنًا عَظِيمٗا﴾: دروغ و تهمتی بسیار زشت.

۱۵۷- ﴿شُبِّهَ لَهُمۡۚ﴾: مقتول شبیه عیسی شد.

۱۶۲- ﴿وَٱلۡمُقِيمِينَ ٱلصَّلَوٰةَۚ﴾: و نمازگزاران را به نیکویی یاد می‌کنیم.

۱۶۳- ﴿ٱلۡأَسۡبَاط﴾: فرزندان و نبیرگان یعقوب ÷.

۱۶۳- ﴿زَبُورٗا﴾: کتابی‌که سراسر پند و حکمت است.

۱۷۱- ﴿لَا تَغۡلُواْ﴾: افراط نکنید و از حد تجاوز ننمایید.

۱۷۱- ﴿ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ﴾: کلمه اوست، به کلمه «کن: ایجاد شو» بدون پدر و نطفه خلق شد.

۱۷۱- ﴿وَرُوحٞ مِّنۡهُ﴾: دارای روح از امر خدا، مانند سایر ارواح مخلوق اوست.

۱۷۲- ﴿لَّن يَسۡتَنكِفَ﴾: مسیح هرگز از بندگی خدا ننگ ندارد، برتری نمی‌جوید و تکبر نمی‌ورزد.

۱۷۴- ﴿بُرۡهَٰنٞ﴾: رسول خدا.

۱۷۴- ﴿نُورٗا مُّبِينٗا﴾: قرآن کریم.

۱۷۶- ﴿ٱلۡكَلَٰلَةِ﴾: متوفایی‌که پدر و فرزند ندارد.