سورۀ اَنفَال

‍۱- ﴿ٱلۡأَنفَالِ﴾: غنایم بدر.

۱- ﴿لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ﴾: امر غنایم اختصاص به خدا و پیامبر دارد.

۱- ﴿ذَاتَ بَيۡنِكُمۡ﴾: حالت‌‌های بین خود را که سبب وحدت شماست.

۲- ﴿وَجِلَتۡ قُلُوبُهُمۡ﴾: دل‌هاشان از عظمت و هیبت نرم و هراسان شود.

۲- ﴿يَتَوَكَّلُونَ﴾: اعتماد می‌کنند و خود را به خدا می‌سپارند.

۷- ﴿ٱلطَّآئِفَتَيۡنِ﴾: کاروان تجارتی و سپاه قریش.

۷- ﴿ذَاتِ ٱلشَّوۡكَةِ﴾: صاحب نیرو و سلاح، لشکر قریش.

۷- ﴿دَابِرَ ٱلۡكَٰفِرِينَ﴾: آخرین فرد کافران را، همه آنها را.

۹- ﴿مُرۡدِفِينَ﴾: پشت سر هم.

‍۱۱- ﴿يُغَشِّيكُمُ ٱلنُّعَاسَ﴾: خواب سبک را پوششی برای شما قرار داد.

۱۱- ﴿أَمَنَةٗ مِّنۡهُ﴾: برای آرامش و تقویه روحی شما از سوی پروردگار.

۱۱- ﴿رِجۡزَ ٱلشَّيۡطَٰنِ﴾: وسوسه شیطان را که شما را از تشنگی می‌ترسانید.

۱۱- ﴿لِيَرۡبِطَ﴾: تا به یقین و شکیبایی قوی ‌گرداند.

۱۲- ﴿أَنِّي مَعَكُمۡ﴾: بر استوار ساختن مسلمانان من به کمک شما هستم.

۱۲- ﴿ٱلرُّعۡبَ﴾: ترس و پریشانی.

۱۲- ﴿كُلَّ بَنَانٖ﴾: دستها، پاها و سرها یا کل مفاصل.

۱۳- ﴿شَآقُّواْ﴾: مخالفت و سرپیچی کردند.

۱۵- ﴿زَحۡفٗا﴾: سپاهی‌که آرام آرام به جنگ شما می‌آید.

‍۱۶- ﴿مُتَحَرِّفٗا﴾: برای فریب دشمن تظاهر به فرار می‌کند و دو باره یورش می‌آورد.

۱۶- ﴿مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٖ﴾: به گروه دیگر پیوندد تا یکجا با آنها به پیکار دشمن بپردازد.

۱۶- ﴿بَآءَ بِغَضَبٖ﴾: باز هم گرفتار غضب خدا گردد که مستحق آن است.

۱۷- ﴿لِيُبۡلِيَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ﴾: تا برای مسلمانان پیروزی و پاداش عطا کند.

۱۸- ﴿مُوهِنُ﴾: ضعیف کننده است.

۱۹- ﴿تَسۡتَفۡتِحُواْ﴾: برای هر کدام از این دو گروه که به راه راست روان است، پیروزی می‌خواستید.

۲۴- ﴿يُحۡيِيكُمۡ﴾: برای شما حیات ابدی و نعمت جاودان می‌آورد.

۲۶- ﴿يَتَخَطَّفَكُمُ ٱلنَّاسُ﴾: مردم شما را به سرعت بربایند و ریشه‌‌کن سازند.

۲۸- ﴿فِتۡنَةٞ﴾: ابتلا و گرفتاری یا سبب دچاری به گناه و عذاب است.

۲۹- ﴿فُرۡقَانٗا﴾: هدایت و نور یا نجات.

‍۳۰- ﴿لِيُثۡبِتُوكَ﴾: تا تو را حبس نمایند و به قید و زنجیرت کشند.

۳۰- ﴿يَمۡكُرُ ٱللَّهُ﴾: خدا مکر آنها را باطل می‌کرد.

۳۱- ﴿أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ﴾: دروغ‌های‌که در کتاب‌هاشان نوشته است.

۳۵- ﴿مُكَآءٗ وَتَصۡدِيَةٗ﴾: کف زدن و سوت کشیدن.

۳۶- ﴿حَسۡرَةٗ﴾: ندامت و تأسف.

۳۷- ﴿فَيَرۡكُمَهُۥ جَمِيعٗا﴾: وکافران را روی یکدیگر جمع کند.

۳۸- ﴿سُنَّتُ ٱلۡأَوَّلِينَ﴾: سنت الهی در مورد آنهای که پیامبران را تکذیب کردند.

۳۹- ﴿فِتۡنَةٞ﴾: شرک، بدبختی و دشواری.

‍۴۱- ﴿لِلَّهِ خُمُسَهُ﴾: پنج یک غنمیت برای خداست و چهار بخش باقی‌مانده سهم سپاهیانی است که غنایم را بدست آورده‌اند.

۴۱- ﴿يَوۡمَ ٱلۡفُرۡقَانِ﴾: روزی‌که حق از باطل جدا شد، روز بدر.

۴۲- ﴿بِٱلۡعُدۡوَةِ ٱلدُّنۡيَا﴾: به کناره وادی نزدیک مدینه.

۴۲- ﴿ٱلرَّكۡبُ﴾: کاروان تجارتی قریش.

۴۳- ﴿لَّفَشِلۡتُمۡ﴾: بزدل می‌شدید و از جنگ می‌ترسیدید.

۴۶- ﴿تَذۡهَبَ رِيحُكُمۡ﴾: قوت یا نعمت شما از هم بپاشد.

۴۷ - ﴿بَطَرٗا﴾: از سرکشی یا فخر و تکبر.

۴۸- ﴿إِنِّي جَارٞ لَّكُمۡ﴾: من پناه دهنده، معین و ناصر شما هستم.

۴۸- ﴿نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ﴾: شیطان به عقب گریخت.

۵۲- ﴿كَدَأۡب...﴾: مانند عادت...

۵۷- ﴿تَثۡقَفَنَّهُمۡ﴾: با آنها روبرو شوی و مغلوب‌شان سازی.

۵۷- ﴿فَشَرِّدۡ بِهِم﴾: آنها را پراکنده بساز و به شدت بترسان.

۵۸- ﴿مِن قَوۡمٍ﴾: از گروهی‌که با تو پیمان بسته‌اند.

۵۸- ﴿فَٱنۢبِذۡ إِلَيۡهِمۡ﴾: عهدشان را به سوی آنها بینداز و با آنها بجنگ.

۵۸- ﴿عَلَىٰ سَوَآءٍ﴾: همه یکسان از الغای پیمان آگاه باشید.

‍۵۹- ﴿سَبَقُوٓاْ﴾: از عذاب الهی رهایی یافتند.

۶۰- ﴿قُوَّةٖ﴾: هر چه سبب نیرومندی و توانایی در جنگ است.

۶۰- ﴿رِّبَاطِ ٱلۡخَيۡلِ﴾: نگهداری اسب بخاطر جهاد در راه خدا.

۶۱- ﴿إِن جَنَحُواْ لِلسَّلۡمِ﴾: اگر به مصالحه و مسالمت متمایل شوند.

۶۲- ﴿حَسۡبَكَ ٱللَّهُ﴾: در دفع فریب آنها خدا تو را کفایت می‌کند.

۶۵- ﴿حَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ﴾: به ترغیب مسلمانها بکوش.

۶۷- ﴿يُثۡخِن﴾: به کشتار بکوشد تا کفر ضعیف شود.

۶۷- ﴿عَرَضَ ٱلدُّنۡيَا﴾: مال دنیا را، به سبب گرفتن فدیه.

۷۱- ﴿فَأَمۡكَنَ مِنۡهُمۡ﴾: و تو را روز بدر بر آنها مسلط کرد.

‍۷۵- ﴿وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ﴾: خویشاوندان.

۷۵- ﴿أَوۡلَىٰ﴾: به میراث از بیگانگان سزاوارتر هستند.