سورۀ حَجّ

۱- ﴿زَلۡزَلَةَ ٱلسَّاعَةِ﴾: هول و هراس قیامت و سختی‌های آن.

۲- ﴿تَذۡهَلُ﴾: از شدت ترس به خود گرفتار و غافل می‌شود.

۳- ﴿مَّرِيدٖ﴾: سرکش، نافرمان و کوشا در فساد.

۴- ﴿تَوَلَّاهُ﴾: دوست و پیرو او شود.

۵- ﴿نُّطۡفَةٖ﴾: منی.

۵- ﴿عَلَقَة﴾: پاره خون بسته.

۵- ﴿مُّضۡغَةٖ﴾: قطعه گوشت به ‌اندازه‌ای‌که جویده شود.

۵- ﴿مُخَلَّقَةٖ﴾: دارای شکل که خلقتش شناخته ‌شود.

۵- ﴿لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّكُمۡ﴾: تا به کمال عقل و قوت خود برسید.

۵- ﴿أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ﴾: زبون‌ترین دوره عمر که عقل از کلانسالی تباه گردد.

۵- ﴿هَامِدَةٗ﴾: خشک و بی‌جان.

۵- ﴿ٱهۡتَزَّتۡ﴾: به جنب و جوش می‌آید.

۵- ﴿رَبَتۡ﴾: رشد و نمو می‌کند.

۵- ﴿زَوۡجِۢ بَهِيجٖ﴾: نوع خوب و تازه.

۹- ﴿ثَانِيَ عِطۡفِهِۦ﴾: با تکبر و غرور سرپیچی می‌‌کند.

۹- ﴿خِزۡيٞ﴾: ذلت و خواری.

۱۱- ﴿عَلَىٰ حَرۡفٖ﴾: شک و اضطراب در دین.

۱۳- ﴿ٱلۡمَوۡلَىٰ﴾: یاور.

۱۳- ﴿ٱلۡعَشِيرُ﴾: هم‌صحبت.

۱۵- ﴿يَنصُرَهُ ٱللَّهُ﴾: خدا رسول خود را کمک خواهد کرد.

۱۵- ﴿بِسَبَبٍ إِلَى ٱلسَّمَآءِ﴾: با ریسمانی به سقف خانه خود.

۱۵- ﴿ثُمَّ لۡيَقۡطَعۡ﴾: و خود را خفه کند تا بمیرد.

۱۵- ﴿كَيۡدُه﴾: کاری‌که به خود انجام داده.

۱۷- ﴿وَٱلصَّٰبِ‍ِٔينَ﴾: پرستندگان فرشته‌ها یا ستاره‌‌‌ها.

۱۸- ﴿يَسۡجُدُۤ لَهُ﴾: فرمانبر او هستند.

۱۸- ﴿حَقَّ عَلَيۡهِ﴾: بر او حتمی شده است.

۱۹- ﴿خَصۡمَانِ﴾: مسلمانان و کفار.

۱۹- ﴿ٱلۡحَمِيمُ﴾: آب جوشان.

۲۰- ﴿يُصۡهَرُ بِهِ﴾: به اثر آن ذوب می‌شود.

۲۱- ﴿مَّقَٰمِعُ﴾: گرزها یا تازیانه‌ها.

۲۴- ﴿صِرَٰطِ ٱلۡحَمِيدِ﴾: راه شایسته، اسلام را به بندگان پسندیده است.

۲۵- ﴿وَٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ﴾: مکه، حرم.

۲۵- ﴿ٱلۡعَٰكِفُ فِيهِ﴾: ساکن و ملازم در آن.

۲۵- ﴿ٱلۡبَادِ﴾: آنهایی‌که از نقاط دیگر می‌آیند.

۲۵- ﴿بِإِلۡحَادِۢ بِظُلۡمٖ﴾: با انحراف از حق و تمایل به باطل.

۲۶- ﴿بَوَّأۡنَا لِإِبۡرَٰهِيمَ﴾: برای ابراهیم آماده کردیم یا آشکار نمودیم.

۲۷- ﴿أَذِّن فِي ٱلنَّاسِ﴾: مردم را دعوت کن و آگاه‌ بساز.

۲۷- ﴿رِجَالٗا﴾: پیاده.

۲۷- ﴿ضَامِر﴾: شتر لاغر از رنج راه.

۲۷- ﴿فَجٍّ عَمِيق﴾: جای دور.

۲۸- ﴿بَهِيمَةِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ﴾: شتر، گاو، گوسفند و بز.

۲۹- ﴿ثُمَّ لۡيَقۡضُواْ تَفَثَهُمۡ﴾: سپس از احرام خارج و چرک و ناپاکی‌ها را از خود دور نمایند یا مناسک حج را ادا کنند.

۳۰- ﴿حُرُمَٰتِ ٱللَّهِ﴾: مناسک حج و غیره.

۳۰- ﴿ٱلرِّجۡسَ﴾: پلیدی، مراد بتهاست.

۳۰- ﴿قَوۡلَ ٱلزُّورِ﴾: سخنی بیهوده و دروغ.

۳۱- ﴿حُنَفَآءَ لِلَّهِ﴾: از باطل روگردان و به دین حق باشید.

۳۱- ﴿تَهۡوِي بِهِ ٱلرِّيحُ﴾: باد تند او را پرتاب می‌کند.

۳۱- ﴿مَكَانٖ سَحِيقٖ﴾: جای دور و کشنده.

۳۲- ﴿شَعَٰٓئِرَ ٱللَّهِ﴾: شعایر دینی را، ‌قربانی که به‌کعبه برند.

۳۳- ﴿مَحِلُّهَآ﴾: جای وجوب ذبح آن.

۳۳- ﴿إِلَى ٱلۡبَيۡتِ ٱلۡعَتِيقِ﴾: ساحه حرم.

۳۴- ﴿مَنسَكٗا﴾: ذبح قربانی برای تقرب به خدا.

۳۴﴿بَشِّرِ ٱلۡمُخۡبِتِينَ﴾: به فروتنان در برابر خدا مژده بده.

۳۶- ﴿وَٱلۡبُدۡنَ﴾: شتر یا گاوی است که جهت قربانی به حرم برند.

۳۶- ﴿شَعَٰٓئِرِ ٱللَّهِ﴾: نشانه‌های آئین الهی در حج.

۳۶- ﴿صَوَآفَّ﴾: در صف ایستاده‌اند.

۳۶- ﴿وَجَبَتۡ جُنُوبُهَا﴾: بعد از ذبح بر زمین افتد.

۳۶- ﴿أَطۡعِمُواْ ٱلۡقَانِعَ﴾: به سائل غذا بدهید.

۳۶- ﴿ٱلۡمُعۡتَرَّ﴾: کسی‌که پیش شما می‌آید و سؤال نمی‌کند.

۳۸- ﴿خَوَّانٖ كَفُورٍ﴾: خائن به امانت و منکر نعمت.

۴۰- ﴿صَوَٰمِعُ﴾: عبادتگاه راهبان نصاری.

۴۰- ﴿بِيَعٞ﴾: کنیسه‌های نصاری.

۴۰- ﴿صَلَوَٰت﴾: کنیسه‌های یهود.

۴۰- ﴿مَسَٰجِد﴾: مسجدهای مسلمانان.

۴۴- ﴿أَصۡحَٰبُ مَدۡيَنَ﴾: قوم شعیب ÷.

۴۴- ﴿فَأَمۡلَيۡتُ لِلۡكَٰفِرِينَ﴾: به آنها مهلت دادم و عقوبت‌شان را به تأخیر انداختم.

۴۵- ﴿فَكَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ﴾: ساکنان بسیاری از آبادیها را.

۴۵- ﴿خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا﴾: دیوارهای آن بر سقف‌های ویرانش افتاده است.

۴۵- ﴿قَصۡرٖ مَّشِيدٍ﴾: قصرهای سر به فلک خالی از سکنه شد.

۴۸- ﴿أَمۡلَيۡتُ لَهَا﴾: به او مهلت دادم.

۵۱- ﴿مُعَٰجِزِينَ﴾: گمان می‌کنند ما را ناتوان می‌سازند و نجات می‌یابند.

۵۲- ﴿تَمَنَّىٰٓ﴾: قرائت کرد.

۵۲- ﴿أَلۡقَى ٱلشَّيۡطَٰنُ فِيٓ أُمۡنِيَّتِهِۦ﴾: شیطان در دل رفقای خود در باره آیات تلاوت شده [برای اغوای آنها] شبه ‌افکند.

۵۴- ﴿فَتُخۡبِتَ لَهُ﴾: به قرآن اطمینان کند و به آن آرامش یابد.

۵۵- ﴿مِرۡيَة﴾: در باره قرآن در شک هستند.

۵۵- ﴿يَوۡمٍ عَقِيم﴾: آخرین روز، قیامت.

۵۹- ﴿مُّدۡخَلٗا﴾: بهشت یا مقام‌های عالی آن.

۶۰- ﴿ثُمَّ بُغِيَ عَلَيۡهِ﴾: سپس بار دوم بر او ستم شود.

۶۱- ﴿يُولِجُ﴾: داخل می‌کند.

۶۷- ﴿مَنسَكًا﴾: شریعت خاصی و عبادتی.

۷۱- ﴿سُلۡطَٰنٗا﴾: دلیلی و بر‌هانی.

۷۲- ﴿ٱلۡمُنكَر﴾: حالت زشت، عبوست و ترش‌رویی.

۷۲- ﴿يَسۡطُون﴾: از خشم و کین بر خیزند و هجوم برند.

۷۴- ﴿مَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ﴾: عظمت و بزرگی خدا را نشناختند.

۷۸- ﴿هُوَ ٱجۡتَبَىٰكُمۡ﴾: او شما را برای عبادت خود و دین خود برگزیده است.

۷۸- ﴿حَرَج﴾: تکلیف شدید و دشوار.

۷۸- ﴿هُوَ مَوۡلَىٰكُمۡ﴾: خدا مالک، ناصر و عهده‌دار امور شماست.