سورۀ نجم

۱- ﴿وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ١﴾: قسم به ستاره وقتی‌که غروب می‌کند.

۲- ﴿مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمۡ﴾: پیامبر از حق و هدایت عدول نکرده، جواب قسم است.

۲- ﴿مَا غَوَىٰ﴾: هرگز به باطل اعتقاد نداشته است.

۵- ﴿شَدِيدُ ٱلۡقُوَىٰ﴾: بسیار نیرومند، امین وحی جبریل.

۶- ﴿ذُو مِرَّةٖ﴾: توانا یا زیبا یا دارای آثار بدیع.

۶- ﴿فَٱسۡتَوَىٰ﴾: به صورت اصلی و ملکوتی خود ایستاد.

۸- ﴿دَنَا﴾: جبریل به رسول خدا نزدیک شد.

۹- ﴿قَابَ قَوۡسَيۡنِ﴾: فاصله او و پیامبر خدا به اندازه دو کمان یا دو ذراع بود.

۱۰- ﴿عَبۡدِهِ﴾: بنده خدا، محمد ج

۱۲- ﴿أَفَتُمَٰرُونَهُ﴾: آیا پیامبر را تکذیب و با او مجادله می‌کنید.

۱۳- ﴿نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ﴾: یک بار دیگر به صورت اصلی.

۱۴- ﴿سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ﴾: جایی‌که دانش مخلوقات به انتها می‌رسد.

۱۵- ﴿جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ﴾: بهشت که آرامگاه ارواح شهداست.

۱۶- ﴿يَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ﴾: سدره را ‌پوشیده بود.

۱۷- ﴿مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ﴾: نگاه او از آنچه به دیدنش مأمور بود منحرف نشد.

۱۷- ﴿مَا طَغَىٰ﴾: از آنچه به دیدنش مأمور بود تجاوز نکرد.

۱۸- ﴿لَقَدۡ رَأَىٰ﴾: بی‌شک به شب معراج دید.

۱۹- ﴿أَفَرَءَيۡتُمُ﴾: به من خبر دهید آیا این بتها توانایی دارند.

۱۹- ﴿ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ١٩ وَمَنَوٰةَ﴾: لات، منات و عزا بتهای‌که در جاهلیت پرستش می‌شدند.

۲۲- ﴿قِسۡمَةٞ ضِيزَىٰٓ﴾: قسمت ظالمانه یا نادرست.

۲۴- ﴿أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ٢٤﴾: آیا انسان به همه آرزوهای خود می‌رسد. نه، هرگز.

۲۶- ﴿لَا تُغۡنِي شَفَٰعَتُهُمۡ﴾: شفاعت آنها مدافع یا سودمند نیست.

۳۲- ﴿ٱلۡفَوَٰحِشَ﴾: گناهان کبیره و نهایت زشت.

۳۲- ﴿ٱللَّمَمَ﴾: گناهان صغیره.

۳۲- ﴿فَلَا تُزَكُّوٓاْ أَنفُسَكُمۡ﴾: با اعمال نیک خودستایی نکنید.

۳۴- ﴿أَكۡدَىٰٓ﴾: احسان خود را بخیلانه قطع کرد.

۳۷- ﴿ٱلَّذِي وَفَّىٰٓ﴾: دستورات الهی را کامل انجام داد.

۳۸- ﴿أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ...﴾: هیچ مجرمی بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌گیرد.

۴۲- ﴿ٱلۡمُنتَهَىٰ﴾: بازگشت در آخرت برای دریافت پاداش.

۴۶- ﴿تُمۡنَىٰ﴾: در رَحم می‌ریزد.

۴۷- ﴿ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ﴾: زنده کردن مرده‌‌ها چنانچه وعده کرده است.

۴۹- ﴿ٱلشِّعۡرَىٰ﴾: ستاره معروف که در جاهلیت پرستش می‌شد‌‌.

۵۰- ﴿عَادًا ٱلۡأُولَىٰ﴾: عاد نخستین، قوم هود ÷.

۵۱- ﴿ثَمُودَ﴾: قوم صالح ÷.

۵۳- ﴿وَٱلۡمُؤۡتَفِكَةَ﴾: شهر‌های قوم لوط.

۵۳- ﴿أَهۡوَىٰ﴾: بلند کرد و بر زمین کوبید.

۵۴- ﴿فَغَشَّىٰهَا﴾: آن را به انواع عذاب گرفتار کرد.

۵۵- ﴿ءَالَآءِ رَبِّكَ﴾: نعمت‌های پروردگارت از جمله دلایل قدرت او.

۵۵- ﴿تَتَمَارَىٰ﴾: شک می‌کنی.

۵۷- ﴿أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ﴾: قیامت نزدیک شد.

۵۸- ﴿كَاشِفَةٌ﴾: کسی‌که سختی و هول آن را دفع کند.

۶۱- ﴿أَنتُمۡ سَٰمِدُونَ﴾: شما غافلید.