سورۀ عَبَسَ

۱- ﴿عَبَسَ﴾: پیامبر ابرو درهم کشید.

۱- ﴿تَوَلَّىٰ﴾: روگرداند.

۳- ﴿لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ﴾: شاید این نابینا به تعلیم تو از جهل پاک می‌شد.

۴- ﴿يَذَّكَّر﴾: پند می‌گرفت.

۶- ﴿لَهُۥ تَصَدَّىٰ﴾: تو به او متوجه می‌شوی.

۸- ﴿جَآءَكَ يَسۡعَىٰ﴾: نزد تو به شتاب آمد تا بیاموزد.

۱۰- ﴿عَنۡهُ تَلَهَّىٰ﴾: به وی توجه نمی‌کنی و خود را مشغول می‌سازی.

۱۱- ﴿كَلَّآ﴾: هرگز این کار را تکرار نکن.

۱۱- ﴿إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ﴾: آیات قرآن پند و اندرز است.

۱۳- ﴿فِي صُحُفٖ﴾: در صحیفه‌های‌که از لوح محفوظ نوشته شده است.

۱۴- ﴿مَّرۡفُوعَةٖ﴾: نزد خدا قدر و منزلت عالی دارد.

۱۵- ﴿بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ١٥﴾: به دست فرشتگانی قرار دارد که آن را از لوح محفوظ می‌نویسند.

۱۶- ﴿بَرَرَةٖ﴾: به فرمان خدا هستند یا صادقند.

۱۷- ﴿قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ﴾: کافر دور ساخته یا به عذاب گرفتار شود.

۱۹- ﴿فَقَدَّرَهُۥ﴾: او را از حالتی به حالت دیگر سامان داد تا این‌که خلقتش کامل شد یا او را برای آنچه شایسته آن است آماده کرد.

۲۰- ﴿ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ﴾: راه‌های هدایت و گمراهی را بر او آسان ساخت.

۲۱- ﴿فَأَقۡبَرَهُۥ﴾: برای گرامی داشت مقام انسان دستور داد به قبر دفن شود.

۲۲- ﴿أَنشَرَهُۥ﴾: بعد از مرگ او را زنده می‌کند.

۲۳- ﴿لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ﴾: دستورات او تعالی را به جا نکرده بلکه کوتاهی ورزیده است.

۲۶- ﴿شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ﴾: زمین را با رویاندن گیاه یا کشت شکافتیم.

۲۸- ﴿قَضۡبٗا﴾: علف تازه برای چارپایان، مانند شبدر.

۳۰- ﴿حَدَآئِقَ غُلۡبٗا﴾: باغهای بزرگ پر درخت.

۳۱- ﴿أَبّٗا﴾: علف و گیاه یا کاه.

۳۳- ﴿جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ﴾: صدای شدید بیاید و گوشها را کر کند، نفخه دوم.

۳۸- ﴿مُّسۡفِرَةٞ﴾: روی مسلمانها درخشان است.

۴۰- ﴿غَبَرَةٞ﴾: غبار وکدورت است، بر روی کفار.

۴۱- ﴿تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ٤١﴾: تاریکی و سیاهی آن رویها را بپوشاند.