سورۀ وَاقِعَه
۱- ﴿وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ﴾: با نفخه رستاخیز قیامت برپا شود.
۳- ﴿خَافِضَةٞ رَّافِعَةٌ﴾: آن روز گناهکاران را پست و نیکو کاران را سرافراز می‌گرداند.
۴- ﴿رُجَّتِ ٱلۡأَرۡضُ﴾: زمین به شدت لرزانده شود.
۵- ﴿بُسَّتِ ٱلۡجِبَالُ﴾: کوه‌ها مانند تلخان کوبیده و ریزریز شوند.
۶- ﴿هَبَآءٗ مُّنۢبَثّٗا﴾: غبار پراکنده.
۷- ﴿كُنتُمۡ أَزۡوَٰجٗا﴾: شما دسته دسته شوید.
۸- ﴿فَأَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ﴾: اهل سعادت و برکت یا ناحیه راست.
۹- ﴿أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشَۡٔمَةِ﴾: اهل شقاوت یا ناحیه چپ.
۱۳- ﴿ثُلَّةٞ﴾: گروه بیشتر.
۱۵- ﴿سُرُرٖ مَّوۡضُونَةٖ﴾: به تخت‌های‌که به استحکام خاص از طلا بافته شده‌اند.
۱۷- ﴿وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ﴾: نوجوانانی‌که همیشه جوان و زیبا باقی می‌مانند.
۱۸- ﴿بِأَكۡوَابٖ﴾: با جام‌ها.
۱۸- ﴿أَبَارِيقَ﴾: ظرف‌ها.
۱۸- ﴿كَأۡسٖ﴾: شراب یا جام شراب.
۱۸- ﴿مِّن مَّعِينٖ﴾: از چشمه‌های شراب.
۱۹- ﴿يُصَدَّعُونَ عَنۡهَا﴾: نوشیدن این شراب‌ها دردسر ندارد.
۱۹- ﴿لَا يُنزِفُونَ﴾: به سبب نوشیدن آن مست نمی‌شود.
۲۲- ﴿حُورٌ عِينٞ﴾: زنان سفید اندام با چشمان فراخ و زیبا.
۲۳- ﴿ٱللُّؤۡلُوِٕ ٱلۡمَكۡنُونِ﴾: مروارید نهان در صدف و مصون از تغییر.
۲۵- ﴿لَغۡوٗا﴾: سخن بی‌خیر یا باطل.
۲۵- ﴿لَا تَأۡثِيمًا﴾: نه سخن گناه آلود یا موجب گناه.
۲۸- ﴿فِي سِدۡرٖ﴾: در سایه درخت نبق در ناز و نعمت زندگی می‌کنند.
۲۸- ﴿مَّخۡضُودٖ﴾: بی‌خار.
۲۹- ﴿طَلۡحٖ﴾: درخت موز یا مانند آن.
۲۹- ﴿مَّنضُودٖ﴾: میوه آن از پایین تا بالا روی هم افتاده است.
۳۰- ﴿ظِلّٖ مَّمۡدُودٖ﴾: سایه دایمی یا گسترده.
۳۱- ﴿مَآءٖ مَّسۡكُوبٖ﴾: آبی‌که از آبشار‌ها می‌ریزد و پیوسته در روی زمین جاری است.
۳۴- ﴿مَّرۡفُوعَةٍ﴾: گرانبها، بر روی تخت‌ها یا چار‌‌‌پایه‌‌ها‌‌‌ی بلند.
۳۷- ﴿عُرُبًا﴾: شوهر دوست.
۳۷- ﴿أَتۡرَابٗا﴾: هم سن و سال.
۴۲- ﴿سَمُومٖ﴾: باد سوزان که در مسامات وارد شود.
۴۲- ﴿حَمِيمٖ﴾: آب جوشان.
۴۳- ﴿يَحۡمُومٖ﴾: دود غلیظ یا آتش.
۴۴- ﴿لَا كَرِيمٍ﴾: در آن گرمی آزار دهنده سودی نمی‌رساند.
۴۵- ﴿مُتۡرَفِينَ﴾: در ناز و نعمت و نفس پرست.
۴۶- ﴿ٱلۡحِنثِ ٱلۡعَظِيمِ﴾: گناه بزرگ، شرک.
۵۲- ﴿زَقُّومٖ﴾: درخت بسیار زشت در دوزخ.
۵۵- ﴿شُرۡبَ ٱلۡهِيمِ﴾: مانند شتر تشنه که سیراب نشود.
۵۶- ﴿هَٰذَا نُزُلُهُمۡ﴾: این کیفری است که به آنها مهیا شده.
۵۶- ﴿يَوۡمَ ٱلدِّينِ﴾: روز قیامت.
۵۸- ﴿أَفَرَءَيۡتُم﴾: به من خبر دهید.
۵۸- ﴿مَّا تُمۡنُونَ﴾: منی‌که در رحم می‌ریزید.
۵۹- ﴿تَخۡلُقُونَهُ﴾: به صورت انسان آفریدید.
۶۰- ﴿بِمَسۡبُوقِينَ﴾: مغلوب و عا‌جز.
۶۳- ﴿مَّا تَحۡرُثُونَ﴾: دانه‌ای‌که در زمین می‌کارید.
۶۴- ﴿تَزۡرَعُونَهُ﴾: او را می‌رویانید تا به کمال برسد.
۶۵- ﴿حُطَٰمٗا﴾: گیاه خشک و بی‌فایده.
۶۵- ﴿تَفَكَّهُونَ﴾: از دگرگونی و حالت بد او تعجب می‌کردید.
۶۶- ﴿إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ٦٦﴾: بدون شک، با از بین رفتن خوردنی‌‌ها نابود خواهیم شد.
۶۷- ﴿مَحۡرُومُونَ﴾: همگی از رزق محروم شدیم.
۶۹- ﴿ٱلۡمُنزِلُونَ﴾: ابر یا ابر سفید.
۷۰- ﴿جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجٗا﴾: این آب شیرین را نمک یا تلخ می‌گردانیم که نوشیدنش ممکن نباشد.
۷۱- ﴿ٱلنَّارَ ٱلَّتِي تُورُونَ﴾: آتشی را که می‌افروزید.
۷۳- ﴿مَتَٰعٗا لِّلۡمُقۡوِينَ﴾: برای استفاده‌ی مسافران صحراء یا آنهای که به آن نیاز دارند.
۷۵- ﴿فَلَآ أُقۡسِمُ﴾: پس سوگند می‌خورم «لا» زائد و برای تأکید است.
۷۵- ﴿بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ﴾: به غروب ستارگان یا مدار آنها.
۷۷- ﴿إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ كَرِيمٞ٧٧﴾: این کتاب قرآنی است بسیار سودمند یا با ارزش.
۷۸- ﴿كِتَٰبٖ مَّكۡنُونٖ﴾: کتابی است نزد پروردگار در لوح محفوظ نهان و موصون از بدی.
۷۹- ﴿لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ٧٩﴾: جز پاکیزگان نمی‌توانند به آن دست زنند صفت دیگر قرآن است.
۸۱- ﴿أَنتُم مُّدۡهِنُونَ﴾: شما اهمیت نمی‌دهید یاتکذیب می‌کنید.
۸۳- ﴿بَلَغَتِ ٱلۡحُلۡقُومَ﴾: هنگام مرگ جان به گلو رسد.
۸۵- ﴿نَحۡنُ أَقۡرَبُ إِلَيۡهِ﴾: ما به علم و قدرت خویش به او نزدیک‌تریم.
۸۶- ﴿غَيۡرَ مَدِينِينَ﴾: مغلوب حکم الهی نبا‌شید.
۸۹- ﴿فَرَوۡحٞ﴾: برای او آسایش یا رحمت است.
۸۹- ﴿رَيۡحَانٞ﴾: رزق نیکو.
۹۳- ﴿فَنُزُلٞ﴾: مهمانی اوست.
۹۳- ﴿حَمِيمٖ﴾: آب جوشان.
۹۴- ﴿تَصۡلِيَةُ جَحِيمٍ﴾: رنج آتش دوزخ را می‌کشد یا به آن انداخته می‌شود.