سورۀ فرقان
۱- ﴿تَبَارَكَ ٱلَّذِي﴾: بزرگ و با عظمت است یا خیرش فزون است ذاتی‌که.
۱- ﴿نَزَّلَ ٱلۡفُرۡقَانَ﴾: قرآن را که فاصل بین حق و باطل است نازل کرد.
۲- ﴿فَقَدَّرَهُ﴾: همه چیز را آماده کاری کرد که صلاحیت و شایستگی آن را دارند.
۳- ﴿نُشُورٗا﴾: رستاخیز.
۴- ﴿إِفۡكٌ ٱفۡتَرَىٰهُ﴾: دروغی است که از خود ساخته.
۴- ﴿زُورٗا﴾: دروغی است بس بزرگ.
۵- ﴿أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ﴾: دروغ‌های‌که در کتاب‌هاشان نوشته است.
۵- ﴿بُكۡرَةٗ وَأَصِيلٗا﴾: اول و آخر روز، همیشه.
۶- ﴿يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ﴾: همه اسرار را می‌داند.
۸- ﴿جَنَّةٞ يَأۡكُلُ مِنۡهَا﴾: باغی پر ثمرکه از میوه‌های آن بخورد.
۸- ﴿رَجُلٗا مَّسۡحُورًا﴾: انسانی‌که سحر عقل او را ربوده است.
۱۱- ﴿سَعِيرًا﴾: آتش عظیم و شعله‌ور.
۱۲- ﴿تَغَيُّظٗا﴾: صدای جوش و خروش، مثل صدای انسان خشمگین.
۱۲- ﴿زَفِيرٗا﴾: آواز شدید مثل صدای درندگان.
۱۳- ﴿مُّقَرَّنِينَ﴾: دست‌هاشان با غل و زنجیر به گردنشان بسته است.
۱۳- ﴿ثُبُورٗا﴾: آرزوی مرگ کنند.
۱۶- ﴿وَعۡدٗا مَّسُۡٔولٗا﴾: وعده‌ای است حق و باید بندگان آن را از خدا بخواهند.
۱۸- ﴿نَسُواْ ٱلذِّكۡرَ﴾: از نشانه‌های وحدانیت غفلت ورزیدند.
۱۸- ﴿قَوۡمَۢا بُورٗا﴾: گروه هلاک شده یا فاسد بودند.
۱۹- ﴿صَرۡفٗا﴾: عذاب الهی را از خود دور نمایید.
۲۰- ﴿فِتۡنَة﴾: بلا و آزمایش.
۲۱- ﴿لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا﴾: امید دیدار مارا ندارند، از رستاخیز منکرند.
۲۱- ﴿عُتُوّٗا﴾: در ستمگری و سرکشی از حد تجاوز کردند.
۲۲- ﴿حِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا﴾: [امروز] بشارت بر شما حرام است.
۲۳- ﴿هَبَآءٗ﴾: مانند گرد، چیز‌های‌که در روزنه با شعاع آفتاب دیده شود مثل غبار.
۲۳- ﴿مَّنثُورًا﴾: پراکنده و ناپایدار.
۲۴- ﴿مَقِيلٗا﴾: جای آسایش و لذت بردن از خواب نیمروزی.
۲۵- ﴿تَشَقَّقُ ٱلسَّمَآءُ﴾: آسمان‌ها شکافته شوند.
۲۵- ﴿بِٱلۡغَمَٰمِ﴾: با ابر سفید.
۲۷- ﴿سَبِيلٗا﴾: راهی به سوی هدایت یا نجات.
۲۹- ﴿لِلۡإِنسَٰنِ خَذُولٗا﴾: به دوستان خود هیج یاری نمی‌رساند.
۳۰- ﴿مَهۡجُورٗا﴾: متروک و مهمل.
۳۲- ﴿رَتَّلۡنَٰهُ﴾: ما آیات قرآن را یکی بعد از دیگری فرستادیم یا بیان نمودیم.
۳۳- ﴿أَحۡسَنَ تَفۡسِيرًا﴾: راست‌ترین شرح و بیان را.
۳۶- ﴿فَدَمَّرۡنَٰهُمۡ﴾: آنها را نابود کردیم.
۳۸- ﴿أَصۡحَٰبَ ٱلرَّسِّ﴾: صاحبان چاه، پیامبر خود را کشتند و در آن چاه افکندند.
۳۸- ﴿قُرُونَۢا﴾: ملتها را.
۳۹- ﴿تَبَّرۡنَا تَتۡبِيرٗا﴾: به طرز شگفت‌انگیزی نابود کردیم.
۴۰- ﴿مَطَرَ ٱلسَّوۡءِ﴾: باران سنگ‌های ویرانکر.
۴۰- ﴿لَا يَرۡجُونَ نُشُورٗا﴾: انتظار وقوع رستاخیز را ندارند بلکه منکر آن هستند.
۴۱- ﴿هُزُوًا﴾: به باد استهزاء.
۴۳- ﴿أَرَءَيۡتَ﴾: به من بگو.
۴۳- ﴿وَكِيلًا﴾: مراقب که او را از پرستش هوس‌هایش منع کنی.
۴۵- ﴿مَدَّ ٱلظِّلَّ﴾: بین سپیده دم و طلوع آفتاب سایه را گسترده است.
۴۷- ﴿ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا﴾: تاریکی شب را برای شما پوشش قرار داد مانند لباس.
۴۷- ﴿وَٱلنَّوۡمَ سُبَاتٗا﴾: خواب را مایه آسایش شما قرار داد با متوقف شدن کار و تلاش.
۴۷- ﴿ٱلنَّهَارَ نُشُورٗا﴾: روز را بر خاستن از خواب برای کار وکوشش.
۴۸- ﴿ٱلرِّيَٰحَ بُشۡرَۢا﴾: بادها را بشارت دهنده باران که رحمت خداست.
۵۰- ﴿صَرَّفۡنَٰهُ بَيۡنَهُم﴾: باران را به شکل‌های مختلف فرستادیم.
۵۰- ﴿كُفُورٗا﴾: به این نعمت انکار و ناسپاسی کردند.
۵۳- ﴿مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ﴾: دو دریا را در محل جریانشان در کنار هم قرار داد، یا آنها را جاری کرد.
۵۳- ﴿عَذۡبٞ فُرَاتٞ﴾: بسیار شیرین و گوارا.
۵۳- ﴿مِلۡحٌ أُجَاجٞ﴾: بسیار شور و تند یا بسیار تلخ.
۵۳- ﴿بَرۡزَخٗا﴾: حایل بزرگی‌که مانع یکجا شدن دو دریا می‌شود.
۵۳- ﴿وَحِجۡرٗا مَّحۡجُورٗا﴾: بین این دو دریا حایلی قرار داد که با هم مخلوط نشوند و صفاتشان تغییر نکند.
۵۴- ﴿نَسَبٗا﴾: دارای نسب ذکور که به آنها منسوب است.
۵۴- ﴿وَصِهۡرٗا﴾: خویشاوندی.
۵۵- ﴿عَلَىٰ رَبِّهِ ظَهِيرٗا﴾: در برابر پروردگارش، در راه شرک همکار شیطان است.
۵۸- ﴿سَبِّحۡ﴾: اوتعالی را از همه نقص‌ها پاک و منزه بدان.
۵۸- ﴿بِحَمۡدِهِ﴾: او را به اوصاف کمال ستایش کن.
۵۹- ﴿ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ﴾: استوایی‌که سزاوار کمال اوست.
۶۰- ﴿زَادَهُمۡ نُفُورٗا﴾: آنان را از ایمان دورتر ساخت.
۶۱- ﴿تَبَارَكَ ٱلَّذِي﴾: برتر و با عظمت است یا خیرش فراوان است خدای که.
۶۱- ﴿بُرُوجٗا﴾: منازل ستارگان سیار.
۶۲- ﴿خِلۡفَةٗ﴾: دنبال هم می‌آیند و جانشین یکدیگر می‌شوند.
۶۳- ﴿هَوۡنٗا﴾: به مهابت، وقار و فروتنی.
۶۳- ﴿قَالُواْ سَلَٰمٗا﴾: سخن درست به زبان می‌آورند که با آن از رنج و آزار رهایی یابند.
۶۵- ﴿كَانَ غَرَامًا﴾: عذاب جهنم دوامدار است.
۶۷- ﴿لَمۡ يَقۡتُرُواْ﴾: بخیلانه سختی نمی‌کنند.
۶۷- ﴿قَوَامٗا﴾: حد اعتدال، میانۀ این دو.
۶۸- ﴿يَلۡقَ أَثَامٗا﴾: در آخرت عذاب و جزا خواهد دید.
۷۲- ﴿مَرُّواْ بِٱللَّغۡوِ﴾: کار بیهوده‌ای را مشاهده کردند.
۷۲- ﴿مَرُّواْ كِرَامٗا﴾: بزرگوارانه از آن کناره می‌گیرند و می‌گذرند.
۷۳- ﴿لَمۡ يَخِرُّواْ﴾: [نمی‌باشند] نمی‌افتند.
۷۴- ﴿قُرَّةَ أَعۡيُنٖ﴾: مایه شادمانی.
۷۴- ﴿إِمَامًا﴾: سرمشق یا پیشوا.
۷۵- ﴿يُجۡزَوۡنَ ٱلۡغُرۡفَةَ﴾: بلندترین و بهترین جای جنت به آنها پاداش داده می‌شود.
۷۷- ﴿مَا يَعۡبَؤُاْ بِكُمۡ﴾: هیچ ارج و اهمیتی به شما نمی‌دهد.
۷۷- ﴿دُعَآؤُكُمۡ﴾: عبادت شما برای خدا.
۷۷- ﴿يَكُونُ لِزَامَۢا﴾: جزای تکذیب شما عذابی است که همواره با شماست.