سورۀ احزاب
۱- ﴿ٱتَّقِ ٱللَّهَ﴾: همواره از خدا بترس یا پرهیزگاری را افزون نما.
۳- ﴿وَكِيلٗا﴾: مراقب.
۴- ﴿تُظَٰهِرُونَ مِنۡهُنَّ﴾: آنها را مثل مادر بر خود حرام می‌کنید.
۴- ﴿أَدۡعِيَآءَكُمۡ﴾: فرزند خوانده‌های شما را.
۵- ﴿أَقۡسَطُ﴾: عادلانه‌تر.
۵- ﴿مَوَٰلِيكُمۡ﴾: دوستان دینی شما هستند.
۶- ﴿أَوۡلَىٰ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ﴾: مهربان‌تر و سودمندتر است به مؤمنان.
۶- ﴿أَزۡوَٰجُهُۥٓ أُمَّهَٰتُهُمۡ﴾: همسرانش مثل مادرند به مسلمانان در حرمت نکاح و قدر و منزلت.
۶- ﴿أُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ﴾: خویشاوندان.
۷- ﴿مِيثَٰقَهُم﴾: پیمان آنها را، هر چه برعهده دارند بجا کنند.
۷- ﴿مِّيثَٰقًا غَلِيظٗا﴾: پیمان استوار به وفا.
۹- ﴿جَآءَتۡكُمۡ جُنُودٞ﴾: لشکرهای بزرگ به سوی شما آمدند، روز خندق سال پنجم هجرت.
۱۰- ﴿زَاغَتِ ٱلۡأَبۡصَٰرُ﴾: چشمها از دهشت و حیرت کج و دیگرگون شدند.
۱۰- ﴿بَلَغَتِ ٱلۡقُلُوبُ ٱلۡحَنَاجِرَ﴾: دلها به گلو رسید، تمثیل است برای شدّت ترس.
۱۱- ﴿ٱبۡتُلِيَ ٱلۡمُؤۡمِنُون﴾: مؤمنان در سختی‌ها آزمایش شدند.
۱۱- ﴿زُلۡزِلُواْ﴾: از شدّت ترس بسیار مضطرب شدند.
۱۲- ﴿غُرُورٗا﴾: وعده بیهوده یا فریب.
۱۳- ﴿يَثۡرِبَ﴾: نام سابق مدینه است.
۱۳- ﴿لَا مُقَامَ لَكُمۡ﴾: اینجا محل اقامت شما نیست.
۱۳- ﴿إِنَّ بُيُوتَنَا عَوۡرَةٞ﴾: خانه‌های ما دور و بیم تجاوز دشمن در آنجا است.
۱۳- ﴿فِرَارٗا﴾: فرار از جنگ در صف مسلمانها.
۱۴- ﴿مِّنۡ أَقۡطَارِهَا﴾: از اطراف و نواحی مدینه.
۱۴- ﴿سُئِلُواْ ٱلۡفِتۡنَة﴾: از آنها خواسته شود که با مسلمانها بجنگند.
۱۴- ﴿مَا تَلَبَّثُواْ بِهَآ﴾: جنگ را به تأخیر نمی‌اندازند.
۱۷- ﴿يَعۡصِمُكُم مِّنَ ٱللَّهِ﴾: حکم و مشیت او را از شما دور می‌کند.
۱۸- ﴿ٱلۡمُعَوِّقِينَ﴾: گروهی از شما که مردم را از همکاری با رسول خدا منع می‌کردند.
۱۸- ﴿هَلُمَّ إِلَيۡنَا﴾: پیش ما بیایید یا خود را به ما نزدیک بسازید.
۱۸- ﴿ٱلۡبَأۡسَ﴾: جنگ.
۱۹- ﴿أَشِحَّةً عَلَيۡكُمۡ﴾: به چیزهای‌که در نفع شماست بخالت می‌کنند.
۱۹- ﴿يُغۡشَىٰ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡمَوۡتِ﴾: از سختی مرگ بیهوش می‌شود.
۱۹- ﴿سَلَقُوكُم﴾: به شما طعنه می‌زنند و آزار می‌رسانند.
۱۹- ﴿بِأَلۡسِنَةٍ حِدَاد﴾: با زبان درازی.
۱۹- ﴿أَشِحَّةً عَلَى ٱلۡخَيۡرِ﴾: حریص بر مال و غنیمت.
۱۹- ﴿فَأَحۡبَطَ ٱللَّهُ﴾: خدا باطل کرد.
۲۰- ﴿بَادُونَ فِي ٱلۡأَعۡرَابِ﴾: با اعراب در بادیه بودند.
۲۱- ﴿أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ﴾: سرمشق نیکو در همه امور.
۲۳- ﴿قَضَىٰ نَحۡبَهُ﴾: به پیمان خود وفا کردند یا جام شهادت نوشیدند.
۲۶- ﴿ٱلَّذِينَ ظَٰهَرُوهُم﴾: یهود بنی‌قریظه که به احزاب کمک کردند.
۲۶- ﴿صَيَاصِيهِم﴾: از قلعه‌های مستحکم خود.
۲۶- ﴿ٱلرُّعۡبَ﴾: ترس شدید.
۲۸- ﴿أُمَتِّعۡكُنَّ﴾: به شما متعه طلاق بدهم.
۲۸- ﴿أُسَرِّحۡكُنَّ﴾: طلاقتان نمایم.
۲۸- ﴿سَرَاحٗا جَمِيلٗا﴾: طلاق حسن که ضرر و زیان در آن نیست.
۳۰- ﴿بِفَٰحِشَةٖ مُّبَيِّنَةٖ﴾: گناه کبیره.
۳۱- ﴿مَن يَقۡنُتۡ مِنكُنَّ﴾: هرکه از شما فرمانبرداری کند.
۳۲- ﴿فَلَا تَخۡضَعۡنَ بِٱلۡقَوۡلِ﴾: با مردان به لهجۀ نرم و با آب و تاب سخن نگویید.
۳۳- ﴿قَرۡنَ فِي بُيُوتِكُنَّ﴾: شما و دیگر زنان در خانه‌های خود بمانید.
۳۳- ﴿لَا تَبَرَّجۡنَ﴾: زینتی را که ستر آن واجب است آشکار نسازید.
۳۳- ﴿ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ ٱلۡأُولَىٰ﴾: جاهلیت پیش از اسلام.
۳۳- ﴿ٱلرِّجۡسَ﴾: گناه یا نقص را.
۳۴- ﴿وَٱلۡحِكۡمَةِ﴾: سیرت پیامبر یا احکام قرآن.
۳۵- ﴿ٱلۡقَٰنِتِينَ﴾: مردانی‌که مطیع فرمان خدا هستند.
۳۶- ﴿ٱلۡخِيَرَةُ﴾: اختیار.
۳۷- ﴿وَطَرٗا﴾: حاجت خود را، کنایه از طلاق است.
۳۷- ﴿حَرَجٞ﴾: هیچ گناهی.
۳۷- ﴿أَدۡعِيَآئِهِمۡ﴾: فرزند خوانده‌هایشان، قبل از نسخ فرزند خواندگی.
۳۸- ﴿فَرَضَ ٱللَّهُ لَهُ﴾: خدا بر او قسمت کرده یا مقدر گردانیده یا بر او حلال کرده.
۳۸- ﴿خَلَوۡاْ مِن قَبۡلُ﴾: پیامبرانی‌که پیش از تو گذشتند.
۳۹- ﴿حَسِيبٗا﴾: محاسب اعمال.
۴۲- ﴿بُكۡرَةٗ وَأَصِيلًا﴾: اول و آخر روز.
۴۹- ﴿سَرَاحٗا جَمِيلٗا﴾: رها کردن نیکو و عاری از آزار و منع واجب.
۵۰- ﴿ءَاتَيۡتَ أُجُورَهُنَّ﴾: مهرهای ایشان را داده‌ای.
۵۰- ﴿أَفَآءَ ٱللَّهُ عَلَيۡكَ﴾: خدا از راه غنیمت به تو داده است.
۵۱- ﴿تُرۡجِي﴾: به تأخیر اندازی و همبستر نشوی.
۵۱- ﴿تُ‍ٔۡوِيٓ إِلَيۡكَ﴾: همدم خود کنی و با او همبستر شوی.
۵۱- ﴿ٱبۡتَغَيۡتَ﴾: خواستی.
۵۱- ﴿عَزَلۡتَ﴾: کنار زده‌ای.
۵۱- ﴿ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن تَقَرَّ أَعۡيُنُهُنَّ﴾: این‌که خودت را در مورد معاشرت با آنها مخیر ساختیم مایه مسرت و رضایت آنهاست چون می‌دانند این کار به دستور خداست.
۵۲- ﴿رَّقِيبٗا﴾: مراقب.
۵۳- ﴿غَيۡرَ نَٰظِرِينَ إِنَىٰهُ﴾: منتظر پختن غذا نباشید.
۵۳- ﴿فَٱنتَشِرُواْ﴾: پراکنده شوید و در نزد او درنگ نکنید.
۵۳- ﴿سَأَلۡتُمُوهُنَّ مَتَٰعٗا﴾: حاجت قابل استفاده را از آنها خواستید.
۵۶- ﴿يُصَلُّونَ عَلَى ٱلنَّبِيِّ﴾: بر پیامبر درود می‌فرستند.
۵۸- ﴿بُهۡتَٰنٗا﴾: کاربد یا دروغ بسیار زشت.
۵۹- ﴿يُدۡنِينَ عَلَيۡهِنَّ﴾: برخود بیندازند.
۵۹- ﴿جَلَٰبِيبِهِنَّ﴾: چادرهای خود را.
۶۰- ﴿وَٱلۡمُرۡجِفُونَ﴾: آنهای‌که خبرهای دروغ را پخش می‌کنند.
۶۰- ﴿لَنُغۡرِيَنَّكَ بِهِمۡ﴾: تو را بر آنها مسلط می‌کنیم.
۶۱- ﴿ثُقِفُوٓا﴾: یافت شوند و به دست آیند.
۶۸- ﴿ضِعۡفَيۡنِ﴾: دو چند.
۶۹- ﴿وَجِيهٗا﴾: با جاه و مقام و مستجاب الدعوه.
۷۰- ﴿قَوۡلٗا سَدِيدٗا﴾: سخن درست یا راست یا پیام‌آور حق.
۷۲- ﴿عَرَضۡنَا ٱلۡأَمَانَةَ﴾: تکالیف، اوامر و نواهی را عرضه کردیم.
۷۲- ﴿فَأَبَيۡنَ﴾: نپذیرفتند.
۷۲- ﴿أَشۡفَقۡنَ مِنۡهَا﴾: از خیانت در آن ترسیدند.