سورۀ رحمان
۲- ﴿عَلَّمَ ٱلۡقُرۡءَانَ٢﴾: قرآن را به انسان آموخت.
۵- ﴿بِحُسۡبَانٖ﴾: به حساب منظم در برج خود در گردش هستند.
۶- ﴿ٱلنَّجۡمُ﴾: گیاه بی‌ساقه.
۶- ﴿يَسۡجُدَانِ﴾: مطیع فرمان خدا هستند در اموری‌که برای آن آفریده شده‌اند.
۷- ﴿وَضَعَ ٱلۡمِيزَانَ﴾: نظام عدل را روشن کرد و مردم را به پیروی از آن دستور داد.
۸- ﴿أَلَّا تَطۡغَوۡاْ﴾: تا این‌که از حق و عدالت تجاوز نکنید.
۹- ﴿بِٱلۡقِسۡطِ﴾: به عدالت.
۹- ﴿لَا تُخۡسِرُواْ ٱلۡمِيزَانَ﴾: در وزن کردن،کم و کاست نکنید.
۱۱- ﴿ذَاتُ ٱلۡأَكۡمَامِ﴾: خوشه‌های نورس و غلاف دار خرما.
۱۲- ﴿ذُو ٱلۡعَصۡفِ﴾: پوسته‌دار یا کاه یا دارای برگ خشک.
۱۲- ﴿ٱلرَّيۡحَانُ﴾: گیاه خوش بو.
۱۳- ﴿ءَالَآءِ رَبِّكُمَا﴾: نعمت‌های خدای خود.
۱۳- ﴿تُكَذِّبَانِ﴾: ای انسان و ای جن ناسپاسی می‌کنید.
۱۴- ﴿صَلۡصَٰلٖ﴾: گِل خشک صدا دهند.
۱۴- ﴿كَٱلۡفَخَّارِ﴾: مانند گلی‌که به اثر سوزاندن مثل سنگ گردد.
۱۵- ﴿مَّارِجٖ﴾: شعله بی‌دود.
۱۹- ﴿مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ﴾: دو دریای شیرین و شور را در محل جریاشان روان ساخت.
۱۹- ﴿يَلۡتَقِيَانِ﴾: در جوار هم هستند یا کناره آن دو بهم پیوست است.
۲۰- ﴿بَيۡنَهُمَا بَرۡزَخٞ﴾: میان آن دو پرده است از زمین یا از قدرت الهی.
۲۰- ﴿لَّا يَبۡغِيَانِ﴾: یکی بر حد دیگری تجاوز نمی‌کند.
۲۴- ﴿لَهُ ٱلۡجَوَارِ﴾: کشتی‌های روان از آن اوست.
۲۴- ﴿ٱلۡمُنشَ‍َٔاتُ﴾: بادبان بلند.
۲۴- ﴿كَٱلۡأَعۡلَٰمِ﴾: مانند کوه‌های سر افراشته یا کاخ‌ها.
۲۶- ﴿فَانٖ﴾: هلاک شونده است.
۲۷- ﴿ذُو ٱلۡجَلَٰلِ﴾: دارای جاه وجلال و استغنای مطلق.
۲۷ - ﴿ٱلۡإِكۡرَامِ﴾: احسان کامل.
۲۹- ﴿فِي شَأۡنٖ﴾: درکاری‌است، به مقتضای حکمت حالت‌های را ایجاد می‌کند و حالت‌های را از میان می‌برد.
۳۱- ﴿سَنَفۡرُغُ لَكُمۡ﴾: بعد از مهلت دادن به محاسبه شما می‌پردازیم.
۳۱- ﴿أَيُّهَ ٱلثَّقَلَانِ﴾: ای انسان و جن.
۳۳- ﴿تَنفُذُواْ﴾: از ساحه فرمان من بیرون روید.
۳۳- ﴿فَٱنفُذُواْ﴾: پس بروید، امر اعجازی است.
۳۴- ﴿بِسُلۡطَٰنٖ﴾: به نیرو، قهر و غلبه خیلی بعید است...!
۳۵- ﴿شُوَاظٞ﴾: شعله‌های بی‌دود.
۳۵- ﴿نُحَاسٞ﴾: مس گداخته یا دود بدون شعله.
۳۷- ﴿فَكَانَتۡ وَرۡدَةٗ﴾: مانندگل سرخ گردد.
۳۷- ﴿كَٱلدِّهَانِ﴾: مانند روغن زیتون در زوبان.
۴۱- ﴿بِسِيمَٰهُمۡ﴾: از سیاهی روی و کبودی چشم آنها.
۴۱- ﴿فَيُؤۡخَذُ بِٱلنَّوَٰصِي﴾: موی پیشانی آنها را می‌گیرند.
۴۴- ﴿حَمِيمٍ ءَانٖ﴾: آب جوشان.
۴۶- ﴿جَنَّتَانِ﴾: دو بستان یکی داخل و دیگری بیرون قصر.
۴۸- ﴿ذَوَاتَآ أَفۡنَانٖ٤٨﴾: دارای شاخه‌ها یا انواع میوه‌ها.
۵۰- ﴿عَيۡنَانِ﴾: دو چشمه، تسنیم و سلسبیل.
۵۲- ﴿زَوۡجَا﴾: دوگونه یکی مشهور و دیگری ناشناخته.
۵۴- ﴿إِسۡتَبۡرَقٖ﴾: دیبای ضخیم.
۵۴- ﴿وَجَنَى ٱلۡجَنَّتَيۡنِ﴾: میوه‌های رسیده این دو باغ.
۵۴- ﴿دَانٖ﴾: به دسترس تناول کننده است.
۵۶- ﴿قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ﴾: غیر از شوهر خود به دیگری نگاه نمی‌کنند.
۵۶- ﴿لَمۡ يَطۡمِثۡهُنَّ﴾: پیش از شوهر هیچ کس با آنها مقاربت نکرده است.
۶۲- ﴿وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ٦٢﴾: غیر از آن دو باغ، دو باغ دیگر بالاتر یا پایین‌تر نیز است.
۶۴- ﴿مُدۡهَآمَّتَانِ٦٤﴾: هر دو بسیار سرسبزند.
۶۶- ﴿نَضَّاخَتَانِ﴾: دایم در فورانند.
۷۰- ﴿خَيۡرَٰتٌ حِسَانٞ﴾: خوش خلق و خوش صورت.
۷۲- ﴿حُورٞ﴾: زنان سفید چهره و زیبا.
۷۲- ﴿مَّقۡصُورَٰتٞ فِي ٱلۡخِيَامِ﴾: پرده نشینان در خانه‌های از مروارید.
۷۶- ﴿رَفۡرَفٍ﴾: ناز بالشت‌ها یا فرش‌های عالی.
۷۶- ﴿عَبۡقَرِيٍّ﴾: فرش‌های نفیس.
۷۸- ﴿تَبَٰرَكَ﴾: برتر یا خیر و احسانش بسیار است.
۷۸- ﴿ذِي ٱلۡجَلَٰلِ﴾: با شکوه و استغنای مطلق.
۷۸- ﴿ٱلۡإِكۡرَامِ﴾: فضل و احسان کامل.