سورۀ نُور
۱- ﴿فَرَضۡنَٰهَا﴾: احکام آن را بر شما فرض کردیم.
۲- ﴿كُلَّ وَٰحِدٖ﴾: هر یکی را، اگر آزاد و ازدواج نکرده باشد.
۴- ﴿يَرۡمُونَ ٱلۡمُحۡصَنَٰتِ﴾: زنان پاک دامن را متهم به زنا میکنند.
۸- ﴿دۡرَؤُاْ عَنۡهَا ٱلۡعَذَابَ﴾: عقوبت را از زن دفع میکند.
۱۱- ﴿بِٱلۡإِفۡكِ﴾: بهتان و دروغ بسیار زشت.
۱۱- ﴿عُصۡبَةٞ مِّنكُمۡ﴾: گروهی از شما.
۱۱- ﴿تَوَلَّىٰ كِبۡرَهُۥ﴾: بخش عمدهای از آن را بر عهده داشت، رئیس منافقان عبد الله پسر اُبَی.
۱۴- ﴿أَفَضۡتُمۡ فِيهِ﴾: در قضیه افک به گفتگو پرداختید و شایع ساختید.
۱۵- ﴿تَحۡسَبُونَهُۥ هَيِّنٗا﴾: میپنداشتید این کار ساده است و فرجام بد ندارد.
۱۶- ﴿سُبۡحَٰنَكَ﴾: سبحان الله زشتی و شناعت این تهمت بزرگ شگفت آور است.
۱۷- ﴿بُهۡتَٰنٌ﴾: دروغی استکه از شناعت و زشتی بیحد شنونده را به حیرت میاندازد.
۲۱- ﴿خُطُوَٰتِ ٱلشَّيۡطَٰنِ﴾: راه و روش شیطان.
۲۱- ﴿بِٱلۡفَحۡشَآءِ﴾: به زشتترین گناه.
۲۱- ﴿ٱلۡمُنكَرِ﴾: آنچه شرع او را نپذیرد و به نزد خدا ناپسند باشد.
۲۱- ﴿مَا زَكَىٰ﴾: از آلودگی گناهان پاک نمیشد.
۲۲- ﴿لَا يَأۡتَلِ﴾: سوگند یاد نکنند یا کوتاهی نکنند.
۲۲- ﴿أُوْلُواْ ٱلۡفَضۡلِ﴾: صاحبان فضیلت در دین.
۲۲- ﴿ٱلسَّعَةِ﴾: ثروت.
۲۳- ﴿ٱلۡمُحۡصَنَٰت﴾: زنان پاکدامن را، همینگونه است مردان پاک دامن.
۲۵- ﴿دِينَهُمُ ٱلۡحَقَّ﴾: جزای آنها را که به عدالت تثبیت شده است.
۲۷- ﴿تَسۡتَأۡنِسُوا﴾: از کسیکه صلاحیت اجازه دادن دارد اجازه بگیرید.
۲۸- ﴿أَزۡكَىٰ لَكُمۡ﴾: برای شما شایستهتر است از لکهدار شدن به گمان و پستی.
۲۹- ﴿جُنَاحٌ﴾: گناه.
۲۹- ﴿مَتَٰعٞ لَّكُمۡ﴾: منافع و مصالح شماست.
۳۰- ﴿يَغُضُّواْ مِنۡ أَبۡصَٰرِهِمۡ﴾: از نگاه به نامحرمان خودداری کنند.
۳۱- ﴿زِينَتَهُنَّ﴾: جاهای زینت خود را از بدنشان.
۳۱- ﴿وَلۡيَضۡرِبۡنَ﴾: بیندازند.
۳۱- ﴿بِخُمُرِهِنَّ﴾: چادرهای خود را.
۳۱- ﴿عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّ﴾: بر سینههاشان و اطراف آن.
۳۱- ﴿لِبُعُولَتِهِنَّ﴾: برای شوهرهای خود.
۳۱- ﴿نِسَآئِهِنَّ﴾: زنانیکه مخصوص صحبت و یا خدمتشان است.
۳۱- ﴿أُوْلِي ٱلۡإِرۡبَةِ﴾: میل به زنان.
۳۱- ﴿لَمۡ يَظۡهَرُواْ﴾: به حد بلوغ و شهوت نرسیدهاند.
۳۲- ﴿أَنكِحُواْ ٱلۡأَيَٰمَىٰ﴾: زنان و مردان بیهمسر را همسر دهید.
۳۳- ﴿يَبۡتَغُونَ ٱلۡكِتَٰب﴾: آزادی خود را با عقد قرار داد میخواهند.
۳۳- ﴿فَتَيَٰتِكُمۡ﴾: کنیزان خود را.
۳۳- ﴿ٱلۡبِغَآءِ﴾: زنا. ﴿تَحَصُّنٗا﴾: عفت و پاکدامنی.
۳۵- ﴿ٱللَّهُ نُورُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ﴾: خدا روشن کننده آسمان و زمین یا هدایت کنندۀ باشندگان این دو یا آفریدگار آنهاست.
۳۵- ﴿مِصۡبَاحٌ﴾: چراغ بزرگ فروزان.
۳۵- ﴿زُجَاجَةٍ﴾: قندیلی از شیشه پاک و بسیار روشن.
۳۵- ﴿كَوۡكَبٞ دُرِّيّٞ﴾: ستاره درخشان.
۳۶- ﴿بُيُوتٍ﴾: عموم مساجد.
۳۶- ﴿أَن تُرۡفَعَ﴾: قدر و حرمت شوند، مجلل و پاکیزه باشند.
۳۶- ﴿بِٱلۡغُدُوِّ وَٱلۡأٓصَالِ﴾: اول و آخر روز.
۳۸- ﴿بِغَيۡرِ حِسَابٖ﴾: بینهایت یا فراوان.
۳۹- ﴿كَسَرَابِۢ﴾: مانند سرابی است، شعاعیکه در بیابان هنگام ظهر و شدت گرما مانند آب روان به نظر میآید.
۳۹- ﴿بِقِيعَةٖ﴾: در زمین هموار و فراخ.
۴۰- ﴿بَحۡرٖ لُّجِّيّٖ﴾: دریای بسیار عمیق و پرآب.
۴۰- ﴿يَغۡشَىٰه﴾: بر فرازش قرار میگیرد و او را میپوشاند.
۴۰- ﴿سَحَابٞ﴾: ابرهایکه روشنی آسمان را پنهان میکنند.
۴۱- ﴿صَٰٓفَّٰتٖ﴾: بالهای خود را در هوا گشودهاند.
۴۳- ﴿يُزۡجِي سَحَابٗا﴾: به هر جا که بخواهد ابرها را به آرامی سوق میدهد.
۴۳- ﴿يَجۡعَلُهُۥ رُكَامٗا﴾: آنها را به فراز هم متراکم میسازد.
۴۳- ﴿ٱلۡوَدۡقَ﴾: باران را.
۴۳- ﴿مِنۡ خِلَٰلِهِ﴾: از لابلای ابرها.
۴۳- ﴿سَنَا بَرۡقِهِۦ﴾: درخشش و لمعان برق آن.
۴۹- ﴿مُذۡعِنِينَ﴾: فرمانبردار و فروتن.
۵۰- ﴿أَن يَحِيفَ﴾: که ستم روا دارد.
۵۳- ﴿جَهۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡ﴾: سختترین سوگندهای خود.
۵۳- ﴿طَاعَةٞ مَّعۡرُوفَةٌ﴾: طاعت شما شناخته شده که از روی زبان است.
۵۴- ﴿مَا حُمِّلَ﴾: آنچه پیامبر به اجرای آن مأمور شده است از قبیل تبلیغ احکام.
۵۴- ﴿مَّا حُمِّلۡتُمۡ﴾: آنچه به اجرای آن مأمور شدهاید از قبیل اطاعت و فرمانبرداری.
۵۷- ﴿مُعۡجِزِينَ﴾: از عذاب ما نمیتوانند فرار کنند.
۵۸- ﴿جُنَاحُۢ﴾: بدون اجازه داخل شدن گناه نیست.
۶۰- ﴿ٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ﴾: پیره زنانیکه حیض نمیبینند.
۶۰- ﴿غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۢ بِزِينَةٖ﴾: زینتی را که به نهان داشتن آن مأمورند آشکار نکنند.
۶۱- ﴿مَا مَلَكۡتُم مَّفَاتِحَهُۥٓ﴾: از چیزهایکه وکالتاً در تصرف شماست و یا نگهبان آنها هستید.
۶۱- ﴿أَشۡتَاتٗا﴾: جداگانه.
۶۲- ﴿أَمۡرٖ جَامِعٖ﴾: کار مهمیکه ایجاب میکند همه یکجا باشند.
۶۳- ﴿دُعَآءَ ٱلرَّسُولِ﴾: دعوت پیغمبر را که برای جمع شدن شما انجام میدهد یا صدا کردن شما پیامبر را.
۶۳- ﴿يَتَسَلَّلُونَ مِنكُمۡ﴾: یکی پس از دیگری از میان شما نهانی بیرون میروند.
۶۳- ﴿لِوَاذٗا﴾: خود را پشت سر دیگران پنهان میکنند تا بیرون روند.
۶۳- ﴿يُخَالِفُونَ عَنۡ أَمۡرِهِۦٓ﴾: از امر او سرپیچی میکنند یا مانع اجرای آن میشوند.
۶۳- ﴿فِتۡنَة﴾: سختی و محنت در دنیا.