سورۀ عَادِيات

۱- ﴿وَٱلۡعَٰدِيَٰتِ﴾: به اسب‌های دونده در عرصه کارزار قسم.

۱- ﴿ضَبۡحٗا﴾: صدای نفس اسب‌هاست هنگام دویدن.

۲- ﴿فَٱلۡمُورِيَٰتِ قَدۡحٗا٢﴾: از برخورد تند سم اسب‌‌ها با سنگ‌ها جرقۀ آتش می‌جهد.

۳- ﴿فَٱلۡمُغِيرَٰتِ صُبۡحٗا٣﴾: و غافلگیر کنندگان دشمن هنگام صبح.

۴- ﴿فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا٤﴾: هنگام صبح گرد و غبار برانگیختند.

۵- ﴿فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا٥﴾: در آن هنگام در قلب دشمن یورش بردند.

۶- ﴿ٱلۡإِنسَٰنَ﴾: سرشت انسان مگر آنهای‌که مورد رحمت خدا باشند، جواب قسم است.

۶- ﴿لَكَنُود﴾: ناسپاس و منکر حق است.

۸- ﴿إِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَيۡرِ﴾: همانا انسان در مال دوستی.

۸- ﴿لَشَدِيدٌ﴾: برای بدست آوردن آن خیلی کوشا و حریص است.

۹- ﴿بُعۡثِرَ﴾: بیرون آورده و پراکنده شود.

۱۰- ﴿حُصِّلَ﴾: فاش شود یا متمایز گردد.