سورۀ حَاقَّه

۱- ﴿ٱلۡحَآقَّةُ١﴾: قیامت، هر چه را انکار کرده‌اند در آن روز تحقق یابد.

۲- ﴿مَا ٱلۡحَآقَّةُ٢﴾: قیامت و صحنه‌های هول انگیزش چیست.

۴- ﴿بِٱلۡقَارِعَةِ٤﴾: به قیامت که هول و هراسش دلها را می‌کوبد.

۵- ﴿بِٱلطَّاغِيَةِ﴾: به آواز بسیار شدید.

۶- ﴿بِرِيحٖ صَرۡصَرٍ﴾: به باد سوزان یا سرد یا آواز شدید.

۶- ﴿عَاتِيَةٖ﴾: طوفان شدید.

۷- ﴿سَخَّرَهَا عَلَيۡهِمۡ﴾: آفریدگار باد را بر آنها مسلط کرد.

۷- ﴿حُسُومٗا﴾: پی‌درپی یا شوم.

۷- ﴿أَعۡجَازُ نَخۡلٍ﴾: تنه درخت خرما.

۷- ﴿خَاوِيَةٖ﴾: بر زمین افتاده یا پوسیده.

۹- ﴿وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ﴾: اهالی قریه‌های قوم لوط.

۹- ﴿بِٱلۡخَاطِئَةِ﴾: خطای بزرگ.

۱۰- ﴿أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً﴾: شدیدتر از عذاب‌های دیگر.

۱۱- ﴿ٱلۡجَارِيَةِ﴾: کشتی نوح.

۱۲- ﴿تَذۡكِرَةٗ﴾: پند و عبرت.

۱۲- ﴿تَعِيَهَآ﴾: او را به خاطر بسپارد.

۱۳- ﴿نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ﴾: یک نفخه، نفخه اول برای تخریب عالم.

۱۴- ﴿حُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ﴾: زمین به دستور ما از جایش برداشته شود.

۱۴- ﴿فَدُكَّتَا﴾: کوبیده یا هموار شوند.

۱۵- ﴿وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَة﴾: قیامت قایم ‌شود.

۱۶- ﴿ٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ﴾: آسمان از ترس پاره و پراکنده گردد.

۱۶- ﴿وَاهِيَةٞ﴾: بعد از آن همه استحکام شکسته و ویران است.

۱۷- ﴿عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَا﴾: کناره‌ها و اطراف آسمان.

۱۸- ﴿يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ﴾: بعد از نفخۀ دوم برای حساب و جزا پیش خدا می‌آیند.

۱۹- ﴿هَآؤُمُ﴾: بگیرید یا بیایید.

۱۹- ﴿كِتَٰبِيَهۡ﴾: نامه اعمال مرا.

۲۱- ﴿رَّاضِيَةٖ﴾: پسندیده.

۲۳- ﴿قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ٢٣﴾: میوه‌های آن در دسترس است.

۲۴- ﴿هَنِيٓ‍َٔۢا﴾: گوارا.

۲۷- ﴿كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ﴾: مرگ پایان کارم بود، زنده نمی‌شدم.

۲۸- ﴿مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي﴾: عذاب را از من دفع نکرد.

۲۸- ﴿مَالِيَهۡ﴾: آنچه داشتم، مال و مانند آن.

۲۹- ﴿سُلۡطَٰنِيَهۡ﴾: حجت یا سلطه و قدرت من.

۳۰- ﴿فَغُلُّوهُ﴾: دست و گردنش را با زنجیر ببندید.

۳۱- ﴿ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ﴾: او را در جهنم بیفکنید یا بسوزانید.

۳۲- ﴿فَٱسۡلُكُوهُ﴾: داخلش نمایید.

۳۴- ﴿لَا يَحُضُّ﴾: تشویق نمی‌کرد.

۳۵- ﴿حَمِيمٞ﴾: خویشاوند مهربان ‌که از او دفاع کند.

۳۶- ﴿غِسۡلِينٖ﴾: ریم اهل دوزخ.

۳۷- ﴿ٱلۡخَٰطِ‍ُٔونَ﴾: کافرها.

۳۸- ﴿فَلَآ أُقۡسِمُ﴾: قسم می‌خورم و «لا» زاید است.

۴۰- ﴿إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ٤٠﴾: این قرآن را خدا به رسول کریم وحی کرده و او به مردم می‌رساند.

۴۴- ﴿لَوۡ تَقَوَّلَ عَلَيۡنَا﴾: اگر پیامبر سخنانی را می‌ساخت و به ما نسبت می‌داد.

۴۵- ﴿بِٱلۡيَمِينِ﴾: دست راست او را یا به قوت و قدرت.

۴۶- ﴿ٱلۡوَتِينَ﴾: رگ قلب یا حرام مغز.

۴۷- ﴿عَنۡهُ حَٰجِزِينَ﴾: مانع هلاکت او.

۵۰- ﴿لَحَسۡرَةٌ﴾: مایه ندامت بزرگ است.

۵۲- ﴿فَسَبِّحۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ﴾: پروردگارت را از آنچه سزاوار او نیست پاک و منزّه بشمار.