سورۀ محمد

۱- ﴿أَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: خدا اعمال آنها را باطل و بی‌فایده کرد.

۲- ﴿كَفَّرَ عَنۡهُمۡ﴾: از آنها دور کرد.

۲- ﴿أَصۡلَحَ بَالَهُم﴾: حال ایشان را در دین و دنیا به صلاح آورد.

۴- ﴿فَضَرۡبَ ٱلرِّقَابِ﴾: پس گردن آنها را بزنید.

۴- ﴿أَثۡخَنتُمُوهُمۡ﴾: کشته، زخمی و اسیر فراوان ازآنها گرفتید.

۴- ﴿فَشُدُّواْ ٱلۡوَثَاقَ﴾: اسرای آنها را بند و زنجیر کنید.

۴- ﴿مَنَّۢا﴾: اسیرها را بدون عوض آزاد و بر آنها منت گزارید.

۴- ﴿فِدَآءً﴾: از آنها فدیه بگیرید یا در برابر اسرای مسلمین آزادشان کنید.

۴- ﴿حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلۡحَرۡبُ أَوۡزَارَهَا﴾: تا‌ این‌که جنگ آلات و بار‌های سنگین خود را بر زمین نهد، پایان جنگ.

۴- ﴿لِّيَبۡلُوَ...﴾: تا امتحان کند... و بار گناه مسلمانان را کاهش دهد و کافران را تباه کند.

۴- ﴿فَلَن يُضِلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: هرگز اعمال آنها را باطل نمی‌کند بلکه اجر و پاداش آنها را کامل می‌دهد.

۸- ﴿فَتَعۡسٗا لَّهُمۡ﴾: بر آنها مرگ یا شقاوت و بدبختی باد.

۹- ﴿فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: خدا اعمال آنها را باطل کرد که از قرآن نفرت داشتند.

۱۰- ﴿دَمَّرَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ﴾: خدا نا بودشان کرد.

۱۱- ﴿مَوۡلَىٰ...﴾: دوست و ناصر...

۱۲- ﴿مَثۡوٗى لَّهُمۡ﴾: محل سکونت آنهاست.

۱۳- ﴿كَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ﴾: بسیار شهرها که.

۱۵- ﴿مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ﴾: وصف بهشت.

۱۵- ﴿غَيۡرِ ءَاسِنٖ﴾: تغییر نمی‌کند و گنده و بد بوی نمی‌شود.

۱۵- ﴿عَسَلٖ مُّصَفّٗى﴾: عسل پاکیزه و صاف.

۱۵- ﴿مَآءً حَمِيمٗا﴾: آب جوشان.

۱۶- ﴿مَاذَا قَالَ ءَانِفًا﴾: همین حالا یا همین ساعت چه گفت.

۱۸- ﴿جَآءَ أَشۡرَاطُهَا﴾: علایم قیامت آمده است از جمله بعثت رسول خدا.

۱۸- ﴿فَأَنَّىٰ لَهُمۡ﴾: پس چگونه یا از کجا باشد برای ایشان.

۱۹- ﴿يَعۡلَمُ مُتَقَلَّبَكُمۡ﴾: خدا از حرکات شما آگاه است.

۱۹- ﴿مَثۡوَىٰكُم﴾: جای استقرار شما را.

۲۰- ﴿ٱلۡمَغۡشِيِّ عَلَيۡهِ﴾: کسی‌که دچار بی‌هوشی و مستی باشد.

۲۰- ﴿فَأَوۡلَىٰ لَهُمۡ﴾: اسباب نابودی اینها نزدیک است یا سزاوار عذابند، «لام» زاید است.

۲۱- ﴿طَاعَةٞ﴾: فرمانبرداری برای آنان بهتر است یا دستور ما طاعت است.

۲۱- ﴿عَزَمَ ٱلۡأَمۡرُ﴾: فرمان جهاد قطعیت یافت و بر عهده آنان قرار گرفت.

۲۲- ﴿فَهَلۡ عَسَيۡتُمۡ﴾: آیا می‌توان از شما انتظار داشت، یعنی می‌توان.

۲۲- ﴿تَوَلَّيۡتُمۡ﴾: فرمانروای مردم شوید.

۲۴- ﴿أَقۡفَالُهَا﴾: قفل آنهاست که باز نمی‌شود.

۲۵- ﴿سَوَّلَ لَهُمۡ﴾: شیطان خطا‌های آنها را آراست و آسان نشان داد و امیدوارشان ساخت.

۲۵- ﴿أَمۡلَىٰ لَهُمۡ﴾: خدا برآنها با آرزو‌های پوچ‌شان مهلت داد.

۲۶- ﴿يَعۡلَمُ إِسۡرَارَهُمۡ﴾: خدا از تمام زشتی‌های پنهان آنها آگاه است.

۲۹- ﴿أَضۡغَٰنَهُمۡ﴾: کینه‌های شدید و نهان ایشان را.

۳۰- ﴿بِسِيمَٰهُمۡ﴾: از علایم مشخصه چهره‌‌شان.

۳۰- ﴿فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِ﴾: از اسلوب سخن‌شان.

۳۱- ﴿لَنَبۡلُوَنَّكُمۡ﴾: همانا شما را به تکالیف شاقه می‌آزمایم.

۳۱- ﴿نَبۡلُوَاْ أَخۡبَارَكُمۡ﴾: خبر‌های شما را آشکار کنیم.

۳۵- ﴿فَلَا تَهِنُواْ﴾: از جهاد علیه کفار سستی نکنید.

۳۵- ﴿ٱلسَّلۡمِ﴾: صلح و آشتی.

۳۵- ﴿لَن يَتِرَكُمۡ أَعۡمَٰلَكُمۡ﴾: خدا هرگز از اجر اعمال شما نمی‌کاهد.

۳۷- ﴿فَيُحۡفِكُمۡ﴾: و به اصرار اموال شما را بخواهد.

۳۷- ﴿أَضۡغَٰنَكُمۡ﴾: کینه‌های شدید شما را در برابر اسلام.