سورۀ قِيَامَت

۱- ﴿لَآ أُقۡسِمُ﴾: قسم می‌خورم «لا» زاید است.

۲- ﴿ٱللَّوَّامَةِ﴾: بر آنچه از دست رفته سرزنش و پشیمانی می‌کند.

۴- ﴿بَلَىٰ﴾: بله، آن را بعد از پراکنده شدن جمع می‌کنیم.

۴- ﴿نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ﴾: سرانگشتان او را مرتب کنیم

۵- ﴿لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُ﴾: به تمام عمر خود به فسق و فجور ادامه دهد.

۷- ﴿بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ﴾: چشم از آنچه مشاهده می‌کند به دهشت و حیرت افتد.

۸- ﴿خَسَفَ ٱلۡقَمَرُ﴾: روشنی ماه برود.

۹- ﴿جُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ﴾: آفتاب و مهتاب در حالی‌که تاریکند از مغرب ظاهر شوند.

۱۰- ﴿أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ﴾: جای فرار از عذاب یا نجات از ترس کجاست؟

۱۱- ﴿لَا وَزَرَ﴾: جای نجات و پناه از عذاب خدا ندارد.

۱۴- ﴿بَصِيرَةٞ﴾: دلیل آشکار یا چشم بینا.

۱۵- ﴿لَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُ﴾: هر قدر عذر بیاورد برایش سودمند نیست.

۱۷- ﴿جَمۡعَهُ﴾: جمع قرآن در سینه و حفظ تو.

۱۷- ﴿قُرۡءَانَهُ﴾: که هر وقت خواسته باشی آن را بخوانی.

۱۸- ﴿قَرَأۡنَٰهُ﴾: قرائت آن را برای تو به زبان جبریل به اتمام رساندیم.

۱۹- ﴿بَيَانَهُ﴾: تفسیر معانی مشکل آن.

۲۲- ﴿نَّاضِرَةٌ﴾: زیبا، شاد و خندان.

۲۴- ﴿بَاسِرَةٞ﴾: بسیار عبوس و افسرده.

۲۵- ﴿فَاقِرَةٞ﴾: بلای بزرگ‌ کمر شکن.

۲۶- ﴿بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ﴾: جان به گلو رسد.

۲۷- ﴿مَنۡۜ رَاقٖ﴾: او را که مداوا می‌کند و از مرگ نجات می‌دهد؟

۲۹- ﴿وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ...﴾: بپیچد یا بچسبد...

۳۰- ﴿ٱلۡمَسَاقُ﴾: روان کردن انسان برای جزا و پاداش.

۳۳- ﴿يَتَمَطَّىٰٓ﴾: به کبر و ناز راه می‌رفت.

۳۴- ﴿أَوۡلَىٰ لَكَ﴾: آنچه مایه نابودی توست به تو نزدیک است.

۳۶- ﴿يُتۡرَكَ سُدًى﴾: سرخور گذاشته می‌شود که نه مورد امر و نهی قرار ‌گیرد و نه ثواب و عقاب ‌شود.

۳۷- ﴿مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ﴾: منی‌که در رَحم می‌ریزد.

۳۸- ﴿فَسَوَّىٰ﴾: درست و کاملش کرد و در او روح دمید.