س۱: سَلَف و سلفیت به چه معناست؟
کلمهی السَّلَفِیَّة، مصدر صناعی [۱]است که در آخرش یاء و تای مؤنث آمده است. اصل کلمه السَّلَف میباشد.
سَلَفَ یعنی پیش افتاد. و السَّالِف به معنای پیشین، قبلی و سابق میباشد.
و سَلَفُ الرَّجُل، به معنای ((پدران پیشین شخص)) میباشد. همچنین سَلَفْ به معنای پدران پیشینِ شخص و خویشاوندان وی که از او مُسنتر و محترمتر هستند نیز، میآید [۲].
الله متعال میفرماید: ﴿وَلَا تَنكِحُواْ مَا نَكَحَ ءَابَآؤُكُم مِّنَ ٱلنِّسَآءِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَ﴾[النساء: ۲۲]. «و با زنانی ازدواج نکنید که پدرانتان با آنان ازدواج کردهاند، مگر آنچه که پیشتر رخ داده است».
﴿وَأَن تَجۡمَعُواْ بَيۡنَ ٱلۡأُخۡتَيۡنِ إِلَّا مَا قَدۡ سَلَفَ﴾[النساء: ۲۳]. «و این که دو خواهر را با هم جمع آورید، مگر آن چه گذشته است».
﴿عَفَا ٱللَّهُ عَمَّا سَلَفَۚ وَمَنۡ عَادَ فَيَنتَقِمُ ٱللَّهُ مِنۡهُۚ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ﴾[المائدة: ۹۵]. «الله از آن چه در گذشته رخ داده است، گذشت مینماید. ولی هر کس دوباره برگردد، الله از او انتقام میگیرد و الله توانا وانتقام گیرنده است».
﴿قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَنتَهُواْ يُغۡفَرۡ لَهُم مَّا قَدۡ سَلَفَ﴾[الأنفال: ۳۸]. «به کافران بگو: اگر دست بردارند، گذشتهی اعمالشان بخشوده میشود».
اما از منظر تاریخی به صحابهش، تابعین و تبعِ تابعین رحمهم الله و هر کس که بر مبنای قرآن و سنت صحیح عمل نماید، سَلَف گویند. و کسی که با اندیشه و نظرِ شخصی خویش با کتاب الله و سنت مخالفت نماید، حتی اگر در میان صحابه، تابعین و تبع تابعین هم زندگی کرده باشد، سلفی نامیده نمیشود.
[۱] مصدر صناعی از اضافه شدن یای نسبت و تای مؤنث در آخر کلمه ساخته میشود. [۲] لسان العرب، ابن منظور، چاپ دارالمعارف ج۳/ ص ۲۰۶۸ – ۲۰۷۰. محیط المحیط پترس بستانی ج۳/۹۸۳.