سورۀ سبأ
۲- ﴿مَا يَلِجُ فِي ٱلۡأَرۡضِ﴾: آنچه در زمین فرومیرود، باران و غیره.
۲- ﴿مَا يَعۡرُجُ﴾: آنچه صعود میکند، فرشتگان و اعمال انسان.
۳- ﴿لَا يَعۡزُبُ عَنۡهُ﴾: از وی پوشیده و پنهان نمیماند.
۳- ﴿مِثۡقَالُ ذَرَّةٖ﴾: به اندازه کوچکترین مورچه یا گرد و غبار.
۵- ﴿مُعَٰجِزِينَ﴾: به گمان باطلشان بر ما سبقت گیرند و از عذاب ما نجات یابند.
۵- ﴿مِّن رِّجۡزٍ﴾: بدترین و سختترین عذاب.
۷- ﴿مُزِّقۡتُمۡ﴾: پاره پاره شدید و خاک گشتید.
۸- ﴿بِهِۦ جِنَّةُۢ﴾: به جنون گرفتار شده سخنان بیهوده میگوید.
۹- ﴿نَخۡسِفۡ بِهِمُ ٱلۡأَرۡضَ﴾: آنها را مانند قارون به کام زمین فرومیبریم.
۹- ﴿كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ﴾: پارهای از آسمان مثل اصحاب ایکه.
۹- ﴿مُّنِيبٖ﴾: با توبه و طاعت به پرورگارش رجوع نماید.
۱۰- ﴿أَوِّبِي مَعَهُ﴾: با او در تسبیح هم صدا شوید.
۱۱- ﴿ٱعۡمَلۡ سَٰبِغَٰتٖ﴾: زرههای کامل و فراخ بساز.
۱۱- ﴿وَقَدِّرۡ فِي ٱلسَّرۡدِ﴾: زرهها را مستحکم و حلقهها را به اندازه و متناسب به هم بساز.
۱۲- ﴿غُدُوُّهَا شَهۡرٞ﴾: صبحگاه مسیر یکماه را طی میکرد.
۱۲- ﴿رَوَاحُهَا شَهۡرٞ﴾: شامگاه نیز مسیر یکماه را میپیمود.
۱۲- ﴿عَيۡنَ ٱلۡقِطۡرِ﴾: چشمه مس ذوب شده که مانند آب از زمین میجوشید.
۱۲- ﴿يَزِغۡ مِنۡهُمۡ﴾: از آنها سرپیچی میکرد.
۱۳- ﴿مِن مَّحَٰرِيبَ﴾: قصرها یا مسجدها.
۱۳- ﴿تَمَٰثِيلَ﴾: مجسمهها از مس و چیزهای دیگر.
۱۳- ﴿جِفَانٖ كَٱلۡجَوَابِ﴾: کاسههای بزرگ مانند حوضهای کلان.
۱۳- ﴿قُدُورٖ رَّاسِيَٰتٍ﴾: دیکهای بزرگ ثابت در جای خود.
۱۴- ﴿دَآبَّةُ ٱلۡأَرۡضِ﴾: موریانه که چوب را میخورد.
۱۴- ﴿تَأۡكُلُ مِنسَأَتَه﴾: عصای او را میخورد.
۱۵- ﴿لِسَبَإٖ﴾: برای مردم سبا، قبیلهای است به یمن.
۱۵- ﴿ءَايَة﴾: نشانهای بر قدرت ما یا پند و عبرت است.
۱۵- ﴿جَنَّتَانِ﴾: دو باغ یا دو سلسله از باغها.
۱۵- ﴿بَلۡدَةٞ طَيِّبَةٞ﴾: شهری است پاکیزه و فرحتآور.
۱۶- ﴿فَأَعۡرَضُواْ﴾: شکر و سپاس نکردند یا پیامبران خود را تکذیب کردند.
۱۶- ﴿سَيۡلَ ٱلۡعَرِمِ﴾: سیلیکه از اثر تخریب سد یا از باران شدید جاری شد.
۱۶- ﴿أُكُلٍ خَمۡطٖ﴾: میوههای تلخ، ترش و زشت.
۱۶- ﴿أَثۡلٖ﴾: نوعی از درخت گز.
۱۸- ﴿ٱلۡقُرَى﴾: قریههای شام.
۱۸- ﴿قُرٗى ظَٰهِرَةٗ﴾: متصل و نزدیک به هم.
۱۸- ﴿قَدَّرۡنَا فِيهَا ٱلسَّيۡرَ﴾: ما در میان این آبادیها مسافتهای نزدیک به هم تعیین کردیم.
۱۹- ﴿فَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِيثَ﴾: آنها را اخبار سرگرم کننده و شگفت آور قرار دادیم.
۱۹- ﴿مَزَّقۡنَٰهُمۡ﴾: آنها را در سرزمینهای مختلف پراکنده ساختیم.
۲۰- ﴿صَدَّقَ عَلَيۡهِمۡ﴾: درباره آنها به اثبات رساند.
۲۱- ﴿سُلۡطَٰن﴾: سلطه و غلبه به وسوسه و فریب.
۲۲- ﴿مِثۡقَالَ ذَرَّةٖ﴾: به وزن یک ذرَّه از نفع و یا ضرر.
۲۲- ﴿ظَهِيرٖ﴾: یاور در آفرینش و تدبیر.
۲۳- ﴿فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمۡ﴾: از دلهایشان ترس و خوف دور شود.
۲۳- ﴿ٱلۡحَقَّ﴾: سخن حق را گفت، اجازه شفاعت.
۲۵- ﴿أَجۡرَمۡنَا﴾: خطاهایکه ما انجام دادیم.
۲۶- ﴿يَفۡتَحُ بَيۡنَنَا﴾: بین ما داوری و حکم میکند.
۲۶- ﴿هُوَ ٱلۡفَتَّاحُ﴾: اوست قاضی و حاکم.
۲۷- ﴿كَلَّا﴾: هرگز چنین نیست، از ادعای مشارکت بتان به خدای یکتا خودداری کنید.
۲۸- ﴿كَآفَّةٗ لِّلنَّاسِ﴾: به همه مردم.
۳۱- ﴿مَوۡقُوفُونَ﴾: در محل حساب نگهداشته میشوند.
۳۱- ﴿يَرۡجِعُ﴾: رد میکند و نسبت خطا میدهد.
۳۳- ﴿مَكۡرُ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ﴾: حیلههای شبانه روزی شما مانع هدایت ما شد.
۳۳- ﴿أَندَادٗا﴾: همتاهای از مخلوقات و عبادتش نماییم.
۳۳- ﴿أَسَرُّواْ ٱلنَّدَامَةَ﴾: ندامت را نهان داشتند یا اظهار کردند.
۳۳- ﴿ٱلۡأَغۡلَٰلَ﴾: زنجیرهایکه دستها را به گردن میبندد.
۳۴- ﴿مُتۡرَفُوهَآ﴾: صاحبان ناز و نعمت و پیشوایان فاسد آنجا.
۳۶- ﴿يَقۡدِرُ﴾: روزی هر کسی را بخواهد به مقتضای حکمت تنگ میکند.
۳۷- ﴿زُلۡفَىٰٓ﴾: نزدیکی و تقرب.
۳۷- ﴿لَهُمۡ جَزَآءُ ٱلضِّعۡفِ﴾: ثواب آنها دو چند است.
۳۷- ﴿فِي ٱلۡغُرُفَٰتِ﴾: در منزلهای عالی بهشت.
۳۸- ﴿مُحۡضَرُونَ﴾: نگهبانان دوزخ آنها را حاضر میکنند.
۳۹- ﴿يَقۡدِرُ لَهُ﴾: هرکه را بخواهد کم روزی میکند.
۴۱- ﴿أَنتَ وَلِيُّنَا﴾: تو یگانه یاور ماستی.
۴۳- ﴿إِفۡكٞ مُّفۡتَرٗى﴾: دروغ ساختگی.
۴۵- ﴿مِعۡشَارَ مَآ ءَاتَيۡنَٰهُمۡ﴾: یک دهم نعمتهایکه به آنها دادیم.
۴۵- ﴿كَانَ نَكِيرِ﴾: انکار من بر آنها با ویرانی و نابودیشان بود.
۴۶- ﴿مِّن جِنَّةٍ﴾: جنون.
۴۸- ﴿يَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ﴾: حق را به باطل میافکند و نابودش میکند.
۵۱- ﴿فَزِعُواْ﴾: هنگام مرگ یا رستاخیز بترسند.
۵۱- ﴿فَلَا فَوۡتَ﴾: جای فرار و نجات از عذاب نیست.
۵۱- ﴿مَّكَانٖ قَرِيبٖ﴾: جای حساب.
۵۲- ﴿ٱلتَّنَاوُشُ﴾: بدست آوردن ایمان و توبه.
۵۲- ﴿مَّكَانِۢ بَعِيدٖ﴾: آخرت.
۵۳- ﴿يَقۡذِفُونَ بِٱلۡغَيۡبِ﴾: به گمان میگویند.
۵۴- ﴿بِأَشۡيَاعِهِم﴾: با همتایان کافر آنها.
۵۴- ﴿مُّرِيبِۢ﴾: شک و اضطرابآور.