سورۀ مُلْک

۱- ﴿تَبَٰرَكَ ٱلَّذِي﴾: بلند و با عظمت یا خیرش فراوان است ذاتی‌که.

۱- ﴿بِيَدِهِ ٱلۡمُلۡكُ﴾: امر و نهی و فرمانروایی از آن اوست.

۲- ﴿خَلَقَ ٱلۡمَوۡتَ﴾: مرگ را آفریده یا از ازل مقدر کرده است.

۲- ﴿لِيَبۡلُوَكُمۡ﴾: تا شما را بیازماید.

۲- ﴿أَحۡسَنُ عَمَلٗا﴾: نیکو کارتر و مخلصتر یا فرمانبرتر است.

۳- ﴿طِبَاقٗا﴾: هر آسمان بر فراز دیگری است.

۳- ﴿تَفَٰوُتٖ﴾: اختلاف و عدم تناسب.

۳- ﴿فُطُورٖ﴾: شکاف‌ها یا خلل و نابسامانی.

۴- ﴿كَرَّتَيۡنِ﴾: دوباره.

۴- ﴿خَاسِئٗا﴾: خوار و ذلیل از نیافتن خلل و نابسامانی.

۴- ﴿هُوَ حَسِيرٞ﴾: او از کثرت مراجعت خسته و مانده است.

۵- ﴿بِمَصَٰبِيحَ﴾: به ستاره‌های درخشان.

۵- ﴿رُجُومٗا لِّلشَّيَٰطِينِ﴾: وسیله طرد شیاطین با پرتاب شهاب‌ از ستارگان بر آنها.

۷- ﴿شَهِيقٗا﴾: آواز زشت مانند آواز خر.

۷- ﴿تَفُورُ﴾: آنها را می‌جوشاند.

۸- ﴿تَكَادُ تَمَيَّزُ﴾: نزدیک است بترکد و از هم بپاشد.

۸- ﴿فَوۡجٞ﴾: جماعتی از کفار.

۱۱- ﴿فَسُحۡقٗا﴾: از رحمت و بخشش دور باد.

۱۵- ﴿ٱلۡأَرۡضَ ذَلُولٗا﴾: زمین را رام، نرم و هموار کرد که در آن قرار ‌گیرید.

۱۵- ﴿مَنَاكِبِهَا﴾: نواحی آن یا راه‌ها و گزرگاه‌های آن.

۱۵- ﴿إِلَيۡهِ ٱلنُّشُور﴾: از قبرها برانگیخته می‌شوید و پیش او می‌روید.

۱۶- ﴿مَّن فِي ٱلسَّمَآءِ﴾: کسی‌که فرمان‌روای آسمان‌هاست.

۱۶- ﴿يَخۡسِفَ بِكُمُ﴾: شما را فرو برد.

۱۶- ﴿هِيَ تَمُورُ﴾: زمین لرزه کند.

۱۷- ﴿حَاصِبٗا﴾: بادی از سوی آسمان که در آن سنگریزه‌ است.

۱۷- ﴿كَيۡفَ نَذِيرِ﴾: تهدید، هشدار و توانایی من در فرستادن عذاب چگونه است.

۱۸- ﴿كَانَ نَكِيرِ﴾: هلاک ساختن من چگونه بود.

۱۹- ﴿صَٰٓفَّٰتٖ وَيَقۡبِضۡنَ﴾: هنگام پرواز بال‌های خود را می‌گشایند و جمع می‌کنند.

۲۰- ﴿أَمَّنۡ هَٰذَا﴾: آیا این کیست؟

۲۰- ﴿جُندٞ لَّكُمۡ﴾: یار و یاور و پنا‌گاه شماست.

۲۰- ﴿غُرُورٍ﴾: گرفتار فریب شیطان و لشکر او هستند.

۲۱- ﴿لَّجُّواْ فِي عُتُوّٖ﴾: در سرکشی و ستیز ادامه دادند.

۲۱- ﴿نُفُورٍ﴾: فرار و دوری از حق.

۲۲- ﴿مُكِبًّا عَلَىٰ وَجۡهِهِ﴾: به روی افتاده که از لغزش‌ در امان نیست.

۲۲- ﴿يَمۡشِي سَوِيًّا﴾: ایستاده راه می‌رود و نمی‌افتد، مَثَل است برای مشرکین و یکتا پرستان.

۲۴- ﴿ذَرَأَكُمۡ﴾: شما را آفرید و پخش کرد.

۲۷- ﴿رَأَوۡهُ زُلۡفَةٗ﴾: عذاب را نزدیک خود ببینند.

۲۷- ﴿سِيٓ‍َٔتۡ﴾: از ذلت و اندوه‌ سیاه می‌شود.

۲۷- ﴿بِهِۦ تَدَّعُونَ﴾: به تمسخر تقاضا داشتید، هر چه زودتر بیاید.

۲۸- ﴿أَرَءَيۡتُمۡ﴾: به من خبر دهید.

۲۸- ﴿يُجِيرُ ٱلۡكَٰفِرِينَ﴾: کافر‌ها را نجات یا پناه می‌دهد.

۳۰- ﴿غَوۡرٗا﴾: در زمین فرورود و دست رسی به آن ممکن نباشد.

۳۰- ﴿بِمَآءٖ مَّعِينِۢ﴾: آب روان که به سهولت بدست بیاید.