س۴۹: دیدگاه سلفی‌ها نسبت به جریانات اصول‌گرا و معاصر چیست؟ آیا میان این دو گرایش منافاتی وجود دارد؟
محافظت و پایبندی بر جوهر و ریشه‌ی دعوت و تمسّک به اصولِ ریشه‌ای آن، همان محافظت بر اصالتِ دعوت است.
همسو بودن دعوت با عصر کنونی، واقعیتِ عصر را بررسی و آنالیز کرده و به خواسته‌هایش پاسخ‌گو است. این رویکرد یعنی هم‌زیستی در عصری که در آن زندگی می‌کند.
لذا در آن واحد می‌توان هر دو گرایش را برگزید و میان آن دو منافاتی نیست.
اصول‌گرا بودن در دعوت به معنای تحجّر و عمل به هر آن‌چه قدیمی است، نمی‌باشد. پایبندی به جوهر و ریشه‌ی دعوت، توصیف و ویژگی نیکی برای هر زمان و مکانی است.
معاصر بودن و همسویی با دورانی که در آن زندگی می‌کنیم، به معنای رنگ باختن و گداختن مواقف و دیدگاه‌ها نیست. و نیز به معنای ذوب شدن شخصیت مسلمان یا خروج از اسلامِ پاک و زلال نیست؛ بلکه به معنای عرضه‌ی دعوت با ریشه و جوهر سالم و صحیح، با استفاده از وسایل و ادوات عصر کنونی است.
و وصف نمودن این دعوت به معاصر بودن نه یعنی منحصر به عصر فعلی؛ بلکه وصفی است که قابلیت هر دوران و مکانی را دارد.
خلاصه: انتخاب اسلوبِ دعوت که با موقفی از مواقف مناسب باشد، یعنی معاصر بودن. بکارگیری وسایل موجود در هر عصر از عصرها برای نشرِ دعوت هم، یعنی معاصر بودن. و نمی‌توان در تمسّک به اصالت دعوت که روش خود رسولصبوده است، از سیرت وی رویگردانی کرد. این موضوع جای چانه‌زنی هم ندارد. و در عینِ حال واقعیت عصر خویش را بررسی کرده و به درمان آن پرداخته است. روش‌ها و اسلوب سودمند را برای دعوت خویش انتخاب کرده است و تمام وسایل موجود در عصر خویش را نیز بسیج کرده و به کار گرفته است. هیچ یک از موارد ذکر شده را از قلم نینداخته است. کسی که بر سنّت و سیرت رسول الله صاطلاع کافی داشته باشد، این امر بر او پوشیده نخواهد ماند. صحابه و خلفای راشدین شهم در مسیر همین برنامه ره پیموده‌اند.