سورۀ حِجْر
۲- ﴿رُّبَمَا﴾: «رُبَّ» برای تقلیل و «ما» زاید است، چه بسا.
۳- ﴿ذَرۡهُم﴾: به حال خود رهاشان کن.
۴- ﴿لَهَا كِتَابٞ﴾: زمان آن معلوم و در لوح محفوظ نوشته است.
۷- ﴿لَّوۡ مَا تَأۡتِينَا﴾: چرا برای ما نمیآوری.
۸- ﴿إِلَّا بِٱلۡحَقِّ﴾: جز به مقتضای حکمت.
۹- ﴿ٱلذِّكۡرَ﴾: قرآن را.
۱۰- ﴿شِيَعِ ٱلۡأَوَّلِينَ﴾: گروههای ملتهای پیشین.
۱۲- ﴿نَسۡلُكُهُ﴾: قرآن را داخل میکنیم در حالیکه به آن استهزا میکنند.
۱۳- ﴿خَلَتۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ﴾: این سنت الهی است که هرکس پیامبران را تکذیب کند نابود میشود.
۱۴- ﴿يَعۡرُجُون﴾: مشرکان صعود کنند و فرشتگان و اشیای شگفتانگیز را ببینند.
۱۵- ﴿سُكِّرَتۡ أَبۡصَٰرُنَا﴾: چشم بندی است.
۱۶- ﴿بُرُوجٗا﴾: منازلی برای ستارگان سیار.
۱۷- ﴿رَّجِيمٍ﴾: مطرود یا مرجوم با ستارگان.
۱۸- ﴿ٱسۡتَرَقَ ٱلسَّمۡعَ﴾: دزدیده و پنهانی از عالم بالا چیزی را گوش داد.
۱۸- ﴿فَأَتۡبَعَهُۥ﴾: به او میرسد.
۱۸- ﴿شِهَابٞ﴾: شعله آتش که به سرعت از آسمان پایین میآید.
۱۸- ﴿مُّبِينٞ﴾: آشکار به چشم بینندگان.
۱۹- ﴿ٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا﴾: زمین را بخاطر بهرهگیری از آن گسترش دادیم.
۱۹- ﴿رَوَٰسِيَ﴾: کوههای پا بر جا تا تکان نخورد.
۱۹- ﴿مَّوۡزُونٖ﴾: اندازه کرده شد به میزان حکمت.
۲۰- ﴿مَعَٰيِشَ﴾: خوردنیها و نوشیدنیها را که وسیله زندگانی شماست.
۲۱- ﴿عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ﴾: ما به ایجاد و تدبیر خزانههای ارزاق توانا هستیم.
۲۱- ﴿نُنَزِّلُهُۥ﴾: او را ایجاد میکنیم یا عطا مینماییم.
۲۱- ﴿بِقَدَرٖ مَّعۡلُومٖ﴾: به اندازه معین به مقتضای حکمت.
۲۲- ﴿ٱلرِّيَٰحَ لَوَٰقِحَ﴾: بادها را که ابر یا آب را میبرند یا درختها را آبستن میکنند.
۲۳- ﴿نَحۡنُ ٱلۡوَٰرِثُون﴾: بعد از نابودی آفرینش ما پاینده و باقی هستیم.
۲۶- ﴿صَلۡصَٰلٖ﴾: گِل خشک مانند سفال.
۲۶- ﴿حَمَإٖ﴾: گِل سیاه و تغییر یافته.
۲۷- ﴿نَّارِ ٱلسَّمُومِ﴾: باد نهایت گرم و کشنده.
۲۹- ﴿سَوَّيۡتُهُ﴾: شکل و صورت او را کامل کردم به جهت دمیدن روح.
۲۹- ﴿سَٰجِدِين﴾: سجده کنید سجده سلام و تحیت نه سجده عبادت.
۳۱- ﴿أَبَىٰٓ﴾: از کبر و سرکشی امتناع کرد.
۳۲- ﴿مَا لَكَ﴾: هدفت چیست یا عذرت چیست.
۳۴- ﴿رَجِيم﴾: از رحمت خدا دوری.
۳۵- ﴿ٱللَّعۡنَةَ﴾: به غضب از خود دور کردن.
۳۶- ﴿فَأَنظِرۡنِيٓ﴾: مهلتم بده و مرگم را به تأخیر انداز.
۳۸- ﴿ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ﴾: وقت نفخه اول.
۳۹- ﴿لَأُغۡوِيَنَّهُمۡ﴾: آنها را گمراه میکنم.
۴۰- ﴿ٱلۡمُخۡلَصِينَ﴾: کسانیکه به طاعت خود برگزیدهای.
۴۱- ﴿صِرَٰطٌ عَلَيَّ﴾: راهی است که مراعات آن بر من واجب.
۴۲- ﴿سُلۡطَٰنٌ﴾: تسلط و توانایی بر گمراه کردن.
۴۴- ﴿جُزۡءٞ مَّقۡسُومٌ﴾: گروه معین متمایز از دیگران.
۴۷- ﴿غِلٍّ﴾: کینه، عناد و دشمنی.
۴۸- ﴿نَصَبٞ﴾: هیچ خستگی و رنجی.
۵۱- ﴿ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ﴾: مهمانان او که از فرشتگان بودند.
۵۲- ﴿وَجِلُون﴾: هراسانیم.
۵۵- ﴿ٱلۡقَٰنِطِينَ﴾: نومید از خیر یا فرزند.
۵۷- ﴿فَمَا خَطۡبُكُمۡ﴾: کار مهم شما چیست؟
۶۰- ﴿قَدَّرۡنَآ﴾: دانستیم یا حکم کردیم.
۶۲- ﴿قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ﴾: گروهی ناآشنایید، من شما را نمیشناسم.
۶۳- ﴿فِيهِ يَمۡتَرُونَ﴾: در آمدن عذاب شک داشتند و تو را تکذیب میکردند.
۶۵- ﴿بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ﴾: به قسمتی از شب یا آخر آن.
۶۵- ﴿ٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ﴾: از دنبال آنها برو تا از احوالشان با خبر باشی.
۶۶- ﴿وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ﴾: به لوط وحی فرستادیم.
۶۶- ﴿دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ﴾: آخرین نفر آنها، جمیع آنها.
۶۶- ﴿مُّصۡبِحِينَ﴾: هنگام صبح.
۷۰- ﴿عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ﴾: از پناه دادن و مهمان کردن مردم.
۷۲- ﴿لَعَمۡرُك﴾: ای محمد، به جان تو سوگند.
۷۲- ﴿سَكۡرَتِهِمۡ﴾: بیراهی و گمراهی خود.
۷۲- ﴿يَعۡمَهُون﴾: راه راست را نمیدیدند یا حیران بودند.
۷۳- ﴿ٱلصَّيۡحَةُ﴾: آواز کشنده از آسمان.
۷۳- ﴿مُشۡرِقِينَ﴾: وقت آفتاب برآمدن.
۷۴- ﴿سِجِّيلٍ﴾: گِل سخت پخته شده با آتش.
۷۵- ﴿لِّلۡمُتَوَسِّمِينَ﴾: به اهل فراست و اندیشه.
۷۶- ﴿لَبِسَبِيلٖ مُّقِيمٍ﴾: بر سر راه معلوم، ثابت و پر رفت و آمد قرار دارد.
۷۸- ﴿أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَيۡكَةِ﴾: باشندگان سرزمین پر درخت و درهم پیچیده، قوم شعیب.
۷۹- ﴿إِنَّهُمَا﴾: شهرهای قوم لوط و ایکه.
۷۹- ﴿لَبِإِمَامٖ مُّبِينٖ﴾: در سر راه آشکار هستند که در آنجا سفر میکنند.
۸۰- ﴿ٱلۡحِجۡرِ﴾: دیار ثمود بین مدینه و شام.
۸۳- ﴿مُصۡبِحِينَ﴾: هنگام صبح.
۸۷- ﴿سَبۡعٗا﴾: سوره فاتحه که هفت آیه است.
۸۷- ﴿مِّنَ ٱلۡمَثَانِي﴾: قرائت آن در نماز تکرار میشود «مِن» بیانیه است.
۸۸- ﴿أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ﴾: گروههای از کفار.
۸۸- ﴿وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ﴾: فروتنی کن و نرمی نما.
۹۰- ﴿ٱلۡمُقۡتَسِمِينَ﴾: تقسیم کنندگان، اهل کتاب.
۹۱- ﴿عِضِينَ﴾: بخش بخش، به قسمتی از قرآن ایمان آوردند و به قسمتی کافر شدند.
۹۴- ﴿فَٱصۡدَعۡ بِمَا تُؤۡمَرُ﴾: رسالت خویش را آشکار کن یا اجرا نما.
۹۹- ﴿ٱلۡيَقِينُ﴾: مرگ که وقوع آن یقینی است.