سورۀ صافات

۱- ﴿وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا١﴾: قسم به گروه‌های‌که برای عبادت صف می‌کشند.

۲- ﴿فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا٢﴾: و قسم به آنهای‌که با گفتار و کردار از ارتکاب معاصی منع می‌کنند.

۳- ﴿فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا٣﴾: قرآن را برای آموختن تلاوت می‌کنند.

۴- ﴿إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ٤﴾: یقیناً خدای شما یکتاست، جواب قسم.

۷- ﴿شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ﴾: شیطان نافرمان و متمرد.

۸- ﴿يُقۡذَفُون﴾: تیر باران می‌شوند.

۹- ﴿دُحُورٗا﴾: دور کرده می‌شوند.

۹- ﴿عَذَابٞ وَاصِبٌ﴾: عذاب دایمی.

۱۰- ﴿خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ﴾: سخنی را دزدانه به سرعت بشنود.

۱۰- ﴿شِهَاب﴾: شعله‌ای‌که به نظر می‌رسد، مانند ستاره از آسمان فرود می‌آید. ثَاقِبٌ: روشن کننده یا سوزان.

۱۱- ﴿طِينٖ لَّازِبِۢ﴾: گِل با هم چسبیده.

۱۲- ﴿بَلۡ عَجِبۡتَ﴾: تو از قدرت خدا برآفرینش و انکار اینها به رستاخیز تعجب می‌کنی.

۱۲- ﴿يَسۡخَرُونَ﴾: ولی آنها به تعجب تو تمسخر می‌کنند.

۱۴- ﴿يَسۡتَسۡخِرُون﴾: در تمسخر و استهزاء افراط می‌کنند.

۱۸- ﴿أَنتُمۡ دَٰخِرُون﴾: شما بیچاره و ذلیل باشید.

۱۹- ﴿زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ﴾: یک صدا، نفخه رستاخیز.

۲۰- ﴿يَٰوَيۡلَنَا﴾: ای مرگ زودتر بیا.

۲۰- ﴿يَوۡمُ ٱلدِّينِ﴾: روز جزا و حساب.

۲۲- ﴿أَزۡوَٰجَهُمۡ﴾: امثال آنها یا همنشین‌های آنها را.

۲۴- ﴿قِفُوهُمۡ﴾: اینها را در میدان حساب نگهدارید.

۳۰- ﴿قَوۡمٗا طَٰغِينَ﴾: گروه نافرمان.

۳۱- ﴿فَحَقَّ عَلَيۡنَا﴾: بر ما ثابت و حتمی شده است.

۳۲- ﴿فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ﴾: شما را به گمراهی دعوت کردیم و پذیرفتید.

۴۰- ﴿ٱلۡمُخۡلَصِينَ﴾: کسانی‌که خدا آنها را برای طاعت خود برگزیده است.

۴۵- ﴿بِكَأۡسٖ﴾: شراب یا پیاله شراب.

۴۵- ﴿مِّن مَّعِينِۢ﴾: از شرابی‌که از چشمه‌ها جاری می‌شود.

۴۷- ﴿لَا فِيهَا غَوۡلٞ﴾: ضررهای‌که در شراب دنیاست در آن نیست.

۴۷- ﴿عَنۡهَا يُنزَفُونَ﴾: به سبب آن مست می‌شوند و خردشان زایل می‌گردد.

۴۸- ﴿قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ﴾: زیبا رویان بهشتی‌که غیر از شوهر خود به دیگری نگاه نمی‌کنند.

۴۸- ﴿عِينٞ﴾: چشمان بزرگ در کمال زیبایی.

۴۹- ﴿بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ﴾: تخم مرغ‌های پوشیده، گردی هم بر آنها نرسیده ‌است.

۵۳- ﴿لَمَدِينُون﴾: محاسبه و جزاء داده می‌شویم.

۵۵- ﴿سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ﴾: میانه دوزخ.

۵۶- ﴿إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ﴾: نزدیک بود مرا گمراه و نابود کنی.

۵۷- ﴿ٱلۡمُحۡضَرِينَ﴾: از احضار شدگان در دوزخ مانند خودت.

۶۲- ﴿خَيۡرٞ نُّزُلًا﴾: مهمانی، اکرام و لذت است.

۶۲- ﴿شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ﴾: خبیث‌ترین درختی‌که در دوزخ می‌روید.

۶۳- ﴿فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ﴾: بلا و عذابی است بر ستمگران در آخرت.

۶۴- ﴿أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ﴾: قعر جهنم.

۶۵- ﴿طَلۡعُهَا﴾: میوه آن که مانند خوشه خرماست.

۶۵- ﴿كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ﴾: مانند سرهای شیاطین، تمثیل است برای نهایت زشتی.

۶۷- ﴿لَشَوۡبٗا﴾: مخلوطی.

۶۷- ﴿مِّنۡ حَمِيمٖ﴾: از آب جوشان.

۷۰- ﴿عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ﴾: به شتاب به دنبال پدرانشان رانده می‌شوند.

۸۳- ﴿مِن شِيعَتِه﴾: از کسانی‌که اندیشه و راه نوح را دنبال کردند.

۸۶- ﴿أَئِفۡكًا﴾: آیا باطل و دروغی؟

۸۸- ﴿فَنَظَرَ﴾: همچو کاملان به دقت نگرست.

۸۹- ﴿إِنِّي سَقِيمٞ﴾: من بیمارم، مرادش این بود که قلبش از مشاهده کفر آنها بیمار است.

۹۱- ﴿فَرَاغَ إِلَىٰٓ الِهَتِهِمۡ﴾: نهانی به سوی بتها رفت تا آنها را بشکند.

۹۳- ﴿ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ﴾: آنها را به شدت کوبید.

۹۴- ﴿يَزِفُّونَ﴾: به شتاب می‌آمدند.

۱۰۱- ﴿بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ﴾: به نوجوانی بردبار، بسیاری ‌از عالما ترجیح داده‌اند که اسماعیل ÷است.

۱۰۲- ﴿بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ﴾: به مرتبه‌ای رسید که همراه پدر نیازمندی‌های او را انجام دهد.

۱۰۳- ﴿أَسۡلَمَا﴾: به امر خدا تسلیم شدند.

۱۰۳- ﴿تَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ﴾: او را خوابانید و جبینش را برخاک نهاد.

۱۰۶- ﴿ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ﴾: آزمون روشن یا بلای آشکار است.

۱۰۷- ﴿بِذِبۡح﴾: به قوچی‌که ذبح شود.

۱۲۵- ﴿أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا﴾: آیا بعل را پرستیش می‌کنید، نام بت است.

۱۲۷- ﴿لَمُحۡضَرُونَ﴾: آنها را فرشتگان در دوزخ حاضر می‌‌کنند.

۱۳۰- ﴿إِلۡ يَاسِينَ﴾: الیاس یا او و پیروانش.

۱۳۵- ﴿فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ﴾: از باقی‌ماندگان در عذاب.

۱۳۶- ﴿دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ﴾: بقیه را هلاک کردیم.

۱۳۷- ﴿مُّصۡبِحِينَ﴾: صبحگاهان.

۱۴۰- ﴿أَبَقَ﴾: گریخت. ﴿ٱلۡمَشۡحُونِ﴾: پر.

۱۴۱- ﴿فَسَاهَمَ﴾: اهل کشتی قرعه زدند.

۱۴۱- ﴿ٱلۡمُدۡحَضِينَ﴾: از مغلوب شدگان به قرعه.

۱۴۲- ﴿فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ﴾: ماهی او را بلعید.

۱۴۲- ﴿هُوَ مُلِيمٞ﴾: او کار ملامت‌آور انجام داده بود.

۱۴۳- ﴿ٱلۡمُسَبِّحِينَ﴾: بسیار تسبیح می‌گفت.

۱۴۵- ﴿فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآء﴾: او را به سرزمین پهناور افکندیم.

۱۴۶- ﴿يَقۡطِينٖ﴾: همین کادوی معروف و گفته شده چیز دیگر است.

۱۵۱- ﴿إِفۡكِهِمۡ﴾: دروغ‌شان بر خدا.

۱۵۳- ﴿أَصۡطَفَى﴾: اختیار کرده، استفهام توبیخی است.

۱۵۶- ﴿سُلۡطَٰنٞ﴾: دلیل روشن.

۱۵۸- ﴿ٱلۡجِنَّةُ﴾: فرشتگان یا شیاطین.

۱۵۸- ﴿إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ﴾: بدون شک کافرها به دوزخ حاضر کرده می‌شوند.

۱۶۲- ﴿عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ﴾: هیچ کس را نمی‌توانید فاسد و از خدا دور نمایید.

۱۶۳- ﴿صَالِ ٱلۡجَحِيمِ﴾: اهل دوزخ.

۱۶۵- ﴿ٱلصَّآفُّونَ﴾: ما خود در مقام عبادت به صف ایستاده‌ایم.

۱۶۶- ﴿ٱلۡمُسَبِّحُونَ﴾: خدا را از آنچه سزاوار جلالت او نیست پاکیزه می‌دانیم.

۱۷۷- ﴿بِسَاحَتِهِمۡ﴾: به ساحت منزل آنها مراد خود آنهاست.

۱۸۰- ﴿رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ﴾: پروردگار توانا.