سورۀ حَدِيد

۱- ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ﴾: خدا را به پاکی یاد و ستایش کرد.

۱- ﴿ٱلۡعَزِيزُ﴾: بر همه چیز توانا و غالب است.

۳- ﴿ٱلۡأَوَّلُ﴾: از همه موجودات پیش است.

۳- ﴿ٱلۡأٓخِرُ﴾: بعد از نابودی موجودات باقی است.

۳- ﴿ٱلظَّٰهِرُ﴾: وجود او با دلایل روشن، آشکار است.

۳- ﴿ٱلۡبَاطِنُ﴾: حقیقت ذات او تعالی از عقل و ادراک پنهان است. [۶]

۴- ﴿ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ﴾: استوای‌که شایان کمال او تعالی است.

۴- ﴿مَا يَلِجُ﴾: آنچه داخل می‌شود از قبیل باران و غیره.

۴- ﴿مَا يَعۡرُجُ فِيهَا﴾: آنچه به سوی آسمان بالا می‌رود از قبیل فرشتگان و اعمال بندگان.

۴- ﴿هُوَ مَعَكُمۡ﴾: او از همه چیز اَگاه و با شماست.

۶- ﴿يُولِجُ ٱلَّيۡلَ﴾: شب را داخل می‌کند.

۱۰- ﴿قَبۡلِ ٱلۡفَتۡحِ﴾: پیش از فتح مکه یا صلح حدیبیه.

۱۰- ﴿ٱلۡحُسۡنَىٰ﴾: پاداش نیکو، جنت.

۱۱- ﴿قَرۡضًا حَسَنٗا﴾: کار ثوابی را از طیب خاطر انجام بدهد.

۱۳- ﴿ٱنظُرُونَا﴾: منتظر ما بمانید.

۱۳- ﴿نَقۡتَبِسۡ﴾: روشنایی بگیریم.

۱۴- ﴿بِسُورٖ﴾: دیواری بین بهشت و دوزخ، اعراف.

۱۴- ﴿يُنَادُونَهُمۡ﴾: منافقها مسلمانان را صدا می‌کنند.

۱۴- ﴿فَتَنتُمۡ أَنفُسَكُمۡ﴾: با اختیار نفاق خود را نابودکرید.

۱۴- ﴿تَرَبَّصۡتُمۡ﴾: انتظار داشتید به مسلمانان حوادث ناگوار برسد.

۱۴- ﴿غَرَّتۡكُمُ ٱلۡأَمَانِيُّ﴾: آرزو‌های بیهوده شما را فریفت.

۱۴- ﴿ٱلۡغَرُورُ﴾: شیطان و هر فریبنده‌ای.

۱۵- ﴿هِيَ مَوۡلَىٰكُمۡ﴾: دوزخ به شما مناسب است.

۱۶- ﴿أَلَمۡ يَأۡنِ﴾: آیا وقت آن نرسیده. ﴿أَن تَخۡشَعَ﴾: که فروتنی کند.

۱۶- ﴿ٱلۡأَمَدُ﴾: زمان.

۲۰- ﴿تَكَاثُرٞ...﴾: مباهات است به افزونی...

۲۰- ﴿أَعۡجَبَ ٱلۡكُفَّارَ﴾: کشاورزان را به شگفت آورد.

۲۰- ﴿يَهِيجُ﴾: بسیار خشک شود.

۲۰- ﴿يَكُونُ حُطَٰمٗا﴾: بعد از خشک شدن بشکند و ‌پوسیده گردد.

۲۱- ﴿سَابِقُوٓاْ﴾: بشتابید.

۲۲- ﴿نَّبۡرَأَهَآ﴾: این کائنات را خلق نماییم.

۲۳- ﴿لِّكَيۡلَا تَأۡسَوۡاْ﴾: تا حزین و نومید نشوید.

۲۳- ﴿لَا تَفۡرَحُواْ﴾: به غرور و تکبر شادی نکنید.

۲۳- ﴿مُخۡتَالٖ فَخُورٍ﴾: متکبر خودستا را.

۲۵- ﴿ٱلۡمِيزَانَ﴾: عدالت را که به اجرای آن دستور دادیم یا همین ترازوی معروف را.

۲۵- ﴿أَنزَلۡنَا ٱلۡحَدِيدَ﴾: آهن را آفریدیم یا برای مردم مهیا ساختیم.

۲۵- ﴿بَأۡسٞ شَدِيدٞ﴾: نیروی قوی.

۲۷- ﴿قَفَّيۡنَا عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم﴾: بعد از آنها فرستادیم.

۲۷- ﴿ٱلۡإِنجِيلَ﴾: انجیل را، سپس‌تحریفش نموند.

۲۷- ﴿ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ﴾: کسانی‌که از دین او پیروی کردند.

۲۷- ﴿رَأۡفَةٗ وَرَحۡمَةٗ﴾: نرمی و مهربانی.

۲۷- ﴿رَهۡبَانِيَّةً﴾: زیاده روی در عبادت.

۲۷- ﴿مَا كَتَبۡنَٰهَا عَلَيۡهِمۡ﴾: ما این رهبانیت را برآنها فرض نکرده بودیم بلکه آنها از پیش خود ساختند.

۲۷- ﴿فَمَا رَعَوۡهَا﴾: آن را رعایت نکردند، بلکه جانشین‌های ایشان آن گم و به دین عیسی انکار کردند.

۲۸- ﴿يُؤۡتِكُمۡ كِفۡلَيۡنِ﴾: به شما دو اجر می‌دهد.

۲۹- ﴿لِّئَلَّا يَعۡلَمَ﴾: تا بداند «لا» زاید است.

[۶] بهتر و شایسته‌تر این بود که این دو نام خداوند یعنی ظاهر و باطن را بر اساس همان تفسیری که پیامبر جتفسیر نموده تفسیر می‌کرد. پیامبر جمی‌فرماید: «وأنت الظاهر فلیس فوقک شیء، وأنت الباطن فلیس دونک شیء» «تو ظاهر هستی پس هیچ‌ چیزی بالاتر از تو نیست و تو باطن هستی پس هیچ چیزی از تو دور و مخفی نیست». بنابراین اسم ظاهر بیانگر بالا بودن او بر آفریده‌هایش دارد و اسم باطن بیانگر احاطه‌ی علم او است و اینکه هیچ چیز از او پنهان نمی‌ماند، شنوایی‌اش گنجایش تمامی صداها را دارد و بینایی‌اش همه‌‌ی آفریده‌ها را زیر نظر دارد. (برگرفته از مقاله‌ «التعقیبات المفیدة على کتاب کلمات القرآن تفسیر وبیان للشیخ مخلوف»، نوشته‌ای دکتر محمد بن عبدالرحمن الخمیس).